Τοπικά

Νέες γυναίκες για την Ημέρα της Γυναίκας

 

Συνέντευξη
Χαριτίνη Μαλισσόβα

«Η άνοιξη είναι η νεότητα του έτους και η νεότητα η άνοιξη της ζωής», είπε ο Σατωμπριάν.
Οι νέες γυναίκες που φιλοξενούνται στη σημερινή στήλη γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, την εποχή που η χώρα μας ζούσε σε επίπλαστη ευημερία, αυτή που βρήκαν μπροστά τους ως οικονομική κρίση στις αρχές και στο πέρας των βασικών και πανεπιστημιακών σπουδών τους.
Εκπροσωπούν τα κορίτσια που προσπαθούν να πετύχουν στο επάγγελμα, στις σχέσεις, κάποιες φορές στη νέα δική τους οικογένεια, σε συνθήκες κρίσης, πανδημίας, εγχώριων και παγκόσμιων ανακατατάξεων.
Είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των νέων γυναικών που θαυμάζουμε για την προσαρμοστικότητα, το θάρρος, τη μαχητικότητά τους, αλλά και για τον αξιακό τους κώδικα.
Είναι οι συγγενείς, οι συνεργάτιδες και οι φίλες, με τις οποίες συνυπάρχουμε και συνεχίζουμε παρέα, με χαμόγελο, τη μάχη με τις αντιξοότητες.
Είναι οι γυναίκες που γιορτάζουν κάθε μέρα και που η (εσωτερική κι εξωτερική) λάμψη τους δίνει ελπίδα και φως στις ζωές όλων μας.
Σ’ αυτή την περίεργη άνοιξη, λοιπόν, εννέα νέες γυναίκες εκφέρουν, ευσύνοπτα κι ευθύβολα, τις απόψεις τους σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η γενιά τους, που θεωρούν ότι υπερτερούν σε σχέση με την προηγούμενη γενιά, ποια είναι η στάση τους απέναντι σε κάθε μορφής κακοποίηση, πώς ορίζουν τη γυναίκα της εποχής τους, αλλά και ποια είναι τα δικά τους πρότυπα.

– Ράνια Μπλατσή, λογοθεραπεύτρια – Κέντρο Διάγνωσης και Θεραπείας διαταραχών «Διά Λόγου»:


Η γυναίκα ήταν και είναι το πιο πολυδιάστατο πρόσωπο όλων των εποχών. Όλοι οι άνθρωποι καλούμαστε να υπηρετήσουμε πολλαπλούς ρόλους στην καθημερινότητά μας, ωστόσο η μητέρα ή ακόμη και η γιαγιά – σύντροφος – εργαζόμενη – νοικοκυρά και όχι μόνο είναι γένους θηλυκού. Η ισορροπία μεταξύ των προαναφερθέντων αποτελεί ένα καίριο πρόβλημα για τη γυναίκα του σήμερα, που την καλεί να είναι σχεδόν «τέλεια». Συνδυαστικά, με την έμφυλη προκατάληψη που επικρατεί για την ίδια, κυρίως στην ελληνική κοινωνία, τοποθετώντας την ασυνείδητα, σε νόρμες από τη στιγμή που γεννιέται.
Η δική μας γενιά υπερτερεί ως προς τη διεκδικητικότητα και την αυτονομία της, εφόδια που της δίνουν τη δυνατότητα να χαράξει τους δικούς της ορίζοντες και στόχους, χωρίς ν’ αυτοπροσδιορίζεται από άλλα πρόσωπα.
Η κακοποίηση δεν είναι ένα θέμα που απασχολεί μόνο το σήμερα, καθώς πολλοί αναρωτιούνται: «Γιατί, τώρα γίνεται τόση μεγάλη αναφορά;»… Γιατί, πάντα! Πάντα κακοποιούμασταν ανεξαρτήτως φύλου, κοινωνικής τάξης και εθνικότητας. Πάντα σιωπούσαμε και παραβλέπαμε συμπεριφορές τοξικότητας και χειραγώγησης. Η διαφορά έγκειται στο ότι τότε, δεν υπήρχε φωνή, αλλά ούτε και όνομα. Ο φόβος και η ντροπή, με την οποία γαλουχηθήκαμε από μικρή ηλικία, δεν μας επέτρεπαν, να μιλήσουμε και να γίνουμε πολλοί, σε μια κατάσταση που νιώθαμε μόνοι. Δεν είμαστε μόνοι, όποτε τασσόμαστε στο Φως και στην ουσιαστική Αλήθεια!
Γυναίκα σημαίνει, Ζωή…

– Χρυσάνθη Μήλιου, αισθητικός ποδολογίας και καλλωπισμού νυχιών:


Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η γυναίκα της γενιάς μου, είναι κυρίως κοινωνικά – ρατσιστικά και έχουν να κάνουν με κάθε μορφή, όπως σχετικά με το ντύσιμο (δεν μπορεί να φοράει ότι εκείνη θέλει γιατί κρίνεται από τον περίγυρο και τον σύντροφό της ως προκλητική, σε σημείο να της ασκηθεί και βία) είτε προς τον ρόλο της ως μητέρα-«πρέπει» να κάνει παιδί, γι’ αυτό γεννήθηκε και αν δεν κάνει «πρέπει» να δώσει εξηγήσεις.
Μια γυναίκα στη σύγχρονη εποχή, υπερτερεί στο θέμα καριέρας, δείχνει τον δυναμισμό της και ακούγεται περισσότερο η άποψή της.
Καταδικάζω και αντιστέκομαι σε κάθε μορφή βίας, σωματική, ψυχολογική, λεκτική καθώς όλες ανεξαιρέτως προκαλούν ανεπανόρθωτα τραύματα.
Γυναίκα για μένα σημαίνει αγάπη, δύναμη, πίστη, ομορφιά, ισορροπία, δημιουργικότητα.

– Άννα Σιάτρα, νηπιαγωγός, MSc Ειδικής Αγωγής:


Η σύγχρονη γυναίκα βιώνει πολύ συχνά το πρότυπο της «παγιδευμένης γυναίκας» στους πολλαπλούς ρόλους, τα καθήκοντα και στις ευθύνες της ζωής, αφού πρέπει να επιβιώσει, να αντιμετωπίσει προβλήματα, δυσκολίες, να ανταπεξέλθει στους καθημερινούς αγώνες και προκλήσεις της ζωής και όλα αυτά να τα φέρει εις πέρας με επιτυχία. Μια εργαζόμενη γυναίκα εκτός από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις που συνεχίζει αδιάκοπα και στο σπίτι, είναι υποχρεωμένη να καλύψει και τις ανάγκες του σπιτιού, να φροντίσει τα παιδιά της, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελεύθερος προσωπικός χρόνια για να εντάξει στο καθημερινό της πρόγραμμα δραστηριότητες που την ευχαριστούν και να την γεμίζουν. Το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί ραγδαία αύξηση των περιστατικών κακοποίησης των γυναικών. Η σιωπή, η ανοχή, ο φόβος, η ανασφάλεια μεγεθύνουν το πρόβλημα της κακοποίησης. Είναι σημαντικό να υπάρχει γρήγορη παρέμβαση και συμβολή, ώστε να αντιμετωπίζονται από το πρώιμο στάδιο εμφάνισής τους τέτοιου είδους περιστατικά. Γυναίκα σημαίνει να είσαι μοναδική, αισιόδοξη για το μέλλον, αυθεντική, να εκφράζεσαι ελεύθερα, να δίνεις την καρδιά σου, να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου, να δημιουργείς, να είσαι περήφανη για τα όνειρά σου, να δείχνεις δύναμη σε κάθε δυσκολία και αποτυχία και να ανατρέπεις τα κακώς κείμενα.

– Ραφαέλα Στράκα, ιδιοκτήτρια κέντρου περιποίησης άκρων:


Η θέση της γυναίκας της γενιάς μου, σε σχέση με το παρελθόν, είναι σαφώς πιο ευνοϊκή σε όλους τους τομείς. Ωστόσο, τα στερεότυπα και οι διακρίσεις εξακολουθούν να δημιουργούν φαινόμενα ανισότητας.
Θα έλεγα ότι μέσα από τους πολλαπλούς ρόλους που υπηρετεί, γυναίκα για μένα σημαίνει: Δύναμη, αποφασιστικότητα, δημιουργικότητα, θάρρος, αλλά και ευαισθησία, υπομονή, στοργή. Γι’ αυτό λοιπόν, θεωρώ αποτρόπαιη πράξη την οποιασδήποτε μορφής (ψυχολογική, λεκτική, σωματική) κακοποίηση που δέχεται η γυναίκα της εποχής μας. Ο φόβος και η σιωπή αυτών των γυναικών να γίνουν κραυγή για την προστασία τους. Αυτή η μάστιγα να εξαλειφθεί μέσω της παιδείας και της ενημέρωσης όλων. Θαυμάζω απεριόριστα τη γενναιότητα της Malala Yousafzai, της νεότερης ηλικιακά κατόχου Νόμπελ Ειρήνης, για τον αγώνα της υπέρ του δικαιώματος των κοριτσιών στην εκπαίδευση: «Ακόμη κι αν είμαι κορίτσι, ακόμη κι αν ο κόσμος πιστέψει ότι δεν θα τα καταφέρω, δεν πρόκειται να χάσω την ελπίδα μου».

– Μαριαρένα Κοσμίδου, ιδιωτική υπάλληλος:


Μια παγιδευμένη «super woman» θα χαρακτήριζα τη γυναίκα της γενιάς μας.
Καλείται να υπηρετήσει πολλαπλούς ρόλους και ευθύνες της ζωής για να ανταπεξέλθει σε όλα τα μέτωπα, κοινωνικά, επαγγελματικά, προσωπικά, γι’ αυτό και θα έπρεπε να επικροτείται από το αντίθετο φύλο και όχι να θεωρείται δεδομένη η πολυπραγμοσύνη της.
Η γυναίκας της γενιάς μας έχει ανελιχθεί με αποφασιστικότητα και δυναμισμό στον επαγγελματικό χώρο, κατακτώντας με πολύ μεγάλη επιτυχία ηγετικές θέσεις ανάλογες των ανδρών.
Θεωρώ απολύτως κατακριτέα οποιαδήποτε μορφή βίας, γι’ αυτό ας μιλάμε κι ας την αποβάλλουμε όσο πιο έγκαιρα γίνεται. Μπορούμε.
Γνωρίζοντας ποια είναι τα όριά της, μια γυναίκα οφείλει να παραμένει ευγενική, αλλά, αν θιγεί η αξιοπρέπειά της, να αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά.
Γυναίκα σημαίνει να χρησιμοποιείς το χαμόγελό σου για ασπίδα κι όχι για όπλο.
Θαυμάζω τη Wonder Wοman για όλες τις γήινες και υπερφυσικές δυνάμεις της που συνάδουν με τη θετική όψη της σύγχρονης γυναίκας.

– Ματίνα Πρίγκου, αρχιτέκτων μηχανικός, υποψήφια διδάκτωρ Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΤΜΧΠΠΑ), μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΤΕΕ Μαγνησίας:


Ζούμε σε μια ενδιαφέρουσα – κοινωνικοπολιτικά – εποχή που δίνει επιτέλους στις γυναίκες την ελευθερία να είναι ο εαυτός τους. Ο πολυδιάστατος ρόλος που καλούνται να διαδραματίσουν (εργαζόμενη, επιστήμονας, σύζυγος, μητέρα) σαφώς και διαφέρει, θετικά, από εκείνον του παρελθόντος, καθώς διαθέτουν περισσότερα μέσα/εργαλεία προκειμένου να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του ρόλου αυτού. Με τις διαστάσεις που έχει πάρει το κίνημα #metoo, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε εθνικό, θεωρώ πως πλέον αποτυπώνεται η πρόθεση για έκφραση και καλύτερη κατανόηση του σεξισμού που υπάρχει γύρω μας και που τις περισσότερες φορές οδηγεί σε κακοποίηση λεκτική, σωματική, ψυχολογική. Το βασικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη γυναίκα, είναι ο χρόνος, κι αυτό, διότι η βαρύτητα του ρόλου της σε όλα τα επίπεδα δεν επιτρέπει χρόνο για τον εαυτό της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλες είμαστε μοναδικές και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας είμαστε εμείς. Γι’ αυτό, δεν πρέπει στη μάχη με τον χρόνο να χάσουμε τον εαυτό μας.

– Χρυσάννα Σιάτρα, δικηγόρος MSc-διαμεσολαβήτρια Αστικών και Εμπορικών Υποθέσεων – εξειδικευμένη διαμεσολαβήτρια Οικογενειακού Δικαίου:


Η σημερινή γυναίκα είναι κυριολεκτικά ένα πολυεργαλείο, έχει αυξημένες υποχρεώσεις, καλείται να παίξει πολλούς και διαφορετικούς ρόλους ταυτόχρονα, συχνά αντικρουόμενους μεταξύ τους δύσκολο να συνδυαστούν. Παράλληλα, τα προβαλλόμενα «πρότυπα» της εποχής μας παίζουν αρνητικό ρόλο ασκώντας της πίεση σε μια ουτοπική τελειότητα.
Σήμερα, όμως, παρά τις δυσκολίες, υπερτερεί των προηγούμενων γενεών, καθώς η πολυπραγμοσύνη της την έχει κάνει πιο ευέλικτη και ευπροσάρμοστη στις αλλαγές της ζωής, αλλά και στο γεγονός ότι έμαθε να πατάει γερά στα πόδια της δίνοντάς της την ανάλογη ελευθερία στις επιλογές της. Γυναίκα για εμένα σημαίνει ζωή, αγάπη, έρωτας, ομορφιά, ευγένεια, φροντίδα.
Η βία, έμφυλη και μη, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, στο οποίο πρέπει να επιδεικνύουμε μηδενική ανοχή με τιμωρία των ενόχων, δημιουργία δομών στήριξης και προστασίας των θυμάτων, αυστηροποίηση νομικού πλαισίου και, κυρίως αλλαγή νοοτροπίας μέσω χρόνιων εκπαιδευτικών και κοινωνικών αλλαγών. Με εντυπωσιάζουν οι γυναίκες που συνδυάζουν μόρφωση – καλλιέργεια, δουλειά, οικογένεια, δεν ασχολούνται μόνο με καταναλωτικά αγαθά και επιφανειακά ζητήματα, ενώ παράλληλα κάθε μέρα βρίσκουν έστω λίγο χρόνο, για να δείξουν την αγάπη τους και προς τον εαυτό τους. Αναφέρω ως παράδειγμα τη Ruth Bader Ginsburg, μία μικροκαμωμένη νομικό της δεκαετίας του 1970 που ακτινοβολούσε αυτοπεποίθηση και νηφαλιότητα και δήλωνε «πολέμησε για τα ζητήματα που θεωρείς σημαντικά, καν’ το όμως με τρόπο που θα εμπνεύσει και άλλους να σε ακολουθήσουν».

– Χαριτίνη Γονιτσιώτη, νηπιαγωγός – ειδική παιδαγωγός – MSc «Παιδαγωγικό Παιχνίδι και Παιδαγωγικό Υλικό στην πρώτη παιδική ηλικία»:


Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες προηγούμενων δεκαετιών έχουν εξαλειφθεί. Όμως, το οικονομικά αβέβαιο μέλλον μετά την πανδημία μας αγχώνει όλες. Παράλληλα, το στρες για ν’ ανταπεξέλθουμε στα πολλαπλά μας καθήκοντα είναι έντονο και συχνά μας καταβάλλει. Φυσικά σε σχέση με προηγούμενες γενιές, η σημερινή γυναίκα των 30 έχει περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες και δυνατότητες ανέλιξης. Θεωρώ ότι ευτυχώς υπάρχουν λιγότερες ανισότητες και έμφυλα στερεότυπα. Τελευταία, διαβάζουμε συνέχεια για φαινόμενα σωματικής και ψυχολογικής βίας σε γυναίκες. Συχνά, αυτό είναι αποτέλεσμα μιας τοξικής αρρενωπότητας που καλλιεργείται σε κάποια σπίτια. Απαιτείται ενημέρωση για την πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων από το σχολείο ακόμη. Κατά τη γνώμη μου, η έννοια της γυναίκας συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: Ζωή, Αγάπη, Δύναμη. Μια ταινία που προβάλλει ισχυρά γυναικεία πρότυπα για μένα είναι «Οι αφανείς ηρωίδες». Είναι μια ταινία για τις γυναίκες που ήταν τα μαθηματικά μυαλά της ΝΑΣΑ τη δεκαετία του ’60.

– Εβίνα Τζανή, εκπαιδευτικός Α’Βάθμιας , MSc Οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης:


Ως εκπαιδευτικός συχνά αισθάνομαι «τυχερή», γιατί η άσκηση του επαγγέλματός μου από τις γυναίκες είναι ευρέως αποδεκτή στη σημερινή κοινωνία. Σε αντίθεση, σε πολλά άλλα επαγγέλματα οι γυναίκες, μετά από αγώνες πολλών χρόνων, εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα στην αγορά εργασίας λόγω του φύλου μας. Η προσπάθεια των γυναικών να ενταχθούν ως ισάξιες στον εργασιακό τους χώρο αρκετά συχνά οδηγεί σε σεξιστικά σχόλια, ακόμα και σε προσβολές σχετικά με την ηθική τους. Ωστόσο, «το ασθενές φύλο» εξακολουθεί να διεκδικεί ίσες ευκαιρίες και έχει πετύχει σήμερα να έχει ανεμπόδιστη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην επιστημονική κατάρτιση, αρνούμενο να αποδεχθεί ως αποκλειστικό ρόλο εκείνο της συζύγου και μητέρας, έναν ρόλο – στερεότυπο που συνεχίζει, δυστυχώς, να αναπαράγεται, θυμίζοντας τις απόψεις του Αριστοτέλη τον 4ο π.Χ. αιώνα περί κατωτερότητας των γυναικών. Πρόκειται για το ίδιο αυτό στερεότυπο που οδηγεί σε αυξημένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικής κακοποίησης των γυναικών και προκαλεί ιδιαίτερη θλίψη και οργή σε μία ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα.
Η γυναίκα ίσως γίνει σύζυγος και μητέρα… Μπορεί ωστόσο να γίνει ό,τι άλλο ονειρεύεται.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το