Η ΝΔ, οι ευθύνες της και η αποστολή της

«Μηδέν των αραχνίων διαφέρειν», δηλαδή σε τίποτε δεν διαφέρουν από τους ιστούς της αράχνης. Αυτή είναι η άποψη του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού για τη Δημοτική Αρχή του Βόλου και τον «αρχηγό» της. Με τη χθεσινή αυτή δήλωση ο περιφερειάρχης, που αντιμετωπίζεται, αυτός και οι συνεργάτες του, καθημερινά με τον πλέον απαξιωτικό τρόπο από τη δημαρχιακή παρέα, ήθελε να καταδείξει πως όσο λαβυρινθώδες και καλά προστατευόμενο κι αν είναι ένα «σύστημα», όσο δυνατός κι αν είναι ο ιστός της αράχνης που καλύπτει τη δράση του, αρκεί ένας άνθρωπος με διαφορετικό αξιακό σύστημα για να τον διαρρήξει. Η αλήθεια είναι πως ο περιφερειάρχης έχει και αυτός μεγάλες ευθύνες για όσα η πόλη και η τοπική κοινωνία βιώνουν σήμερα, από τη στιγμή που σιώπησε όταν σημαίνοντα στελέχη του κόμματός του επέβαλαν την επιλογή της σημερινής Δημοτικής Αρχής.
Τα πρώτα θύματα είναι θεσμοί και εκπρόσωποί τους, που αντιμετωπίζουν χυδαίες και λεκτικά βίαιες επιθέσεις. Ο Κ. Αγοραστός είναι ο ίδιος θύμα ενός «συστήματος» που επενδύει στον λαϊκισμό, τις ύβρεις και την λάσπη εναντίον οποιουδήποτε δεν υποτάσσεται και αντιδρά.
Το «σύστημα» με το οποίο αντιπαρατίθεται σήμερα ο Κ. Αγοραστός προσπαθεί μεθοδικά να επιβληθεί με τον τρόπο του στην πολιτική δράση, και κυρίως μέσα στο κόμμα της ΝΔ, που παραμένει το τελευταίο πολιτικό του αποκούμπι. Και πρέπει να πούμε πως σε μεγάλο βαθμό τα έχει καταφέρει.
Και μπορεί χθες ο περιφερειάρχης να χρησιμοποίησε μια ρήση του Ανάχαρση για να καταδείξει ότι η Δημοτική Αρχή δεν διαφέρει από τον ιστό της αράχνης, ωστόσο ένας πολέμιος του ολοκληρωτισμού και του λαϊκισμού, ο Φρ. Ντ. Ρούζβελτ, είχε πει στα μέσα της ζοφερής δεκαετίας του ’30 πως «δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτε παρά μόνο τον φόβο».
Η ΝΔ, που αυτοπροβάλλεται ως μια κεντροδεξιά μεταρρυθμιστική παράταξη, οφείλει να απολογηθεί στην κοινωνία για τις πολιτικές επιλογές των στελεχών της, να ξυπνήσει από τον λήθαργο και να ασκήσει πολιτική προβάλλοντας ένα άλλο αξιακό πρότυπο. Με το να «κρύβεται» περιμένοντας τις εκλογές, γιατί φοβάται μη τυχόν και θίξει τους «πελάτες» της, το μόνο που πετυχαίνει είναι να τυλίγεται περισσότερο στον ιστό της αράχνης.
Η ΝΔ ως κόμμα, ως τοπική οργάνωση, και όχι οι διάφοροι θεσιθήρες που σφάζονται για την ψήφο στην ποδιά του κάθε καφενόβιου ο οποίος έχει εξασφαλίσει ένα μικρόφωνο για να καθυβρίζει καθημερινά τους πάντες, οφείλει να παρουσιάσει την πολιτική της, αν έχει. Να παρουσιάσει το αξιακό της πρότυπο για την κοινωνία, παρεκτός και αν αυτό που υπάρχει σήμερα υπό τη σκέπη και τις ευλογίες της, την αντιπροσωπεύει.
Από την ώρα που τα κόμματα είναι βασικοί θεσμοί της πολιτείας, θα πρέπει να βρίσκονται και στα χέρια ανθρώπων με αίσθηση του ρόλου τους και της αποστολής τους.