“Με το Λαυρέντη, μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά, στην Νέα Ιωνία Μαγνησίας. Άλλα χρόνια εκείνος άλλα τα δικά μου.
Μας συνέδεσαν πέρα από την μουσική και άλλες αγάπες, η Νίκη Βόλου και ο Παναθηναϊκος.
Όταν έκανα το πρώτο μου δισκογραφικό βήμα, ένας δίσκος με Ορχηστρικά μου κομμάτια, (Στην χώρα των Κενταύρων), ο Λαυρέντης τον άκουσε και επικοινώνησε μαζί μου. Στην ουσία η πρώτη μας γνωριμία ήταν αυτή, τέλη της δεκαετίας του 1990, μου μίλησε πολύ επαινετικά, ντόμπρα και με παρότρυνε να αρχίζω να γράφω και τραγούδια. Εγώ εκείνη την εποχή σχεδίαζα να φτιάξω μια ορχήστρα με φίλους μουσικούς, την Εστουδιαντίνα και δεν είχα στο μυαλό μου να μπω στον χώρο του τραγουδιού.
Όταν ολοκληρώθηκε το πρώτο album της Εστουδιαντίνας, ο Λαυρέντης είχε τόση χαρά που παντού έλεγε σε φίλους και συναδέλφους, είδατε τα πατριωτάκια μου τι Ορχηστράρα έχουν κάνει ! Είχε τόση χαρά που μας ένιωθε σαν να θέλει να μας προστατέψει.
Κάναμε κατά καιρούς παρέα και κυρίως όταν επισκεπτόταν το αγαπημένο του χωριό, τον Πτελεό Μαγνησίας.
Το 2012 μου πρότεινε να συνεργαστούμε, σε κάτι πολύ ανατρεπτικό, όπως ήταν και ο ίδιος . Να παρουσιάσουμε και να ηχογραφήσουμε ζωντανά το πρώτο album που έκαναν ως Τερμίτες μαζί με την Εστουδιαντίνα και μάλιστα στο Ηρώδειο!!
ΤΕΡΜΙΤΕΣ & ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ στο Ηρώδειο, ήθελε μυαλό Μαχαιρίτσα για να υλοποιηθεί αυτή η τρέλα… Και όντως η συναυλία πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο εάν θυμάμαι καλά του 2012 στο Ηρώδειο .Το πρώτο τους album είχε τον τίτλο ARMAGEDDON, και έτσι ήταν και ο τίτλος της συναυλίας.
Θυμάμαι ένα περιστατικό που συνέβη στην πρώτη μας συνάντηση στο στούντιο του Λαυρέντη στο Λυκαβητό.Η πρόβα ήταν πρωί και είχαμε μαζευτεί σχεδόν όλοι σε ένα χώρο 30 τετραγωνικών, Τερμίτες , Εστουδιαντίνα και ο Γιάννης Κότσιρας που θα τραγουδούσε κάποια θέματα του έργου ARMAGEDDON.
O Λαυρέντης μιλάει στο τηλέφωνο και δίνει παραγγελίες σε ένα καφέ της γειτονιάς τους καφέδες μας .Κλείνει το τηλέφωνο και λέει «εμείς θέλουμε μισή ώρα να δώσουμε παραγγελία για καφέδες, δηλαδή πόσες μέρες θα χρειαστεί να συνεννοηθούμε τί θα παίξει ο καθένας στην συναυλία;»
Μετά από κάμποση ώρα χτυπάει το κουδούνι και ανεβαίνουν 2 άτομα με την παραγγελία, μόλις μπαίνουν μέσα στο διαμέρισμα, πριν καν αφήσουν την παραγγελία σε ένα τραπέζι, το μοναδικό που υπήρχε στο χώρο, ακούγεται μια έκρηξη και σε 30’’ το διαμέρισμα γέμισε με νερό πάνω από 20 πόντους!!!
Δεν κατάλαβα πως έγινε και πως βρεθήκαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας. Αλλά θυμάμαι τον Λαυρέντη να κουβαλάει τη θήκη από το Σαντούρι, την κιθάρα του και να φωνάζει «έξω όλοι έρχεται ο Armageddon»!!!
Aυτός ήταν ο Λαυρέντης, ένας γήινος άνθρωπος, ένας καθημερινός φύλακας άγγελος, ένας από αυτούς τους σπουδαίους και ουσιαστικούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας που φροντίζουν την ψυχή μας καθημερινά.
Τεράστιο το έργο, που κατάφερε να γράψει στο DNA μας .Τα τραγούδια του, δεν έχουν ηλικία όπως και το ακροατήριό του. Ανήκουν σε κάθε γενιά .
Ο Λαυρέντης δεν φοβόταν τον θάνατο, ίσως φοβόταν την ανεπαρκή ζωή . Για αυτό φρόντισε η ζωή του και το έργο του να έχει τόση επάρκεια, που να μας τροφοδοτεί για πάντα.
Στο καλό Λαυρέντη”.