Άρθρα

Ο δάσκαλος είναι δρόμος, ο υπολογιστής είναι μέσο

Του Γ. Καπουρνιώτη, εκπαιδευτικού

Σε μια εποχή που ο ρόλος των υπολογιστών στην εκπαίδευση ενισχύεται και ο μαθητής έχει τη δυνατότητα με το πάτημα ενός πλήκτρου να παρακολουθήσει το γνωστικό αντικείμενο που επιθυμεί από τους δασκάλους του, καθώς και να αντλήσει πληροφορίες για οτιδήποτε, τι νόημα έχει η διδασκαλία και μάλιστα σε αίθουσες που μοιάζουν αφιλόξενες και συχνά απωθητικές, άλλες φορές λόγω της παλαιότητας και άλλες φορές λόγω του πολυάριθμου αριθμού μαθητών;

Ο κεντρικός ρόλος του κάθε σχολείου είναι να δώσει στους μαθητές νέα πράγματα να αγαπήσουν, ένα πεδίο γνώσεων να το κατακτήσουν, νέους φίλους για να συναναστραφούν. Αυτό σημαίνει ότι αυτό που πραγματικά διδάσκουν οι δάσκαλοι είναι τους εαυτούς τους. Ουσιαστικά, μεταφέρουν το πάθος τους για τις παιδαγωγικές τους γνώσεις και την αγάπη τους για τους μαθητές τους. Έχουν εμπιστοσύνη στο οπλοστάσιο των γνώσεών τους, αλλά και αυτογνωσία ότι ο τρόπος που διδάσκουν απευθύνεται σε μαθητές με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές και ψυχοκοινωνικές ανάγκες. Οι δάσκαλοι πειραματίζονται, ρισκάρουν και παίζουν με τους μαθητές τους. Γνωρίζουν την αξία και τη σημασία του παιχνιδιού στη ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη. Γνωρίζουν ότι το παιχνίδι είναι το καλύτερο εργαλείο μάθησης. Συνεπώς μία παιγνιώδης νότα στη σχολική αίθουσα, στη διδασκαλία και στη σχολική καθημερινότητα συμβάλλει τα μέγιστα στην προσοχή, στην αποδοχή και στην αποδοτική μάθηση.

Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές μαθαίνουν από τους ανθρώπους που αγαπούν και ότι η αγάπη σε αυτό το πλαίσιο σημαίνει θετική διάθεση για το καλό του άλλου, ενεργή προσφορά στο συλλογικό καλό. Οι σύγχρονοι δάσκαλοι πρέπει να είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν και να καταλάβουν όχι πώς λειτουργεί η τεχνολογία, αλλά πώς λειτουργεί για κάθε μαθητή και σε ποιες περιπτώσεις συνιστάται η χρήση της.

Η εξατομικευμένη μάθηση είναι το κέντρο της εκπαίδευσης. Οι δάσκαλοι δεν είναι και δεν θα μπορούσαν να είναι αυτόματες μηχανές διανομής πληροφοριών στους μαθητές τους. Είναι ηγέτες, οδηγοί, διαμεσολαβητές και σύμβουλοι. Ενθαρρύνουν τους μαθητές, όταν αυτοί αγωνίζονται και τους εμπνέουν για να πετύχουν τους στόχους τους. Αποτελούν πρότυπα, δίνοντας το παράδειγμα και δίνοντας οδηγίες όταν είναι απαραίτητο. Ένας υπολογιστής μπορεί να δώσει πληροφορίες, αλλά ένας δάσκαλος μπορεί να δώσει χέρι βοήθειας, να ακούσει με κατανόηση και προσοχή και να διακρίνει τι είναι απαραίτητο για έναν μαθητή ώστε να πετύχει, αν πράγματι θέλει να πετύχει. Το μεγάλο πλεονέκτημα του δασκάλου είναι ότι μπορεί να κατανοήσει τις ανάγκες του μαθητή, πράγμα που δεν μπορούν να κάνουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Ναι, λοιπόν, η τεχνολογία πρόκειται να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στο μέλλον της εκπαίδευσης, αλλά όχι τον μοναδικό αυτόν ρόλο του δασκάλου. Είμαι βέβαιος ότι ο ρόλος του δασκάλου είναι γνώσεις και αγάπη, πάθος για γνώσεις, συνέπεια, κατανόηση στις ανησυχίες των μαθητών, παράδειγμα για στάση ζωής. Για αυτήν τους την προσφορά αναγνωρίζονται ως σπουδαίοι δάσκαλοι από τους ίδιους τους μαθητές τους. Ο τίτλος «δάσκαλος» αποτελεί κορυφαία διάκριση και εύχομαι, όσοι διδάσκουν να είναι άξιοι του τίτλου τους.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το