Πνιγμένη στα χόρτα, με τα φίδια και τα ποντίκια να διασχίζουν το οδόστρωμα, η Νεάπολη με μια διαφορετική ανάγνωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και… οικολογική συνοικία.
Η Νεάπολη είναι αφημένη στη μοίρα της, μοιάζει σαν την πίσω αυλή της πόλης και η διασκέδαση των εντυπώσεων δεν είναι παράγοντας ικανός για να της δώσει μία άλλη εικόνα. Ο Βάκατος, ένα σημείο ιστορικό για τη Νεάπολη, με τα παλιά καμίνια, είναι εγκαταλειμμένο. Σήμα κατατεθέν της περιοχής είναι πνιγμένο στα χόρτα και η εγκατάλειψη είναι κάτι περισσότερο από εμφανής. Μέσα στην καρδιά της συνοικίας τα χόρτα μοιάζουν με ωρολογιακή βόμβα σε ιδιωτικά και δημοτικά οικόπεδα. Τα φίδια και τα ποντίκια… διασχίζουν την οδό Σκουφά και οι γονείς δεν αφήνουν τα παιδιά τους να βγουν στον δρόμο.
Η πλατεία της Νεάπολης είναι ξεχαρβαλωμένη και ρυπαρή. Βρωμιά και χόρτα βρίσκονται παντού. Η Υπηρεσία Πρασίνου δεν υπάρχει για τους κατοίκους.
Η πλατεία δεν σε προδιαθέτει να καθίσεις εκεί, αλλά να φύγεις γρήγορα μακριά. Η Πλατεία έχει άρωμα «μούχλας». Τα φυτά γύρω από τα παρτέρια είναι ακλάδευτα και οι θάμνοι έχουν μεγαλώσει τόσο, που κοντεύουν να καλύψουν σημεία της.
Οι κούνιες είναι ξεχαρβαλωμένες και επικίνδυνες για τα παιδιά.
Η εγκατάλειψη των δημόσιων δομών της συνοικίας είναι εμφανής. Στις εσωτερικές διαδρομές, όσο απομακρύνεσαι από τις κεντρικές οδούς, η βρωμιά και η αίσθηση της εγκατάλειψης εντείνονται. Κακοτεχνίες στα οδοστρώματα και τα πεζοδρόμια, ενώ τα χόρτα θυμίζουν παρατημένο χωράφι και από την ώρα που σουρουπώνει, παγιώνεται μια ατμόσφαιρα νουάρ και η συνοικία καθίσταται επικίνδυνη για περιπατητές.