Ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μάκης Μπαλλής με δήλωσή του διευκρινίζει πως δεν ζήτησε στη Βουλή κατάτμηση των ΟΤΑ στη Μαγνησία και αναφέρει:
Επειδή η βιασύνη του «ρεπορτάζ», όπως παρουσιάσθηκε είτε σε δελτία ειδήσεων (στην ΕΡΤ το βράδυ της Τετάρτης, στην ΕΡΑ την Πέμπτη το πρωί) είτε σε ορισμένα ειδησεογραφικά sites (σ.σ. ας όψεται η συνήθης αναπαραγωγή) κατέταξε ομαδικά τις αντιρρήσεις που εκφράσθηκαν από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για την τροπολογία κατάτμησης πέντε Δήμων υπό την ενιαία ερμηνεία ότι «αντέδρασαν οι βουλευτές ζητώντας κατάτμηση ΟΤΑ και στις περιοχές τους», οφείλω να διευκρινίσω τα εξής: Η αντίρρησή μου για το περιεχόμενο της τροπολογίας δεν θα μπορούσε να στηρίζεται σε διεκδίκηση κατατμήσεων τώρα και στη Μαγνησία, όπως παρουσιάσθηκε, για τον πολύ απλό λόγο ότι η αντίρρησή μου είχε να κάνει ακριβώς και μόνο με την επιλογή της κατάτμησης στον παρόντα χρόνο, λίγους μήνες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και με τα πιθανά προβλήματα που θα ανακύψουν, ενδεχομένως και συνταγματικών κωλυμάτων. Αντίθετα, αυτό που πρότεινα ήταν να εφαρμοστεί πρώτα ο «Κλεισθένης Ι» που μεταξύ άλλων αποσκοπεί στην άρση των ενδοδημοτικών ανισοτήτων και προβλημάτων και να δουλέψει η προβλεπόμενη επιτροπή που μέσα σε δύο χρόνια θα εξετάσει συνολικά το ενδεχόμενο – κυρίως καθορίζοντας και τα συνταγματικώς απαιτούμενα ενιαία κριτήρια – κατάτμησης κάποιων ΟΤΑ.
Προς επιβεβαίωση των παραπάνω, παραθέτω το κείμενο της ομιλίας μου από τα πρακτικά της Βουλής της 6/3/19:
«Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειλικρινά θα ήθελα με αρκετά θέματα να ασχοληθώ και σε αρκετά να αναφερθώ στη σημερινή μου ομιλία, πρωτίστως βέβαια στο σημαντικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας που δημιουργεί ένα καινούργιο πλαίσιο για τη λειτουργία και αντιμετώπιση σημαντικών ζητημάτων στους τομείς της υγείας και της φροντίδας, όπως θα ήθελα επίσης να αναφερθώ εκτενώς, με αφορμή τη σημαντική για μένα σημερινή επέτειο της εξέγερσης στο Κιλελέρ της 6ης Μαρτίου, της εξέγερσης των αγροτών στον αγώνα τους και στη διεκδίκηση για το αυτονόητο των ελάχιστων όρων μιας ανθρώπινης διαβίωσης.
Παρά τη σημαντικότητα τέτοιων ζητημάτων, θα πιάσω, όμως, το νήμα από εκεί που το άφησε ο προηγούμενος συνάδελφος Βουλευτής ομιλητής, όχι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος –εννοώ τον κ. Πρατσόλη-, καθώς μόλις λίγους μήνες μετά την ψήφιση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ, του νόμου για τη μεταρρύθμιση του αυτοδιοικητικού πλαισίου, κυρίως όμως δύο μήνες, άντε τρεις μήνες, πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και την εφαρμογή αυτού του νέου νόμου, του νέου πλαισίου, στην πράξη εξετάζουμε μία τροπολογία που έχει να κάνει με τροποποίηση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ. Αναφέρομαι, βέβαια, στην τροπολογία για την κατάτμηση των δήμων.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, με το εύρος συνενώσεων οργανισμών αυτοδιοίκησης που επέβαλε, χωρίς να λάβει υπόψη τις περισσότερες φορές τα ειδικότερα προβλήματα δημιούργησε σημαντικές αρνητικές καταστάσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις προέκυψαν οργανισμοί αυτοδιοίκησης μεγάλοι σε έκταση, χωρίς καν εσωτερική επικοινωνία, με ευρύτατες αρμοδιότητες, καινούργιες αρμοδιότητες, χωρίς απαραίτητο προσωπικό και πόρους. Και γι’ αυτόν τον λόγο από την πρώτη στιγμή εκδηλώθηκαν αντιρρήσεις από αρκετούς δήμους και πάρα πολλούς φορείς τοπικών κοινωνιών, όπως εκδηλώθηκαν και πολλά αιτήματα για επανεξέταση του χωροταξικού σχεδιασμού των νέων οργανισμών αυτοδιοίκησης, αιτήματα βεβαίως που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.
Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί αυτά τα προβλήματα; Εξηγείται στην εισηγητική έκθεση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ, του νόμου που ψηφίσαμε για την αυτοδιοίκηση και θα μου επιτρέψετε αρκετές φορές να αναφερθώ στον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ και στα όσα αναφέρονταν.
Λέει, λοιπόν, η εισηγητική έκθεση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ: «Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ αποθάρρυνε τη συμμετοχή στο αυτοδιοικητικό αποκεντρωτικό εγχείρημα ζωντανών τοπικών κοινωνιών, κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων, και επέτεινε τη δυσπιστία και την απομόνωση οικισμών, κοινοτήτων ή και πρώην δήμων και νομών, που αποκλήθηκαν κύτταρα των νέων ισχυρών αυτοδιοικητικών οργανισμών.»
Και λίγο παρακάτω η ίδια η εισηγητική έκθεση προσθέτει ότι «ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ υπονόμευσε το αίσθημα εγγύτητας των πολιτών προς την τοπική αυτοδιοίκηση. Στοιχείο εγγενές του συγκεκριμένου θεσμού και ως απότοκο αυτού ενίσχυσε φυγόκεντρες τάσεις». Αυτά είναι υπαρκτά προβλήματα που υπάρχουν μέχρι σήμερα, προβλήματα που πρέπει να λυθούν, πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αναρωτιέμαι όμως: Μπορούν να επιλυθούν τώρα, τρεις μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές και μάλιστα αποσπασματικά; Και κυρίως μπορούν να επιλυθούν με μια απλή τροπολογία που καταπιάνεται μόνο με το χωροταξικό κάποιων ΟΤΑ;
Η Επιτροπή του άρθρου 5 του ν. 4368/2016 –η Επιτροπή να θυμίσω που είχε συντάξει το εκτενές πόρισμα για τη μεταρρύθμιση στην αυτοδιοίκηση και στο πόρισμα αυτό στηρίχθηκε ο νόμος ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι, στο πόρισμά της σημείωνε ότι η κατεύθυνση του Υπουργείου ήταν να μην τεθεί εκ νέου προς συζήτηση η χωροταξική διάρθρωση των ΟΤΑ.
Στο ίδιο πόρισμα η ίδια Επιτροπή, αναφερόμενη στα δεκάδες ζητήματα για αλλαγή χωροταξικού σχεδιασμού, κατέγραφε ότι σε πολλά σχετικά αιτήματα από ΟΤΑ –και διαβάζω επί λέξει εδώ από το πόρισμα- «που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των ΟΤΑ, τα αιτήματα περί αναβίωσης προϋφιστάμενων δήμων και κοινοτήτων που καταργήθηκαν με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, έχει κυρίως πολιτισμικά, ιστορικά κίνητρα, ενίοτε δε τοπικιστικού χαρακτήρα».
Πώς απαντώνται όμως αυτά τα υπαρκτά όντως προβλήματα και αυτές οι πιέσεις; Η ίδια Επιτροπή σημειώνει τον τρόπο των απαντήσεων: Με προώθηση της ενιαίας δημοτικής και περιφερειακής συνείδησης, με άρση των ενδοδημοτικών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, με ενίσχυση και αναβάθμιση του ουσιαστικού ρόλου των θεσμών της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, με ενίσχυση των δήμων και κυρίως εκείνων που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα αποτελεσματικής λειτουργίας με πόρους και προσωπικό.
Ένα προς ένα λοιπόν τα ερωτήματα και οι πιέσεις αντιμετωπίζονται με τη σωστή εφαρμογή του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ. Λέω λοιπόν: Ας δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο να δουλέψουν, να εφαρμοστούν αυτά που προβλέπει ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ. Ας δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο να συγκροτηθεί και να δουλέψει η προτεινόμενη με αυτή την τροπολογία Επιτροπή, που θα επεξεργαστεί τα αιτήματα, τα προβλήματα, που θα κάνει συγκεκριμένες τις ανάγκες και τις παρεμβάσεις χωροταξικών αλλαγών που θα προκύψουν ως απαραίτητες, για να τις δούμε στην πράξη.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι αυτή η Επιτροπή δουλεύει –και εδώ πάλι τελειώνοντας αντιγράφω από την εισηγητική έκθεση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ- με τη γνώση και τη συνείδηση ότι κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια αναπτύσσεται στο έδαφος της δεδομένης θεσμικής πραγματικότητας, η υπέρβαση της οποίας προϋποθέτει θεσμική μνήμη, αξιολόγηση του βαθμού ωρίμανσης και των αδυναμιών προηγούμενων μεταρρυθμίσεων, γνώση των διαθέσιμων μέσων και πόρων, συνταγματικών προδιαγραφών –το ξανατονίζω, συνταγματικών προδιαγραφών – με γνώση των διοικητικών εργαλείων και με μέριμνα για τη διασφάλιση της θεσμικής συνέχειας και την συνείδηση της παρούσας οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής συγκυρίας».