Ήταν μια μαγική βραδιά, με μελωδίες που μετουσιώνονταν σε παρουσίες άλλοτε ορατές και άλλοτε αόρατες καθώς η διάχυση της μουσικής έδινε πνοή, ζωή σε κάθε σημείο που έφθανε… κι έφθασε παντού.
Με έναν περίεργο τρόπο που μόνο η Τέχνη σε κάθε της μορφή μπορεί και εισχωρεί, η συναυλία που δόθηκε την Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου το βράδυ στον προαύλειο χώρο του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Βόλου με τη διεύθυνση του διαπρεπούς Βολιώτη μαέστρου Ερρίκου Φρεζή καθήλωσε το μεγάλο και μικρό κοινό του Βόλου, που μετά αρκετό καιρό φάνηκε ότι διψούσε να γνωρίσει και να ακούσει το πρόγραμμα που παρουσίασε η Συμφωνική Ορχήστρα.
Ένα πρόγραμμα μεστό και απαιτητικό που ανέδειξε δυνατότητες κοινού και ικανότητες συντελεστών, με μοναδικούς σολίστ και απαράμιλλους μουσικούς που ζούνε και δημιουργούν στον Βόλο και οι οποίοι προσέφεραν μια ξεχωριστή συναυλία και με ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα – ένα μουσικό ταξίδι από την Μπαρόκ εποχή μέχρι και τον 20ό αιώνα.
Η συναυλία αξίζει να επισημανθεί ήταν η κορύφωση μιας πρωτόγνωρης εκπαιδευτικής διαδικασίας που βίωσαν όσοι παρακολούθησαν την προετοιμασία της Ορχήστρας με τη συνεργασία και τις οδηγίες του μαέστρου Ερρίκου Φρεζή. Ανοικτά μαθήματα για μαθητές και σπουδαστές μουσικής, για δασκάλους και εκπαιδευτικούς, για όποιον ήθελε να εισδύσει στα λεγόμενα «άδυτα» ή αλλιώς στην «κουζίνα» των καλλιτεχνών, αρχικά στον χώρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής, αλλά και πριν τη συναυλία, την παραμονή, στην πρόβα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στα διαλείμματα και τις ανάσες της προετοιμασίας ένας άλλος κόσμος πρόβαλε και πρόσφερε την αξία της εκδήλωσης, κάθε εκδήλωσης που καλείται στη διάρκειά της να εγκιβωτίσει κόπους και πείρα, γνώση και δυνατότητες.
Η περίπτωση του Ερρίκου Φρεζή περικλείει εκτός της καταγωγής και της οικογενειακής αγωγής και χαρακτηριστικά άξια αναφοράς: Σπουδές και καριέρα, διεθνή αναγνώριση και καταξίωση, όντας ο ίδιος καθηγητής της Ακαδημίας Τεχνών του Βερολίνου, όπου και διατέλεσε για 8 χρόνια πρύτανης. Το παιδί που οδηγούνταν με την παρότρυνση της αείμνηστης δασκάλας του Μαίρης Μουρτζοπούλου και την υποστήριξη των γονιών του ξεπέρασε τις προσδοκίες τους και μάγεψε με τον δικό του ξεχωριστό, άμεσο και εκφραστικό τρόπο αρχικά τους μαθητές του – μουσικούς της Συμφωνικής Ορχήστρας Βόλου και στη συνέχεια ολόκληρο το κοινό του Βόλου που παρακολούθησε τη συναυλία.
Η πρόσκληση ήταν πρόκληση για τον Βόλο, για το Δημοτικό Ωδείο Βόλου, για τους μουσικούς και το φιλόμουσο κοινό. Κι ο λόγος είναι σαφής και προβλέψιμος. Η φήμη που ξεπερνά την παρουσία, η ουσία που πιστοποιεί την αξία και κυρίως η γεμάτη καλλιτεχνική φαρέτρα δίνουν την αίγλη που απαιτείται και το αποτέλεσμα που επαληθεύει τις προσδοκίες για ανανέωση αυτού του ραντεβού. Αυτός ο «Συμφωνικός Σεπτέμβρης», όπως ευχήθηκαν οι συντελεστές, να αποτελέσει ένα καθιερωμένο ετήσιο καλλιτεχνικό γεγονός υπό τη διεύθυνση του διακεκριμένου Βολιώτη μαέστρου. Ειλικρινά θερμά συγχαρητήρια στους μουσικούς και σε όλους τους συντελεστές που μας προσέφεραν αυτή την ανάταση ψυχής μέσω της μουσικής.
Ρ.Α.Χ.