Στις νομοθετικές πρωτοβουλίες που αναμένεται να αναλάβει η κυβέρνηση για το ζήτημα των δασικών χαρτών και κυρίως την εξέταση των χιλιάδων αντιρρήσεων που έχουν καταθέσει αγρότες και ιδιοκτήτες γης της Μαγνησίας, αναφέρθηκε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστής Χατζηδάκης, με αφορμή την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Μαγνησίας Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο υπουργός αναγνώρισε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες γης από τους ανηρτημένους δασικούς χάρτες και προανήγγειλε τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την επίλυσή τους.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Χατζηδάκης εξήγγειλε τη σύνδεση της αμοιβής των μελών των επιτροπών με τον αριθμό εξέτασης των αντιρρήσεων και την αναγνώριση των εμπράγματων δικαιωμάτων με την απόφαση της επιτροπής και όχι με την αναμονή της αποτύπωσης των δασικών χαρτών.
Πιο αναλυτικά, κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του Χρήστου Μπουκώρου, ο υπουργός επεσήμανε τα εξής: «Είναι αναντίρρητο ότι έχουν γίνει εγκλήματα σε σχέση με την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας, καθώς κάθε χρόνο, είτε λόγω αμέλειας, είτε λόγω εμπρησμών είμαστε -δυστυχώς- όλοι μάρτυρες δασικών πυρκαγιών και περαιτέρω καταστροφής του δασικού πλούτου που είναι εις βάρος της πορείας της χώρας, εις βάρος του μέλλοντος των παιδιών μας. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού η προστασία των δασών.
Η εκπόνηση των δασικών χαρτών είναι ασφαλώς ένα θετικό έργο, διότι καταγράφεται τι είναι και τι δεν είναι δάσος, ξεκαθαρίζονται δικαιώματα, τόσο του δημοσίου όσο και των ιδιωτών, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και για πληρέστερη προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και για μια βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας με επενδύσεις και δραστηριότητες, οι οποίες δεν θα γίνονται επί ζημία του περιβάλλοντος και των δασών.
Αυτό, όμως, το θέμα είναι άλλο από την αντιμετώπιση προβλημάτων που δημιουργούνται από τον νόμο 4467/2017 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία είναι πάρα πολλά και τα οποία εύλογα επισημαίνετε στην ερώτησή σας.
Είναι αλήθεια ότι προχωρεί υπερβολικά αργά η εξέταση των αντιρρήσεων. Είναι 170.000 αντιρρήσεις σε όλη τη χώρα, μια χαώδης κατάσταση, την οποία είχαν να αντιμετωπίσουν οι δασικοί μας, διότι δεν υπάρχει ένα στέρεο έδαφος για την εκπόνηση των δασικών χαρτών, λόγω του πολύπλοκου νομοθετικού πλαισίου και των διαφόρων υπουργικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατά καιρούς, σε σχέση με το χαρακτηρισμό των δασών.
Και έτσι είχαμε εκατόν εβδομήντα χιλιάδες αντιρρήσεις στο 50% περίπου της χώρας, όπου έχουν εκπονηθεί δασικοί χάρτες. Έχουμε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν κτήματα τα οποία καλλιεργούν επί δεκαετίες και ξαφνικά είδαν ότι το δημόσιο αμφισβητεί τα χωράφια τους. Ταυτόχρονα, είχαμε σε δύο χρόνια μέσα, το 2018 και το 2019 την εξέταση, πόσων λέτε από τις εκατόν εβδομήντα χιλιάδες αντιρρήσεων; Δέκα χιλιάδες μόνο αντιρρήσεις εξετάστηκαν, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι, αν εγώ τώρα αφήσω τα πράγματα και εξελιχθούν έτσι όπως πάνε και όπως πήγαιναν τα τελευταία δύο χρόνια, η εξέταση των αντιρρήσεων στο 50% της χώρας θα ολοκληρωθεί σε 27 χρόνια. Κάντε τους υπολογισμούς. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μία σοβαρή ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Για αυτούς ακριβώς τους λόγους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πολύ σύντομα, θα αναλάβει πρωτοβουλία με σχέδιο νόμου που θα συζητηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο το Φεβρουάριο και, αφού γίνει διαβούλευση, θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί, λογικά τον Μάρτιο.
Με το νομοσχέδιο θα προβλέψουμε πρώτον, να αυξηθούν οι επιτροπές αντιρρήσεων και να καθοριστεί ότι η αμοιβή τους θα συνδέεται με τον αριθμό αντιρρήσεων που θα εξετάζουν, προκειμένου να πάει πρακτικά γρήγορα και όχι κάποιος να μπει σε μια επιτροπή και να «παρκάρει», περιμένοντας απλώς να πληρώνεται και όσο τραβήξει η δουλειά στο μέλλον. Νομίζω ότι είναι μια πολύ λογική προσέγγιση με γνώμονα τους πολλούς ανυπεράσπιστους πολίτες.
Η δεύτερη παρέμβαση, αφορά αυτό που τονίζει στην ερώτησή του ο βουλευτής Μαγνησίας Χρήστος Μπουκώρος, σχετικά με την ιδιοκτησία γης και τη μεταβίβαση των εμπραγμάτων δικαιωμάτων. Το σχέδιο νόμου θα προβλέπει ότι, αν εξετάζεται η αντίρρηση οποιουδήποτε πολίτη και δικαιώνεται από την επιτροπή αντιρρήσεων, τότε αυτομάτως θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το ακίνητό του, όπως ο ίδιος νομίζει και όπως προβλέπει η νομοθεσία, χωρίς να περιμένει να τελειώσει, για παράδειγμα, σε όλον τον νομό Μαγνησίας η εξέταση των αντιρρήσεων, για να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει το χωράφι του ή το όποιο ακίνητο έχει. Αυτός είναι ένας παραλογισμός, ο οποίος θα τελειώσει. Δεν μπορούμε να απαλλοτριώνουμε με αυτόν τον τρόπο την περιουσία των συμπολιτών μας.
Η τρίτη παρέμβαση -με υπουργική απόφαση- θα έχει να κάνει με το εύρος του πεδίου των δασικών χαρτών, διότι σήμερα υπάρχουν καταφανείς περιπτώσεις, όπου δεν έχουμε να κάνουμε με δασικές εκτάσεις και παρά ταύτα οι νόμοι για λόγους ενός φονταμενταλισμού δασολογικού -δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω διαφορετικά- θεωρούν ότι μιλάμε για δάση.
Μιλάμε για αναδασμούς, για περιοχές που έχει γίνει αναδασμός στη χώρα και το δημόσιο έχει βάλει την υπογραφή του ότι είναι χωράφια, ότι είναι αγροτικές εκτάσεις. Εμείς που είμαστε το δημόσιο, πρέπει να αποφασίσουμε. Έχει το ελληνικό δημόσιο πολιτική σχιζοφρένεια και πιστεύει ταυτοχρόνως ότι είναι χωράφια, αλλά και δάση; Είμαστε ένας μόνο οργανισμός, που λέγεται ελληνικό δημόσιο. Αν έχεις δώσει στους αγρότες επί χρόνια μια περιοχή με αναδασμό και την καλλιεργούν, δεν μπορεί να θυμάσαι μετά από τριάντα, πενήντα, ογδόντα χρόνια ότι είναι δάσος, όταν οι άνθρωποι παίρνουν επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση τόσα χρόνια, καλλιεργούν κ.λπ. Δεν μπορούμε να πάμε με πλάσματα φαντασίας, δεν είναι σοβαρή αντιμετώπιση», τόνισε στην ομιλία του Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Τέλος, ο βουλευτής Μαγνησίας, μετά τις εξαγγελίες του αρμόδιου υπουργού, επεσήμανε ότι: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να υπάρχει δασική περιβαλλοντική πολιτική από μία οργανωμένη πολιτεία που σέβεται τον εαυτό της, που σέβεται τους πολίτες της και κυρίως έχει θετικές προσδοκίες για το μέλλον της χώρας. Είναι σίγουρο, όμως, ότι το υπουργείο με τις πολιτικές που θα εφαρμόσει θα προστατεύσει το ελληνικό δάσος, αλλά θα προστατεύσει και τα δικαιώματα των αγροτών και των ιδιοκτητών γης, τα δικαιώματα της συμμετοχής στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας, τα οποία θίγονται από τον ισχύοντα νόμο (Ν.4467/2017), ο οποίος καταρρέει τμήμα -τμήμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας».