Στην πρώτη του συνέντευξη μετά την εκλογή του στη θέση του προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος, ο Αθανάσιος Συριανός μιλά στη «Θ» για το πως οι βιομηχανίες βίωσαν και βιώνουν την οικονομική, υγειονομική και ενεργειακή κρίση, αναφέρεται στα μέτρα της κυβέρνησης, καθώς και στο μέλλον της βιομηχανίας.
Τονίζει ότι, αυτό που κατεξοχήν χαρακτηρίζει την εποχή μας, είναι ότι η προστιθέμενη αξία όλο και λιγότερο θα προέρχεται μέσω της βιομηχανικής παραγωγής και δεν θα βασίζεται στους υλικούς παραγωγικούς συντελεστές, αλλά στη πληροφορία και τη γνώση, προσθέτοντας ότι με σωστή συλλογική στρατηγική μπορούμε να εξελιχθούμε σε μια περιοχή καινοτομίας και υψηλής ανταγωνιστικότητας.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΥΣΣΑ
Αναλαμβάνετε τα ηνία σε μία δύσκολη οικονομική συγκυρία με το τρίπτυχο πανδημία – πόλεμος και ενεργειακή κρίση να αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Ένα σχόλιο…
«Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν», έλεγε ο Ηράκλειτος. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας και κατ’ επέκταση της επιχειρηματικότητας. Γεγονός είναι ότι διανύουμε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, να μείνουμε ανταγωνιστικοί κάτω απ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες αλλά συγχρόνως πρέπει να προβλέψουμε τις μελλοντικές εξελίξεις και να προσαρμοζόμαστε. Δεν έχουμε μόνο τις κρίσεις. Έχουμε την παγκοσμιοποίηση, την ψηφιοποίηση, την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.
Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου καλείται να αναγνωρίσει τις προκλήσεις και να αντισταθμίσει τις αυξημένες ανάγκες των μελών μας. Έχει εκπονήσει το σχέδιο Δράση και Ανάπτυξη 25 (ACT &Grow 25). Ομάδες εργασίας και επιτροπές των μελών μας θα συμβάλουν την επόμενη τριετία ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής και των υπηρεσιών του Συνδέσμου. Θα αναπτύξουμε προτάσεις και δράσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας στην περιφέρειά μας, θα δούμε πώς θα προσελκύσουμε νέα ταλέντα να έρθουν να δουλέψουν μαζί μας, πώς θα υποστηρίξουμε τη νεανική και γυναικεία επιχειρηματικότητα, πώς θα αναπτύξουμε τους ανθρώπους μας, θα ανοίξουμε διαύλους στο εξωτερικό για τις επιχειρήσεις μας, θα ασχοληθούμε με τη βιωσιμότητα της παραγωγής μας, θα κάνουμε προτάσεις για τoν ψηφιακό μετασχηματισμό, και πολλά άλλα.
Ο Σύνδεσμος μας έχει αναγνωρίσει τα σημαντικά πεδία ανάπτυξης των δράσεων του. Υπάρχει μια μεγάλη κινητικότητα και διάθεση στα μέλη μας. Είμαι σίγουρος ότι θα διευρύνουμε το θεσμικό βάρος της επιχειρηματικής κοινότητας της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας.
Έχοντας μια μεγάλη εμπειρία, ποια από τις κρίσεις (οικονομική – υγειονομική – ενεργειακή) που έχουν βιώσει οι βιομηχανίες θεωρείτε ως την πιο ζημιογόνα για τη βιωσιμότητά τους;
Θα μπορούσε να απαντήσει κανείς ότι η πιο ζημιογόνα είναι πάντα η τρέχουσα, γιατί αν δεν τη λύσεις, μπορεί να μην υπάρχει αύριο. Και γεγονός είναι, ότι οι επιχειρήσεις αυτή την εποχή μάχονται σκληρά και χρειάζονται υποστήριξη.
Με την «κρίση χρέους» της προηγούμενης δεκαετίας η χώρα υπέστη μεγάλες οικονομικές απώλειες, ταλαιπωρία και οι άνθρωποι κυριαρχήθηκαν από συναισθήματα φόβου, αδικίας και οργής. Στη συνέχεια αυτής της ιδιότυπης μακράς καταπόνησης των μνημονίων ήρθε ο Covid-19 με πρωτόγνωρες επιπτώσεις στη δημόσια και κοινωνική ζωή. Η επίδραση της υγειονομικής κρίσης στη βιομηχανία είχε μικρότερη αρνητική επίδραση απ’ ό,τι στον τουρισμό και τις υπηρεσίες. Αλλά επίσης: Η πανδημία επιτάχυνε την ψηφιακές εφαρμογές και υβριδικά συστήματα λειτουργίας στις επιχειρήσεις μας. Η ανάγκη μας έφερε πιο κοντά σε καινοτόμες λύσεις.
Από τον περασμένο Φεβρουάριο με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουμε πόλεμο στην Ευρώπη. Υπάρχει μια παγκόσμια διαταραχή από την πλευρά της προσφοράς, με εκτίναξη στις τιμές της ενέργειας, νέες μεταναστευτικές ροές και μεγάλη ανασφάλεια για το πώς θα διαμορφωθούν τα γεωπολιτικά και οικονομικά πλαίσια δράσης μας. Η αύξηση τιμών ενέργειας συμπαρασύρει κοστολογικά σημαντικό μέρος των παραγωγικών συντελεστών. Η έλλειψη τροφοδοσίας είναι η σημαντική πρόκληση για τις βιομηχανίες μας.
Αλλά, έχουμε και προκλήσεις τις οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ανεξάρτητα από τις κρίσεις που ζούμε. Υπάρχουν σημαντικά διλήμματα στα οποία πρέπει να απαντήσουμε: Ποιες επενδύσεις πρέπει να προηγηθούν για να βελτιωθεί οι ανταγωνιστικότητα; Εκείνες της ενεργειακής μετάβασης, εκείνες που αφορούν στην αντιμετώπιση της οικολογικής πρόκλησης ή στις επενδύσεις ψηφιακού μετασχηματισμού και εκσυγχρονισμού της σαρωτικής 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης;
Εκείνο που δεν μπορούμε να αψηφήσουμε και που κατεξοχήν χαρακτηρίζει την εποχή μας, είναι το γεγονός, ότι η προστιθέμενη αξία όλο και λιγότερο θα προέρχεται μέσω της βιομηχανικής παραγωγής και δεν θα βασίζεται στους υλικούς παραγωγικούς συντελεστές, αλλά στη πληροφορία και τη γνώση.
Τα μέτρα τα οποία έχουν ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και της ενεργειακής κρίσης θεωρείτε ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση;
Για την ελληνική βιομηχανία, το πρόβλημα της πρόσβασης σε ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας προϋπήρχε της ενεργειακής κρίσης, με τις τιμές ενεργείας και δικτύων να είναι σημαντικά υψηλότερες από τον μέσο όρο των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με το ξέσπασμα του πολέμου, το κόστος, αλλά και η επάρκεια ενέργειας εξελίσσεται σε υπέρμετρη απειλή.
Στη πρόσφατη Γενική μας Συνέλευση μάς τίμησε με την επίσκεψή του ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωσταντίνος Σκρέκας και περιέγραψε τα πολλαπλά μέτρα της κυβέρνησης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους καταναλωτές. Εδώ γίνεται σίγουρα μια μεγάλη προσπάθεια. Αλλά οι πολιτικές παρεμβάσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στις τιμές ενέργειας, δεν μπορούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις των υπέρογκων αυξήσεων.
Η αγορά ενέργειας επηρεάζεται καθοριστικά από το ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο όμως – κατά την άποψη του Συνδέσμου μας – δεν αντιμετωπίζει επαρκώς υφιστάμενες δομικές στρεβλώσεις της αγοράς, που εμποδίζουν την ανάπτυξη ανταγωνισμού, ενώ διαμορφώνουν συνθήκες που απειλούν τη βιωσιμότητα της ελληνικής βιομηχανίας – μεταποίησης.
Η Ευρώπη κινείται σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για τη στρατηγική και παραγωγική αυτονομία της, με ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στο πλαίσιο της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης που έχει στο επίκεντρό του τη βιομηχανία.
Συνεργαζόμαστε με τον ΣΕΒ και τους Περιφερειακούς Συνδέσμους της χώρας για τη συν-διαμόρφωση προτάσεων προς την Κεντρική Διοίκηση για κρίσιμα θέματα.
Ένα σχόλιο για το αύριο της βιομηχανίας σε επίπεδο ΣΒΘΣΕ, αλλά και πανελλαδικά.
Η Εθνική Στρατηγική για τη Βιομηχανία, θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο βιομηχανικής πολιτικής της χώρας μας, για την επόμενη δεκαετία. Στόχος της Εθνικής Στρατηγικής είναι να αποκτήσει η βιομηχανία ηγετικό ρόλο στο μετασχηματισμό του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, επενδύοντας στην καινοτομία, αναπτύσσοντας συνεργασίες και αναβαθμίζοντας τις δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού. Η εγχώρια βιομηχανία καλείται να δημιουργήσει, προστιθέμενη αξία, βιώσιμη και ανθεκτική προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας.
Η συμμετοχή μιας χώρας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι δεν απαιτεί πια, πανάκριβες επενδύσεις, μακρόχρονη βιομηχανική παράδοση, κολοσσιαία μεγέθη επιχειρήσεων. Ο ανταγωνισμός δεν είναι πρωτίστως ανταγωνισμός κόστουςαλλά ανταγωνισμός καινοτομίας τόσο αναφορικά με το προϊόν όσο και με τις διαδικασίες και τη λειτουργία των επιχειρήσεων.
Αυτό αποτελεί ευκαιρία για μια χώρα όπως ή Ελλάδα, και ευκαιρία για τη Θεσσαλία και την Στερεά Ελλάδα. Μικρές πληθυσμιακά χώρες – και όχι αναγκαστικά πλούσιες στο παρελθόν – όπως για παράδειγμα η Ιρλανδία, οι Βαλτικές χώρες, η Φινλανδία, το Ισραήλ, η Σιγκαπούρη, υιοθετούν επιθετικές πολιτικές προς τη κατεύθυνση αυτή σημειώνοντας αξιοπρόσεκτη οικονομική πρόοδο και βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου. Επενδύουν στο «Ανθρώπινο Κεφάλαιο».
Χρειαζόμαστε μια πολύ καλύτερη σύνδεση και συνεργασία της οικονομίας με το σύστημα παιδείας, την επαγγελματική κατάρτιση και τα πανεπιστήμια. Απ’ αυτή θα επωφεληθεί όλη η κοινωνία. Οι επιχειρήσεις θα έχουν πρόσβαση σε νέα ταλέντα και καινοτόμα ευρήματα, οι μαθητευόμενοι και φοιτητές δυνατότητες πρακτικής συνεργασίας και επαγγελματικές προοπτικές με θετικά αποτελέσματα στις τοπικές κοινωνίες.
Πόλεις όπως π.χ. ο Βόλος, η Λαμία, η Λάρισα, τα Τρίκαλα και οι γύρω περιοχές κατά την άποψή μου προσφέρουν μια μεγάλη ποιότητα ζωής που δεν τη βρίσκεις εύκολα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Νέες οικογένειες την αναζητούν σήμερα αυτή την ποιότητα. Αυτό ανήκει στα ατού μας και πρέπει να το αξιοποιήσουμε για να φέρουμε νέους ανθρώπους με υψηλές προσδοκίες κοντά μας. Μόνο έτσι θα αναπτύξουμε την δημιουργικότητα και κατά συνέπεια την καινοτομική ισχύ στις επιχειρήσεις της περιοχής μας.
Κλείνοντας, όμως, θα ήθελα να επισημάνω ότι έχουμε πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσουμε και προσπαθούμε συλλογικά μέσα από τον Σύνδεσμο να συμβάλουμε εκεί που η κάθε επιχείρηση από μόνη της προφανώς δεν είναι σε θέση να συμβάλει. Από την άλλη δε πρέπει να παραβλέπουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται. Με μια σωστή συλλογική στρατηγική μπορούμε να εξελιχθούμε σε μια περιοχή καινοτομίας και υψηλής ανταγωνιστικότητας. Ο Σύνδεσμός μας εργάζεται συστηματικά και ουσιαστικά μαζί με τα μέλη του προς αυτή την κατεύθυνση.