Του Παύλου Γ. Μαρκάκη*
Μόλις πριν λίγες μέρες άρχισε να υλοποιείται σταδιακά η άρση των μέτρων περιορισμού, τα οποία επιβλήθηκαν στην πατρίδα μας, λόγω της πανδημίας, που έπληξε σχεδόν όλο τον κόσμο από τον λεγόμενο «κορωνοϊό».
Τα συναισθήματα του κόσμου είναι ανάμικτα, με την πλειοψηφία να είναι επηρεασμένη από την «επένδυση φόβου» και ανεξάρτητα τι πιστεύει ο καθένας, γενική είναι η πεποίθηση ότι υπήρξαν και υπάρχουν υπερβολές στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κατάστασης.
Τώρα που πέρασε το αρχικό τεστ, αρχίζουν να εμφανίζονται με την κυκλοφορία των απόψεων και οι αντιθέσεις μέσα στην κοινωνία. Μπορεί κάποιοι να ευνοήθηκαν και να βολεύτηκαν από την απραξία των δυο μηνών, μπορεί να υπάρχουν μαγαζιά και εργαζόμενοι που πήραν σαν «κρατικό επίδομα» ποσό που δεν το είχαν δει σαν καθαρό κέρδος, ούτε και όταν ήταν ανοιχτοί.
Όμως… από τη ζημιά κέρδος δεν βγαίνει.
Στην επανεκκίνηση της «νέας πραγματικότητας» και ειδικά στην οικονομική δραστηριότητα δεν μπορεί να ισχύσουν οι υπερβολές και οι αντιφάσεις που βιώσαμε την εποχή του εγκλεισμού.
Είδαμε όλους τους άθεους να ενδιαφέρονται μήπως πέσουν θύματα από μετάδοση του ιού από τους πιστούς που λαμβάνουν τη θεία κοινωνία, αλλά δεν φοβήθηκαν οι ίδιοι μήπως μας κολλήσουν όταν έκαναν παράνομες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα επειδή διαφωνούσαν με ένα νομοσχέδιο.
Είδαμε μετακινήσεις εκατοντάδων λαθρομεταναστών σε όλη σχεδόν τη χώρα και κλειστές δομές να είναι διάτρητες χωρίς ελέγχους υγειονομικούς και η αυστηρότητα να εξαντλείται στην απαγόρευση των λαϊκών αγορών και τα κάγκελα στις φαρδιές παραλίες.
Τώρα βλέπουμε υπερβολές στη λειτουργία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, μαγαζιά που από την άδεια λειτουργίας τους είχαν ούτως ή άλλως αυστηρούς ορούς, να πρέπει να πάρουν επιπρόσθετους, ενώ απλά έφτανε να εφαρμόσουν τους αρχικούς που είχαν ατονήσει.
Επίσης βλέπουμε μια αμηχανία στον χειρισμό του τουριστικού τομέα με σοβαρές προτάσεις από τους συλλογικούς φορείς του τουρισμού και μια αδυναμία των αντίστοιχων κυβερνητικών στελεχών να τις κατανοήσουν και μια καθυστέρηση να τις υλοποιήσουν.
Επειδή οι επόμενες μέρες θα είναι ένα σοβαρό τεστ όχι μόνο για την κοινωνία, αλλά και για την κυβέρνηση που πρέπει να ανταποκριθεί στις δυσκολίες επαναλειτουργίας της οικονομίας και των κρίσιμων τομέων που την απειλούν με ύφεση, έχω τη διαίσθηση και θεωρώ επιβεβλημένο τον ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος.
Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που έδειξαν το έλλειμά τους στη διαχείριση κρίσιμων θεμάτων και άλλα που είναι ανεπαρκή για αυτό που έρχεται τους επόμενους μήνες.
Ο ανασχηματισμός δεν εξαγγέλλεται, αλλά νομίζω ότι ο πρωθυπουργός έχει δίπλα του ικανούς συμβούλους που δεν τους διαφεύγει αυτή η αναγκαιότητα.
Επομένως το διακύβευμα του καλοκαιριού είναι η όσο το δυνατόν επιτυχία της οικονομικής ανάκαμψης και ιδίως στην εστίαση και τον τουρισμό, τους κλάδους δηλαδή οι οποίοι επηρεάζουν σε μεγάλο ποσοστό το ΑΕΠ της χώρας, επηρεάζουν τα ποσοστά της ανεργίας και την επιβίωση μεγάλου ποσοστού μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Θέλω να πιστεύω ότι τα μέτρα στήριξης που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση θα φτάσουν στον προορισμό τους. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου καθόσον μεταξύ εξαγγελιών και του τελικού προορισμού μεσολαβεί το τραπεζικό κατεστημένο και το οποίο δεν θέλει να υποχωρήσει από τους αυστηρούς τραπεζικούς κανόνες με το πρόσχημα ότι δεν θέλει να δημιουργήσει νέα κόκκινα δάνεια, ξεχνώντας πάντα ότι όταν αυτές «κοκκίνησαν» από δική τους υπαιτιότητα, τους στήριξε στην ουσία από την κατάρρευση, ο προϋπολογισμός των πολιτών που έχει ακόμη στις πλάτες του το δυσθεώρητο χρέος.
Όμως ανεξαρτήτως του ουσιαστικού αποτελέσματος, η κυβέρνηση με τη βοήθεια των καλά αμειβομένων ΜΜΕ, θα παρουσιαστεί ότι πέτυχε τον σκοπό της, ότι κατάφερε το ακατόρθωτο!
Πριν λοιπόν φανούν τα πραγματικά οικονομικά αποτελέσματα και δεδομένου ότι ο επόμενος χειμώνας θα είναι εξαιρετικά δύσκολος και τα μέτρα που θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει, δεν «ήταν στις αρχικές της εξαγγελίες», η κυβέρνηση θα εξαναγκαστεί να συνδυάσει το «τερπνόν μετά του ωφελίμου»…
Προκηρύσσοντας εκλογές με απλή αναλογική… και λίστα.
Στην πρακτική αυτή, ο μόνος που δεν μπορεί να γκρινιάζει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο Τσίπρας εφάρμοσε την ίδια μεθοδολογία για τις πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2015.
Παρακαλούσε τότε τα άλλα κόμματα να ψηφίσουν το τρίτο μνημόνιο και διαβεβαίωνε ότι δεν θα προχωρήσει σε εκλογικό αιφνιδιασμό και έκανε το ακριβώς αντίθετο, ξεγελώντας τους πολιτικά αφελείς τότε αντιπάλους του.
Το μειονέκτημα της ΝΔ είναι ότι με αυτή της την ενέργεια, στην ουσία ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θέλει να δείξει ότι διαφέρει από αυτόν. Όμως δεν είναι αυτό το μόνο σημείο της ταύτισής τους.
Είναι η κοινή τους νοοτροπία για τον χειρισμό των λαθρομεταναστών. Είναι η αποδοχή της ταπεινωτικής συμφωνίας των Πρεσπών και άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής στα οποία ταυτίζονται.
Αυτή η ταύτισή τους κάνει το αποτέλεσμα των εκλογών με απλή αναλογική, να οδηγεί σε μια συμμαχική κυβέρνηση.
Με πρωτεύουσα πολιτική δύναμη τη ΝΔ, με τη συμμετοχή του ΚΙΝΑΛ που θα βάλει σαν όρο τη σύμπραξη και του ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ θα παιχθεί ένα καθοριστικό πολιτικό παιχνίδι.
Ο Τσίπρας μπορεί να συναινέσει και να απαλλαγεί από τα ακραία βαρίδια του κόμματός του, βάζοντας ταυτόχρονα σοβαρή υποθήκη για το πολιτικό του μέλλον.
Ή να αρνηθεί να συμμετάσχει και θα υποστεί μαζί με τη χώρα και με ευθύνη του, τη βάσανο των διπλών εκλογών με ενισχυμένη αναλογική και μπόνους για το πρώτο κόμμα και συρρίκνωση των πολιτικών του φιλοδοξιών.
Ο ρόλος της «Ελληνικής Λύσης» τότε σαν κόμμα ουσιαστικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα είναι καθοριστικός στη διαμόρφωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης σε όφελος των Ελλήνων.
Ίδωμεν…
*Ο Παύλος Μαρκάκης είναι πρ. βουλευτής Μαγνησίας, συντονιστής Κοινοβουλευτικής Ομάδας της «Ελληνικής Λύσης»