Ο διαγωνισμός για τα αδέσποτα…μας τελείωσε “Θ”

Άκαρπος ο διαγωνισμός για τα αδέσποτα. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να αναλάβει την περισυλλογή και τη φύλαξη. Για την ακρίβεια κανένας δεν είχε νόμιμα έγγραφα για να μετέχει σε νόμιμο διαγωνισμό.
Ο «εθελοντής» μπόγιας θα πρέπει να αφήσει, σύμφωνα με εντολή της Κτηνιατρικής, τα αδέσποτα που κρατά παράνομα στο κυνοκομείο του, τα οποία σιτίζονται (;) με χρήματα του δήμου, ενώ η δημοτική αρχή θα πρέπει να αντιληφθεί ότι τα ζώα δεν μπορούν να ζουν σε συνθήκες κρεματόριου στο δημοτικό κυνοκομείο και να λάβει μέτρα πριν γίνει ο Βόλος θέμα στο national geographic.
Αυτό που έχει αντιληφθεί η δημοτική αρχή, από τις συζητήσεις μας με δημοτικούς συμβούλους, είναι ότι το θέμα των αδεσπότων είναι και δύσκολο και σύνθετο και μη επιλύσιμο σε μια κοινωνία ανεγκέφαλων, που παρατούν τα σκυλιά τους στο δρόμο όταν διαπιστώνουν πως η καλογερική είναι «βαριά». Πλέον έχουν διαλυθεί στη δημοτική αρχή και οι τελευταίες ψευδαισθήσεις για τις κοινωνικές συμπεριφορές…
Το σύστημα που εφάρμοσε η δημοτική αρχή δεν ήταν άγνωστο. Είχε εφαρμοσθεί για 20 ημέρες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα σκυλιά συγκεντρώθηκαν καθ’ υπέρβαση του Νόμου για ελάχιστο χρονικό διάστημα, με αντιδράσεις από τις φιλοζωϊκές. Το να συγκεντρώνεις όμως ζώα που θα κρατάς φυλακισμένα για πάντα, είναι και αδιανόητο και αδύνατο.
Σήμερα η δημοτική αρχή βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και στην κυριολεξία έχει «σηκώσει τα χέρια ψηλά». Για ένα δύσκολο θέμα που όλοι γνωρίζουν τις δυσκολίες επίλυσής του, δημιούργησε προσδοκίες και έλαβε μέτρα που μπορεί να ενθουσίασαν πολλούς δημότες, αλλά που μοιραία, θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα.
Όλα τα θέματα θέλουν και χρόνο επεξεργασίας και στρατηγική. Κανένα μέτρο δεν απέδωσε όταν οι ιθύνοντες λειτούργησαν ως «ταύροι σε υαλοπωλείο».
Το να κάνεις τον Rambo είναι εύκολο, το να λειτουργείς με σύνεση και σχέδιο είναι το δύσκολο. Ο εύκολος δρόμος δεν οδηγεί πάντα στο ξέφωτο…