Τοπικά

Nέος οικιστικός χάρτης στο Βόλο “Θ”

volos

Σημαντικές αλλαγές στο νόμο που επηρεάζει το Δήμο – Προς επίλυση εκκρεμοτήτων  που «καίνε»

Προς οριστική λύση φαίνεται να οδηγείται το πρόβλημα που «καίει» εδώ και χρόνια πολλούς οικισμούς στο Βόλο.  Κι αυτό γιατί με το νέο Νόμο Ν. 4315/2014  που ψηφίστηκε στη Βουλή στις 24-12-2014 γίνονται σημαντικές αλλαγές  στον οικιστικό νόμο που επηρεάζει περιοχές του Δήμου Βόλου όπως η Αγία Παρασκευή, όπου  εκκρεμεί από το 2009 η ολοκλήρωση της  Πράξη Εφαρμογής της. Επίσης αλλαγές  φέρνει ο νέος Νόμος και σε άλλες  περιοχές  του Δήμου Βόλου  με πολεοδομικές  εκκρεμότητες όπως,  του Αγ. Γεωργίου Ν. Αγχιάλου – περιοχή που έχει μεν  εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι ανεφάρμοστη -καθώς και στους οικισμούς Κριθαρίας και Μαράθου  που η πολεοδόμηση  τους εκκρεμεί  εδώ και 20 χρόνια.

Οι αλλαγές  ωστόσο σε συνδυασμό μεταξύ τους ευνοούν την πολύ μεγάλη ιδιοκτησία και έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η γη που είναι διαθέσιμη για την δημιουργία των απαραίτητων  κοινόχρηστων χώρων, ενώ στον «αέρα» βρίσκεται το πρόγραμμα απαλλοτριώσεων του Δήμου Βόλου.

 

 

Ο νέος νόμος ανατρέπει  την φιλοσοφία του προηγούμενου νόμου, γνωστού ως και «Νόμου Τρίτση», που στηριζόταν στο εξής σημείο:  Ότι οι κοινόχρηστοι χώροι, στην πολεοδομική ενότητα,  εξασφαλίζονται με την συμμετοχή όλων των ιδιοκτητών σε γη, συνεισφέροντας αναλογικά με το μέγεθος της ιδιοκτησίας.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με  την Γραμματή Μπακλατσή, Τοπογράφο- Πολεοδόμο  Μηχανικό, οι αλλαγές που βοηθούν τους κατοίκους της Αγίας Παρασκευής και των άλλων περιοχών  είναι η μείωση της εισφοράς σε γη, σε ιδιοκτησίες από 500 τ.μ. και πάνω  κλιμακωτά κατά 10% σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο και υπολογίζεται  κατά τον ακόλουθο τρόπο:

α) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 500 τ.μ. ποσοστό 10%.

β) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 500 τ.μ. μέχρι 1.000 τ.μ. ποσοστό 20%.

γ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 1.000 τ.μ. μέχρι

2.000 τ.μ. ποσοστό 30%.

δ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 2.000 τ.μ. μέχρι 10.000 τ.μ. ποσοστό 40%.

ε) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 10.000 τ.μ. ποσοστό 50%

Δηλαδή κάποιος που έχει ένα οικόπεδο 1000 τ.μ. με τον νόμο 1337/83 όφειλε εισφορά σε γη  χωρίς να λαμβάνει  αποζημίωση 225 τ.μ. , ενώ σήμερα οφείλει 150 τ.μ. Κερδίζει   δηλαδή 75 τ.μ. Αυτή η διαφορά αυξάνει  κατά πολύ  μάλιστα όσο μεγαλώνει η ιδιοκτησία.

Επίσης ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα για τους ιδιοκτήτες  που επιλύεται με το νόμο είναι ότι,  ο  υπολογισμός της εισφοράς σε γη του οικοπέδου υπολογίζεται με βάσει το χρόνο  δημιουργίας του οικοπέδου( συμβόλαιο)  μέχρι τις   28/5/2014 και όχι τις 10/03/1982 που  ίσχυε στον προηγούμενο νόμο, έτσι ελαφρύνονται και άλλο οι  ιδιοκτήτες.

Ακόμη ως ιδιοκτησία νοείται το γεωτεμάχιο υπό την έννοια της συνεχόμενης έκτασης γης, που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο, ενώ στον προηγούμενο νόμο, ως ιδιοκτησία ήταν το άθροισμα των ιδιοκτησιών του ενός και του αυτού ιδιοκτήτη στην ίδια πολεοδομική ενότητα.

«Δηλαδή  αν ένας ιδιοκτήτης  έχει στην ίδια περιοχή δύο οικόπεδα 500 τ.μ. και 1000 τ.μ. η εισφορά που του αναλογεί είναι 50 τ.μ. και 150 τ.μ. αντίστοιχα, συνολικά 200 τ.μ. , ενώ με τον παλιό νόμο ο υπολογισμός  της εισφοράς γίνονταν στα 1.500 τ.μ. και  ήταν 425 τ.μ.

Οι τρεις αυτές αλλαγές σημειώνει η κυρία Μπακλατσή μπορεί να φαίνονται δίκαιες και λογικές όμως , σε συνδυασμό μεταξύ τους ευνοούν την πολύ μεγάλη ιδιοκτησία και έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η γη που είναι διαθέσιμη για την δημιουργία των απαραίτητων  κοινόχρηστων χώρων.

Επίσης στα θετικά σημεία του νόμου είναι ότι λόγω της οικονομικής κρίσης παρέχονται κάποιες διευκολύνσεις  στους πολίτες σε δόσεις και εκπτώσεις στην καταβολή της εισφοράς σε χρήμα .

 

Αλλαγές και στις απαλλοτριώσεις  

– Οι κίνδυνοι για τον δήμο Βόλου

Επίσης  σημαντικές αλλαγές  αφορούν και για τις απαλλοτριώσεις και τα δεσμευμένα οικόπεδα:

Όταν η εισφορά σε γη δεν είναι αξιοποιήσιμη πολεοδομικά  μετατρέπεται σε ισάξια χρηματική συμμετοχή που διατίθεται αποκλειστικά για την δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων.  Στον προηγούμενο νόμο τα ποσά αυτά διατίθονταν αποκλειστικά   για την αποζημίωση ρυμοτομούμενων τμημάτων ιδιοκτησιών.

Μετά την παρέλευση δεκαπενταετίας από την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου ή πενταετίας από την κύρωση της πράξης εφαρμογής επέρχεται αυτοδίκαια άρση της απαλλοτρίωσης, μετά  από  αίτηση του ιδιοκτήτη  στο δήμο.

 Έτσι  απαλλάσσεται ο ιδιοκτήτης  από τα έξοδα δικηγόρου , μηχανικού, δικαστηρίων που πλήρωνε για να  προσφύγει στα δικαστήρια για άρση της απαλλοτρίωσης.

Όπως επισημαίνει η κ. Μπακλατσή , οι αλλαγές αυτές δικαιώνουν τον πολίτη  και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, όμως λειτουργούν  σε βάρος των κοινόχρηστων χώρων, που  στο Βόλο ιδιαίτερα είναι ελάχιστοι. «Βέβαια αυτά τα προβλήματα προέκυψαν από την κακή εφαρμογή του νόμου και την μεγάλη καθυστέρηση στην κύρωση των πράξεων εφαρμογής. Σήμερα ο Δήμος Βόλου , οφείλει μεγάλα ποσά σε αποζημιώσεις και  αναγκάζεται με δικαστικές αποφάσεις  να αποχαρακτηρίζει εκτάσεις , όπως πρόσφατα έκανε με το χώρο σχολείου στη συνοικία  Αγ. Αναργύρων  ή προχωρά σε  ανταλλαγές  οικοπέδων για να μην κλείσουν ακόμη και κύριοι δρόμοι  όπως  η  Φιλιππίδη. Πολλοί λοιπόν ιδιοκτήτες   θα ζητούν πλέον από το Δήμο την άρση της απαλλοτρίωσης  , για αυτό θα πρέπει έγκαιρα να γίνει από το Δήμο  μία οικονομοτεχνική μελέτη και ένας οικονομικός προγραμματισμός   για να ιεραρχηθούν οι λειτουργικές ανάγκες της πόλης. Θα πρέπει να γίνει μία  συζήτηση με τους φορείς και πιστεύω ότι σημαντικά μπορεί να συμβάλει και το Τεχνικό Επιμελητήριο», κατέληξε.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το