Μπαλτάς: Λάθος η φράση μου για τη ρετσινιά της αριστείας

Επείγοντα προβλήματα σε επίπεδο ανώτατης εκπαίδευσης αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που θα βγει σε διαβούλευση την επόμενη εβδομάδα υποστήριξε στην “Κοινωνία Ώρα MEGA” ο Αριστείδης Μπαλτάς αναφερόμενος στις κατηγορίες που του αποδίδονται και πριν αναπτύξει την επιχειρηματολογία του σε μια σειρά θεμάτων.

Όπως είπε, το υπουργείο άρει κάποια εμπόδια που έχουν συσσωρευτεί ώστε να ξεκινήσουν ξανά τα πανεπιστήμια και στο πλαίσιο αυτής της επανεκκίνησης να γίνει νηφάλια και εποικοδομητική συζήτηση.

Πρόσθεσε ότι η πολιτική του κρίση είναι πως η προσπάθεια εναντίον του σε επίπεδο πολιγικό είναι μια προσπάθεια διατήρησης εκείνων των σημείων του νομοθετικού πλέγματος που σε ένα βαθμό κατέστρεψαν τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Για το σύνθημα “Όχι Μπαλτάς στην Παιδεία” είπε από τη μεριά του ότι δεν έχει θέμα σλόγκαν αλλά πρόκειται για “θέμα και αισθητικής, δηλαδή το να κάνεις σύνθημα την τυχαιότητα ενός ονόματος είναι θέμα πως αισθάνεσαι ότι μπορείς να αντιπολιτευτείς μια κατάσταση, τι αισθητική παιδεία έχεις”.

“Εν τη ρύμη του λόγου μου η φράση για την αριστεία”
Αναφορικά με την φράση ότι η αριστεία είναι ρετσινιά είπε ότι λέχθηκε εν τη ρύμη του λόγου αναγνωρίζοντας ότι επρόκειτο για υπερβολική φράση.

Και πρόσθεσε επ’ αυτού: “Προφανώς η αριστεία δεν είναι ρετσινιά αν θες να την πάρεις σοβαρά και την κουβεντιάσεις σοβαρά. Είναι ένα ρητορικό σχήμα αν θέλετε που ήθελε να δείξει ότι άλλο πράγμα ο ανταγωνισμός για τον βαθμό, άλλο πράγμα λύνω το πρόβλημα συνεργατικά με τους συμμαθητές μου και στο βαθμό που έλυσα το πρόβλημα συνεργατικά με τους συμμαθητές μου την άσκηση που μου έδωσε χθες ο δάσκαλος, επιβραβεύομαι για αυτή μου τη λύση. Είναι μια διαδικασία ανταγωνισμού που αντί να βάλει τα παιδιά να σκεφτούν το πρόβλημα, να μορφωθούν επί του προβλήματος, να συνεργαστούν για τη λύση του προβλήματος, τα βάζουν να ανταγωνίζονται για το βαθμό”.

Είπε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι “άλλο η πίεση προς τα πάνω και άλλο η χαρά ότι μορφώνομαι και μαθαίνω”.

Σχετικά με τους αιώνιους φοιτητές υποστήριξε ότι υπάρχουν κατάλογοι σε κάθε γραμματεία και όταν περάσουν δυο χρόνια μετά τη νόμιμη φοίτηση, αυτοί μένουν ανενεργοί και δεν συμμετέχουν σε καμία παροχή του πανεπιστημίου, σε συγγράμματα, σίτιση.

“Αν τους διαγράφαμε”, είπε ο υπουργός, “θα χρειάζονται ειδική διαπιστωτική πράξη για τον καθένα και ατέρμονη γραφειοκρατική διαδικασία για τους διοικητικούς που οι ίδιοι νόμοι τους έδιωξαν” και πρόσθεσε ότι η απόφαση του υπουργείο είναι να μην πειράξουν τους καταλόγους και αν κάποιος θέλει να ενεργοποιήσει την εγγραφή του να μπορεί να το κάνει.

Για τις διατάξεις σχετικά με τα ιδιωτικά σχολεία ανέφερε ότι “είναι άλλο οι εργασιακές σχέσεις άλλο οι δυνατότητες των ιδιωτικών σχολείων” και ότι “δεν εμποδίζουμε σε τίποτα τα ιδιωτικά σχολεία να αναπτύξουν τις δραστηριότητες που θέλουν στη σχέση ιδιωτικού δικαίου που έχουμε με τους εκπαιδευτικούς εκεί, αυτό είναι καθαρό”.

“Δεν θέλουμε ο δάσκαλος ο οποίος διδάσκει το πρωί στο ιδιωτικό σχολείο, υπό την επωνυμία του ίδιου σχολείου να κάνει φροντιστήριο το απόγευμα εκμεταλλευόμενος τον κύκλο του ιδιωτικού σχολείο”, εξήγησε.

“Δεν καταργούμε πρότυπα, πειραματικά, τα διακρίνουμε”
Αναφορικά με τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία, τόνισε ότι το υπουργείο δεν τα καταργεί αλλά διακρίνει τις δυο κατηγορίες.

“Τα πρότυπα είναι πολύ καλά σχολεία με διδάσκοντες με περισσότερα προσόντα, όπου δοκιμάζεται συνήθως σε συνάρτηση με κάποιο πανεπιστημιακό τμήμα”, είπε προσθέτοντας ότι κάποια από αυτά είχαν και έχουν εξετάσεις τις οποίες το υπουργείο αφήνει ενώ στα πειραματικά σχολεία υπογράμμισε ότι “πάντα πρέπει να υπάρχει κλήρωση εξ ορισμού να δοκιμαστούν οι νέες μέθοδοι διδασκαλίας σε ένα εύρος μαθητών που προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από όλα τα μορφωτικά περιβάλλοντα και άρα να μπορούν να δοκιμαστούν αυτές σε ένα πλαίσιο που καθρεφτίζει κατά κάποιο τρόπο κοινωνικές και εκπαιδευτικές προϋποθέσεις του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας”.

Για τα φροντιστήρια διευκρίνισε ότι “πρώτον αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί άξιοι εκπαιδευτικοί που δεν βρίσκουν αλλού δουλειά, δυστυχώς τα φροντιστήρια έχουν γίνει απαραίτητα στη βάση νοοτροπιών πολλών δεκαετιών, θέλουμε να μειώσουμε τη συμβολή των φροντιστηρίων στην προετοιμασία των φοιτητών και να αναδείξουμε τον αυτόνομο ρόλο των λυκείων και των δημόσιων σχολείων”.

Γι’ αυτό όπως είπε “προσπαθούμε να μειώσουμε τις πολλές εξετάσεις στο επίπεδο του δημόσιου σχολείου ώστε τα φροντιστήρια να μην έχουν πολλές λαβές να αποκτήσουν ας πούμε νέους μαθητές και δη σε πολύ μικρές ηλικίες, στην εποχή μου φροντιστήριο πηγαίναμε το πολύ δυο φορές”.

Για τα κρούσματα παιδεραστίας και το νόμο Λοβέρδου είπε ότι γενικώς “με τους προηγούμενους νόμους απλή καταγγελία αρκούσε για να τεθεί κάποιος σε διαθεσιμότητα” ενώ τώρα “καταργείται αυτό με την εξαίρεση καταγγελιών” που αφορούν θέματα παιδεραστίας.

Σχετικά με τον τρόπο εκλογής διευθυντών στα σχολεία ανέφερε πως “ως τώρα υπήρχε μοριοδότηση και συνέντευξη που έπαιρνε κάποια μόρια” και “είχε παρατηρηθεί ότι η συνέντευξη έπαιζε πολύ μεγαλύτερο ρόλο στα μόρια και άρα ήταν ως ένα βαθμό συνέντευξη διαβλητή”.

“Αυτό που κάνουμε είναι κρατάμε τη μοριοδότηση και τα μόρια της συνέντευξης τα δίνουμε ως ψήφο στο σύλλογο διδασκόντων σε κάθε σχολείο. Και άρα ο σύλλογος διδασκόντων από τους υποψηφίους διευθυντές ψηφίζει όποιον νομίζει καταλληλότερο, αυτή η ψήφος μοριοδοτείται όσο μοριοδοτούταν η συνέντευξη προηγουμένως και αυτό το μόριο αθροίζεται με τα μόρια των προσόντων”, είπε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με το άσυλο στα πανεπιστήμια διασαφήνισε ότι επαναφέρει το υπουργείο “απλώς τον ορισμό του, ότι πανεπιστήμια είναι χώροι που διακινούνται ελέυθερα οι ιδέες” και “σε ο,τι αφορά την προστασία των πανεπιστημιακών χώρων, αφήνουμε τα πράγματα ακριβώς όπως τα έχει ο νόμος Διαμαντοπούλου” ενώ για τον χωρισμό εκκλησίας – κράτους επισήμανε ότι “προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ στρατηγικά είναι υπέρ χωρισμού εκκλησίας και κράτους αλλά αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα με πολλές παραμέτρους κάποια στοιχεία του οποίου έχουν διογκωθεί και είμαστε σε διάλογο με την Εκκλησία στη βάση αυτή”.

Για το ένα θα φέρει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είπε πως “αυτή είναι η ιδέα” και διευκρίνισε πως “ήδη κάναμε μια αλλαγή σε σχέση με τις εισαγωγικές του χρόνου” αλλά “σε ο,τι αφορά πρωτοβάθμια δεθυτεροβάθμια πρέπει να σκεφτούμε δυο μορφές στρατηγικής, η μια που θα ξεκινά από την πρώτη δημοτικού και θα αλλάζει σιγά σιγά τα πράγματα χρόνο το χρόνο ώστε αυτοί που θα πάνε του χρόνου στην Α’ δημοτικού όταν πάνε στην Γ’ Λυκείου να είναι σε ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα”.

Αναγνώρισε πάντως ότι “είναι δράμα να αλλάζει κάθε χρόνο το εκπαιδευτικό σύστημα” αναφέροντας ότι προχθες στη Βουλή ο ίδιος “απαντώντας σε κάποια στιγμή είπα καλά λόγια για τον κ. Φορτσάκη” και πως “η αντίληψη για τον διάλογο είναι να φύγουμε από τα σύννεφα, το θόρυβο, τα συνθήματα περί Μπαλτάδων και να πάμε στην ουσία”.

Σχετικά με το νόμο περί φοιτητικής συμμετοχής είπε πως “είναι στον πλήρη αντίποδα όλων των προηγούμενων νόμων, είχαμε ένα νόμο που έλεγε είχαμε μια ψήφος ΔΕΠ αντιστοιχεί κατ’ αναλογία με μια ψήφο φοιτητών και οι ψήφοι των φοιτητών πήγαιναν στους συλλόγους που όριζαν εκλέκτορες ανάλογα με τη δύναμη των παρατάξεων, έτσι ξεκίνησε το 82, αυτό σήμαινε ότι κάθε υποψήφιος πρύτανης ήξερε τον συσχετισμό της φοιτητικής ψήφου. Και εκεί γίνονταν αν θέλετε παζάρια”.

“Αυτό που κάναμε τώρα είναι καταργούμε τους εκλέκτορες, καταργούμε την αναγωγή της φοιτητικής ψήφου σε κάποιους που θα συνδιαλαγούν με τους πρυτάνεις και λέμε ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές και ανάλογα με τον βαθμό συμμετοχής στις εκλογές κατεβαίνει και το ποσοστό, η βαρύτητα της φοιτητικής ψήφου”, ανέφερε.