Του Μάκη Γ.Μπαλλή*
Είναι αλήθεια, ότι κάποιοι έχουν δίκηο να ανησυχούν και να φοβούνται από μία κυβέρνηση τοιυ ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνοι στους οποίους στην πραγματικότητα απευθύνεται, καθησυχάζοντάς τους, η εκστρατεία τρομοκράτησης που έχει ξεκινήσει και θα συνεχίσει μέχρι την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση Σαμαρά. Οι λίγοι, αλλά πολλαπλά ωφελημένοι από την κυβερνητική πολιτική του ξεπουλήματος. Η παρέα της διαφθοράς και της διαπλοκής. Το κλειστό κλαμπ που καθόριζε την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
H διαφθορά και η διαπλοκή είναι μία από τις μεγαλύτερες πληγές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής:
Υπονομεύει ευθέως το δημόσιο συμφέρον, ακόμα και στη στενά οικονομική εκδοχή του, όπως αποδείχθηκε τόσο στον τομέα των δημοσίων έργων και προμηθειών όσο και στην περίπτωση των ιδιωτικοποιήσεων.
Δημιουργεί και αναπαράγει ένα σύστημα ανισότητας, αναξιοκρατίας ή και – με οικονομικούς όρους – “αθέμιτου ανταγωνισμού”, μετατρέποντας το Δημόσιο σε έναν ιδιωτικό μηχανισμό εξυπηρέτησης και κέρδους για ορισμένους.
Επιδρά καταλυτικά στη συνείδηση των πολιτών, ενισχύοντας τον πολιτικό κυνισμό και την αναζήτηση της ατομικής λύσης.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα υπάρχουν πολλά που μπορούν και θα γίνουν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την καταστολή όσο και για την πρόληψη του φαινομένου.
Για το λόγο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει
– στην επανεξέταση των μεγάλων δημοσίων συμβάσεων,
– στον ουσιαστικό έλεγχο των “πόθεν έσχες”,
– σε ένα νέο σύστημα εποπτείας των τραπεζών,
– στην κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών
– στην αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος,
– στην αναδιάρθρωση και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Είναι ευνόητο ότι η θεσμική θωράκιση πρέπει να ολοκληρωθεί με την αλλαγή του εκλογικού νόμου και του θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία και την οικονομική διαχείριση των πολιτικών κομμάτων, την αναθεώρηση του πλαισίου αδειοδότησης και λειτουργίας των ΜΜΕ, και την καθιέρωση ενός νέου καθεστώτος για τις δημόσιες συμβάσεις, με αυστηροποίηση των όρων διαφάνειας και δημοσιότητας.
Η οριστική και αποτελεσματική κατεδάφιση αυτού του φαύλου συστήματος προϋποθέτει την επανεξέταση της δομής και του ρόλου του κράτους, ώστε αυτό να βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτή αλληλεπίδραση με την κοινωνία, μέσα από την καθιέρωση διαδικασιών δημόσιας λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου, μέσα από την αναβάθμιση του ρόλου της Βουλής και των άλλων δημοκρατικά νομιμοποιημένων και συμμετοχικών θεσμών, όπως ιδίως η Αυτοδιοίκηση, στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Κυρίως όμως προϋποθέτει μία κυβέρνηση “φρέσκια”, που δεν θα έχει “δεσμεύσεις” και δεν θα χρωστάει “γραμμάτια” σε μεγάλα συμφέροντα, την ανάδειξη μίας κυβέρνησης της Αριστεράς που θα έχει τα εργαλεία, τους ανθρώπους, αλλά κυρίως τη βούληση, την αντίληψη και το ήθος που απαιτείται για να πάει μέχρι τέλους τη μάχη με κάθε είδους συμφέροντα.
*Ο Μάκης Μπαλλής είναι Δημοσιογράφος, Υποψήφιος βουλευτής Μαγνησίας με τον ΣΥΡΙΖΑ