Ένα χωριό, με μια μεγάλη ρωγμή στο οδικό δίκτυο και την απόγνωση να ξεχειλίζει. Οι κάτοικοι στο Μούρεσι ζουν αυτή τη στιγμή το δικό τους δράμα, καθώς οι μισοί δεν έχουν οδική σύνδεση με τους άλλους μισούς. Τα χωρίς προηγούμενο πλημμυρικά φαινόμενα των τελευταίων ημερών, προξένησαν μεγάλες ζημιές στο εσωτερικό οδικό δίκτυο του χωριού, με συνέπεια να προκληθούν καθιζήσεις που μέχρι στιγμής είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Επομένως εδώ και μερικές ημέρες το μισό σχεδόν χωριό δεν έχει οδική πρόσβαση με τον έξω κόσμο, με το κεντρικό επαρχιακό οδικό δίκτυο και θα πρέπει να βρουν διάφορους τρόπους για να εξυπηρετηθούν. Τα πράγματα, όμως δεν είναι καθόλου εύκολα.
Χωριό με 350 ψυχές το Μούρεσι διαθέτει δυναμισμό και ζωντάνια με κεντρικό χαρακτηριστικό ότι εκεί κατοικούν και αρκετές νέες οικογένειες με έναν πολιτιστικό σύλλογο που διαρκώς δημιουργεί γεγονότα και δράσεις, ώστε κανείς να μην πλήττει.
Αυτή η όμως η μεγάλη ζημιά που υπέστη το χωριό ενεργοποιεί τους πάντες και δημιουργεί νέα δεδομένα.
Η «Θ» βρέθηκε χθες στο Μούρεσι και συνομίλησε με κατοίκους, αγρότες και επαγγελματίες, ανθρώπους που ζουν στην αγωνία και την απόγνωση, για τις καταστροφές που έχει υποστεί ο τόπος τους από τις πλημμύρες των τελευταίων ημερών.
Οι κάτοικοι ζητούν να υπάρξουν αποζημιώσεις από το κράτος ως πλημμυρόπληκτη περιοχή. Γιατί εκτός από τους δρόμους έχουν προκληθεί και ζημιές στα σπίτια, όπου οι ιδιοκτήτες θα αναγκαστούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για την επιδιόρθωσή τους.
Μέσα στο Μούρεσι έχουν σημειωθεί δύο καταπτώσεις στον δρόμο από το χωριό με κατεύθυνση τη Νταμούχαρη και το Παπά Νερό. Από την πρώτη κατάπτωση του δρόμου έχει δημιουργηθεί ένα ρεύμα κυκλοφορίας, ενώ από τη δεύτερη κόπηκε εντελώς ο δρόμος στη μέση και 40 περίπου σπίτια που βρίσκονται στην κάτω πλευρά του δρόμου δεν έχουν οδική σύνδεση με την πάνω πλευρά του χωριού.
Φέτος στην πλατεία του χωριού κατασκευάστηκε ένα πάρκιν. Από τα ορμητικά νερά ο χώρος παραμορφώθηκε. Το οδόστρωμα υπέστη καθίζηση και το θέμα που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι αποκαλυπτικό. Επίσης ζημιές έχει η πλατεία και σε κάποια σημεία.
Οι επιχειρήσεις
Σημαντικό πρόβλημα έχουν και οι επιχειρήσεις. Ο πρατηριούχος κ. Κώστας Στιβαχτής τόνισε πως «λόγω της κατάπτωσης δεν μπορώ να μεταβώ στην επιχείρησή μου. Δεν υπάρχει οδική σύνδεση αυτή τη στιγμή. Ο κόσμος θέλει να προμηθευτεί πετρέλαιο και δεν μπορώ να τους εξυπηρετήσω. Υφίσταται ένας τσιμεντόδρομος, αλλά χρειάζεται μεγάλο όχημα για τον διασχίσεις».
Από την πλευρά του ο κ. Πέτρος Αζιζάι ζει με την οικογένειά του στο Μούρεσι εδώ και 20 χρόνια. «Δεν μπορώ να μεταβώ στο Παπά Νερό για να κάνω μεροκάματο, αφού ο δρόμος κόπηκε στη μέση. Θα έπρεπε να γίνουν ενέργειες για την αποκατάσταση της ζημιάς. Επίσης σε λίγες ημέρες θα ανοίξουν τα σχολεία και θα πρέπει να αποκατασταθούν οι ζημιές».
Από το 1963…
Ο επαγγελματίας κ. Αποστόλης Βόντζος επισήμανε πως «η κατάσταση παραμένει φοβερή. Οι υποδομές, όπως δρόμοι και δίκτυα, έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Γεννήθηκα στο Μούρεσι και τέτοια νεροποντή είχα να δω από το 1963, όταν ήμουν μαθητής της Β’ Τάξης και μια νύχτα έβρεχε ασταμάτητα. Κοιμηθήκαμε, ξυπνήσαμε και δεν γνωρίζαμε το μέρος που ζούσαμε».
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου Μουρεσιωτών κ. Γιάννης Κρινάκης επισήμανε πως «το χωριό είναι κομμένο στα δύο λόγω μιας μεγάλης κατάπτωσης που έχει προκληθεί. Όλη η κοινότητα προσπάθησε να τρέξει για να έχουν τα σπίτια νερό και ρεύμα. Φοβηθήκαμε, γιατί το νερό ήταν ανεξέλεγκτο. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Μολονότι οι αυλακιές είχαν καθαριστεί από τις καταπτώσεις και τις φερτές ύλες, βούλωσαν τα αυλάκια και το νερό έτρεχε ανεξέλεγκτο. Ήταν μια φοβερή νεροποντή».
«Ο κόσμος έχει υποστεί ζημιές και στις αυλές, τις περιφράξεις και άλλες υποδομές. Θα αναγκαστούν να πληρώσουν σημαντικά ποσά. Θα πρέπει, όμως να τους βοηθήσει οικονομικά και το κράτος» λέει κάτοικος της περιοχής.
