Μετά από έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα και 122 χρονιά από την εμπνευσμένη σύλληψη και τη μεταφορά της στο χαρτί, από τον μεγαλύτερο Έλληνα διηγηματογράφο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ‘Η Νοσταλγός’, παρουσιάστηκε στη Σκιάθο, στο “αυθεντικό σκηνικό”, στη δια βίου πηγή έμπνευσης του Αλ. Παπαδιαμάντη. Η παράσταση ανέβηκε στη Σκιάθο την Τρίτη 1η Ιουνίου 2016, μετά από πρόσκληση και διοργάνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου ‘Η Σκιάθος’.
Στους απαιτητικούς ρόλους, ανταποκρίθηκαν επάξια, η καταξιωμένη ηθοποιός Αριέττα Μουτούση και οι νέοι, πολλά υποσχόμενοι, ηθοποιοί, Μαρία Λογοθέτη και Δημήτρης Λιόλιος, ακολουθώντας αυτούσιο το κείμενο και τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη. Σημαντική στιγμή της παράστασης ήταν η εμφάνιση, μέσω βιντεοπροβολής, του Θόδωρου Κατσαφάδου, ο οποίος ερμήνευσε το ρόλο του Μπάρμπα Μοναχάκη.
Η εμπνευσμένη σκηνοθεσία της ταλαντούχας Άννας Παπαμάρκου, δημιούργησε ένα ατμοσφαιρικό έργο. Το κοστούμια της Ιωάννας Τιμοθεάδου ήταν αέρινα, πιστά στην εποχή και στο κλίμα του κειμένου. Σημαντικός ο ρόλος των φωτισμών της Ελευθερίας Ντεκώ, όπως και των σκηνικών της Λένας Λέκκου, που προσπάθησαν να αποδώσουν μία ονειρική ατμόσφαιρα θαλασσινού τοπίου. Η αισθαντική μουσική επένδυση ανήκει στον Δημήτρη Λαμπριανό.
Το σκηνικό δεν χρειάστηκε στήσιμο, ήταν εκεί από πάντα, ίσως αν δεν υπήρχε αυτό το τοπίο, να μην είχε γράψει ποτέ με αυτό τον τρόπο ο Παπαδιαμάντης. Η υπόθεση είναι επίκαιρη ακόμα και στη σύγχρονη εποχή, όπου ο άνθρωπος πολλές φορές νοσταλγεί την αυθεντικότητα και την χαμένη αθωότητα, που όπως γράφει και η ίδια η σκηνοθέτιδα, «ανακτάται μόνο μέσα από την έρευνα του ίδιου μας του εαυτού».
Η αφετηρία της δράσης μεταφέρεται χρόνια μετά. Το φώς της σελήνης, οι ήχοι της φύσης μοιάζουν σαν τότε… Τότε, που ήταν νέα, παντρεμένη με συνομήλικο του πατέρα της…Τότε, που φλεγόταν από τη νοσταλγία για το πατρικό της σπίτι…Ξυπνούν τις μνήμες από τη νεανική φυγή…Μνήμες που ζητούν λύτρωση στο παρόν… Ο Παπαδιαμάντης μιλά για ένα ταξίδι, που θα επαναλαμβάνεται όσο ο άνθρωπος παραμένει μακριά από την πατρίδα… Ποια είναι άραγε αυτή η πατρίδα για τον καθένα;