Η ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο «Ο άνθρωπος του Θεού» κάνει εκατοντάδες Βολιώτες να συρρέουν στην «Εξωραϊστική», τον μοναδικό θερινό κινηματογράφο της πόλης. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ οι προβολές είχαν προγραμματιστεί μέχρι σήμερα, δόθηκε παράταση μίας εβδομάδας, καθώς η προσέλευση του κοινού ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Ανάμεσα στους θεατές μπορεί κάποιος να συναντήσει και ιερείς του τοπικού κλήρου, οι οποίοι σπεύδουν να παρακολουθήσουν τον βίο του θαυματουργού Αγίου στη μεγάλη οθόνη.
Το θρησκευτικό ύφος της ταινίας, η οποία γυρίστηκε από τη Σέρβα σκηνοθέτιδα Γελένα Πόποβιτς έχοντας την έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, έχει προσελκύσει αρκετό κόσμο στην «Εξωραϊστική». Ο αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου προχθές παρακολούθησε τον «Άνθρωπο του Θεού», μένοντας κατενθουσιασμένος από την κινηματογραφική αφήγηση της ζωής του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Ο 52χρονος ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την ταινία, που γνωρίζει μεγάλη απήχηση στο κοινό του Βόλου.
«Βίωσα μία εξαιρετική εμπειρία. Σίγουρα πρόκειται για κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα που προσφέρει ο σύγχρονος κινηματογράφος», εξομολογήθηκε ο Βολιώτης ιερέας στο ξεκίνημα της κουβέντας, για να προσθέσει: «Πιστεύω πως είναι και αυτό το διαφορετικό που ψάχνει ο λαός μας. Η μαζική συμμετοχή του κοινού, που κατακλύζει καθημερινά την «Εξωραϊστική» και στις δύο προβολές, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η παράταση μίας εβδομάδας, δείχνει ότι ο κόσμος ζητεί κάτι ανώτερο και πιο πνευματικό».
Η προσωπικότητα του Αγίου Νεκταρίου και ο τρόπος που προβλήθηκε, δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον ιεροκήρυκα της τοπικής μητρόπολης, ο οποίος τόνισε: «Ο «Άνθρωπος του Θεού» είναι μία βιογραφική ταινία, απλή στη σύλληψη και χωρίς επιτηδεύσεις. Όμως, δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Απλός ήταν και ο Άγιος Νεκτάριος. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση του βίου του, θα αδικούσε το πρόσωπο και τη ζωή του».
Όσο για τα μηνύματα που εισπράττουν οι θεατές; Η άποψη του π. Επιφάνιου Οικονόμου παρουσιάζει ενδιαφέρον: «Η αγιότητα, για την οποία η Εκκλησία μάς διδάσκει δύο χιλιάδες χρόνια τώρα και μας καλεί όλους, δεν είναι ανέφικτη. Κι αυτό μας το δίδαξε ένας άνθρωπος σαν κι εμάς, ο οποίος έζησε στην ελληνική κοινωνία του 20ού αιώνα. Ο δρόμος είναι σαφής: Χρειάζεται ακλόνητη πίστη προς τον Θεό, υπομονή στη θλίψη και την ταπείνωση και άπειρη αγάπη. Στην εποχή μας αυτό δεν είναι και τόσο απλό. Ενδεχομένως να φαντάζει δύσκολο. Όμως, είναι εφικτό να γίνει, όπως μας απέδειξε ο Άγιος Νεκτάριος και μάλιστα με τον πλέον εμφατικό τρόπο».
Το 2020 ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Νεκτάριο, με αφορμή και τη συμπλήρωση εκατό ετών από την οσιακή κοίμησή του. «Ήταν ένας άνθρωπος που ευεργέτησε την Εκκλησία της Ελλάδας, στην οποία βρέθηκε εξόριστος, σε μία αρκετά δύσκολη εποχή. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Η Εκκλησία εκείνης της εποχής τον αντιμετώπισε με τρόπο απαξιωτικό και σαφέστατα υποτιμητικό, καθώς τον συνόδευαν οι συκοφαντίες και οι κατηγορίες που είχαν εξαπολύσει εναντίον του οι ιεροκατήγοροι συνεπίσκοποί του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Πάρα ταύτα, μέσα από την ταπείνωσή του, την πίστη του και την αγάπη του προς τον Θεό και τους ανθρώπους, επιτέλεσε έργο που δεν θα σβήσει ποτέ. Έργο ευαγγελισμού των ψυχών, αλλά και κατάρτισης πλήθους κληρικών. Υπό τη διεύθυνσή του η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή γνώρισε τις μεγαλύτερες μέρες δόξας και πνευματικού κλέους. Επίσης, καλλιέργησε τον μοναχισμό ιδρύοντας τη μονή της Αγίας Τριάδας στην Αίγινα, ενώ άφησε πίσω του και τεράστιο συγγραφικό έργο και στέκεται στο ύψος των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας».
Κλείνοντας δε, συστήνει πατρικά στους πιστούς να σπεύσουν στην Εξωραϊστική, παρότι, όπως και ο ίδιος υπογράμμισε, δεν συνηθίζεται κάτι τέτοιο από έναν ιερέα: «Με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, συστήνω στον λαό να πάει και να δει τη συγκεκριμένη ταινία. Σίγουρα ο καθένας μας, ανεξάρτητα με τη σχέση του με την Εκκλησία, βλέποντάς τη θα προβληματιστεί για το πώς θα γίνει καλύτερος άνθρωπος και γιατί όχι, καλύτερος χριστιανός».