Νοσηρότητα

Ενέσκηψε, πάλι, η επιδημία των σχολικών καταλήψεων. Η μάστιγα που σφυρηλατεί τον ανορθολογισμό και διαλύει τα σχολεία. Αυτή τη φορά με πρόσχημα τις ακατάλληλες μάσκες και την απουσία μέτρων προστασίας για τον κορωνοϊό, σε αίθουσες των 25 ατόμων.
Εννοείται πως ακόμη και αν οι μάσκες ήταν κατάλληλες, είχαν διανεμηθεί στην ώρα τους και τα Υπουργεία δεν είχαν πέσει για πολλοστή φορά στον λάκκο της αυτογελοιοποίησης, οι καταλήψεις θα ήταν γεγονός .
Σε κάθε συνθήκη, σε κάθε εποχή, το κλείσιμο των σχολείων είναι παραδοχή αποτυχίας και η Παιδεία είναι το κατεξοχήν πεδίο που η κάθε κυβέρνηση πρέπει να συγκρούεται με νοσηρές αντιλήψεις, είτε σε συνθήκες «κανονικότητας», είτε όχι.
Η διαφορά με το πρόσφατο παρελθόν, είναι ότι παιδιά έχουν σήμερα συμμάχους τις διάφορες «φυλές» των γονιών. Παρακολουθούν γονείς που κάθε μέρα ζητούν να κλείσουν τα σχολεία, που δηλώνουν ότι αρνούνται να στείλουν τα παιδιά τους για μάθημα είτε γιατί οι μάσκες είναι επικίνδυνες , είτε γιατί δεν λαμβάνονται μέτρα καθαριότητας. Λογικές του παραλόγου σε πρώτο πλάνο στα δελτία των 8 με πρωταγωνιστές γονείς που είναι πανεπιστήμονες, καλύτεροι γιατροί από τους γιατρούς, καλύτεροι λοιμωξιολόγοι από τους λοιμωξιολόγους. Τα παιδιά παρακολουθούν γονείς, που ενώ «επαναστατούν» για την απουσία μέτρων στα σχολεία και για τις τάξεις των 25 ατόμων επικροτούν τον κάθε πολιτικό ψηφοσυλλέκτη που φυλάει εικόνες και μεταλαμβάνει… εν μέσω πανδημίας γιατί οι κυβερνητικοί ψηφοσυλλέκτες έχουν αποδείξει πως ακολουθούν τις οδηγίες των ειδικών όποτε και αν τους βολεύει. Αναμφισβήτητα, παράδειγμα φωτεινό για τους εφήβους που ακολουθούν κατά γράμμα το βήμα τους… Παράλογες αποφάσεις ανηλίκων η απάντηση στις παράλογες συμπεριφορές των ενηλίκων.