Νυχτερινός Εκφωνητής

της Μαρίας Αλμπανίδου,
Νομικού MSc Ποινικών και Εγκληματολογικών Σπουδών,
Συγγραφέα

Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένες και αγαπημένοι! Την Κυριακή που μας πέρασε επισκέφθηκα τον όμορφο θερινό κινηματογράφο της πόλης μας, την Εξωραϊστική, και απόλαυσα μια θαυμάσια, γλυκιά ταινία του αγαπημένου σκηνοθέτη και ηθοποιού Ρένου Χαραλαμπίδη, τον «Νυχτερινό Εκφωνητή», ταινία πρόσφατη, του καλοκαιριού του 2024.
Μα τι να πει κανείς για αυτή την τόσο όμορφη ταινία;

Ένας ραδιοφωνικός παραγωγός ο οποίος έχει μία εκπομπή εδώ και πολλά χρόνια λίγο πριν τα μεσάνυχτα και τις πρώτες πρωινές ώρες στην υπέροχη, μαγευτική, καλοκαιρινή Αθήνα, την νύχτα των γενεθλίων των πενήντα χρόνων του αποφασίζει να βγάλει στον αέρα τα μηνύματα που άφηνε στον τηλεφωνητή του μία χορεύτρια της Λυρικής κατά τη διάρκεια μίας σύντομης ερωτικής σχέσης που είχε μαζί της πριν 30 χρόνια, με την ελπίδα εκείνο το βράδυ να τον πάρει τηλέφωνο.
Σ΄ένα ραδιοφωνικό σταθμό με μηχανήματα περασμένων δεκαετιών, ανάμεσα σε τηλεφωνικούς σταθμούς και τηλέφωνα που δεν υπάρχουν πια, με φόντο αγάλματα αλλά και την Προεδρική φρουρά, με άδεια βαγόνια και σταθμούς του μετρό, σε μια νυχτερινή, καλοκαιρινή Αθήνα που ποτέ δεν κοιμάται εκτυλίσσεται αυτός ο έρωτας ο οποίος είναι παιχνιδιάρης, χαρούμενος, εμπνευσμένος, ποιητικός, διαφορετικός, επαναστάτης, ξεχωριστός και δεν αφήνει κανέναν να κοιμηθεί. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης είναι ο μοναδικός ηθοποιός στην ταινία το πρόσωπο του οποίου βλέπουμε. Οι δύο κοπέλες που εμφανίζονται, η κοπέλα με την οποία έχει σχέση και η φίλη της, δεν βλέπουμε τα πρόσωπά τους κι αυτό κάνει το παιχνίδι ακόμη πιο συναρπαστικό. Είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ, σαν να τις ονειρεύτηκε ο πρωταγωνιστής, σαν να είναι οπτασίες, ουτοπίες, φαντασιώσεις δικές του, σαν να γεννήθηκαν κάπου που γεννιούνται όλα τα όμορφα κι απατηλά που όμως μας κρατούν τα βράδια άγρυπνους.

Όπως και στα υπέροχα «Φτηνά Τσιγάρα» , την προηγούμενη ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη, η άδεια, νυχτερινή, καλοκαιρινή Αθήνα πρωταγωνιστεί, έτσι κι εδώ βλέπουμε υπέροχα πλάνα από μια Αθήνα που είναι μαγική και μας συντροφεύει στα όνειρά μας. Ναι, την αγαπά πολύ την Αθήνα ο Ρένος Χαραλαμπίδης κι αυτό φαίνεται από τα πλάνα που υπάρχουν στην ταινία. Είναι τόσο όμορφα βαλμένα μέσα σ΄αυτή που πραγματικά σε συγκινούν.
Μην χάσετε την ταινία όπου κι αν την βρείτε. Εγώ όταν έφυγα από τον κινηματογράφο, μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο, σιγομουρμούρισα μία από τις εξαίσιες μουσικές που ακούγονται και άρχισα να χορεύω, όπως χορεύει κάποια στιγμή κι ο πρωταγωνιστής. Γιατί με την ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη οι αισθήσεις που σου δημιουργούνται είναι να χορέψεις και να ερωτευθείς.
Και σας αφήνω με κάτι που ακούστηκε στην ταινία, ένα από τα πολλά όμορφα που ακούστηκαν:
«Κι όπως όλοι το ξέρουμε, το πιο ωραίο πράγμα στη ζωή είναι να αρχίζεις».
Ως την άλλη φορά, έχετε την αγάπη μου και καλή σας θέαση!