Τοπικά

Μοναδικός θησαυρός για την Αλόννησο το Μουσείο Κώστα και Αγγέλας Μαυρίκη με χιλιάδες εκθέματα

Έναν μοναδικό θησαυρό αποτελεί για την Αλόννησο το Μουσείο του Κώστα και της Αγγέλας Μαυρίκη. Σε ένα επιβλητικό και πετρόκτιστο κτίριο στο Πατητήριο, το Μουσείο Αλοννήσου αποτελεί τον θεματοφύλακα της ιστορίας του νησιού με περισσότερα από 40.000 αντικείμενα. Το μουσείο αποτελείται από τρεις ορόφους και περιλαμβάνει πειρατικό τμήμα, στρατιωτικό τμήμα αλλά και ναυτικό τμήμα για την Αλόννησο.

Περιλαμβάνει επίσης λαογραφική συλλογή, αλλά και αντικείμενα από την εποχή της πειρατείας καθώς η Αλόννησος ήταν κέντρο πειρατών για πολλά χρόνια.
Ιδρύθηκε το 2000 και έκτοτε το έχουν επισκεφθεί χιλιάδες τουρίστες, Έλληνες και ξένοι. «Χτίσαμε το κτίριο, συγκεντρώσαμε τα αντικείμενα και όλα έγιναν με προσωπικό μεράκι. Στην αρχή ο κόσμος ήταν διστακτικός αλλά όταν είδε ότι γίνεται σοβαρή δουλειά είχαμε πολλές δωρεές και από ντόπιους αλλά και από το εξωτερικό. Μας έδωσαν πολλά αντικείμενα αλλά και εγώ συγκέντρωνα συνεχώς ό,τι έβρισκα. Συμπλήρωνα το μουσείο βήμα-βήμα» δήλωσε στη «Θ» ο κ. Μαυρίκης.
Τα αντικείμενα συγκεντρώθηκαν σιγά σιγά και σήμερα απαρτίζεται από πολλές συλλογές. Εκθέτονται στο μουσείο, σε έναν χώρο 900 τετραγωνικών μέτρων αλλά δεν φτάνει πια για το πλήθος των εκθεμάτων που έχουν συγκεντρωθεί.
«Το όνειρό μας ήταν να κάνουμε το μουσείο για να βάλουμε την αρχαιολογική μας συλλογή αλλά και τη συλλογή υποβρύχιων αντικειμένων, που είναι από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα» πρόσθεσε.

Αυτή τη στιγμή τα ενάλια ευρήματα, που ξεπερνούν τα 700, δεν είναι επισκέψιμα για το κοινό και στόχος του κ. Μαυρίκη είναι να τα κάνει επισκέψιμα.
Στο μουσείο υπάρχει είσοδος 4 ευρώ και λειτουργεί καθημερινά. Ενθουσιασμένοι με την επιβλητικότητα του Μουσείου και με τα σημαντικά εκθέματα είναι οι ξένοι επισκέπτες. «Υπάρχουν πολλά αντικείμενα παράξενα και πρωτότυπα. Το ενδιαφέρον κεντρίζουν και οι πλούσιες συλλογές εγγράφων» σημείωσε. Ειδικότερα στο μουσείο υπάρχουν περίπου 40.000 έγγραφα από το 1700 έως την εποχή του εμφυλίου και 63.000 ψηφιακές φωτογραφίες.
Ο Κώστας Μαυρίκης, με καταγωγή από τη Στενή Βάλα, ασχολήθηκε από μικρός με το υποβρύχιο ψάρεμα και τις καταδύσεις μαζί με τον πατέρα του. Μάλιστα ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν το ναυάγιο της Περιστέρας που μετατράπηκε στο πρώτο υποθαλάσσιο μουσείο της Ελλάδας και εγκαινιάστηκε το προηγούμενο Σάββατο. Σήμερα ασχολείται με τον τουρισμό. «Σήμερα η Στενή Βάλα είναι τουριστικό θέρετρο, παλιά ήταν ένα ψαροχώρι. Εγώ με τον πατέρα μου είμασταν οι ψαράδες από αυτό το ψαροχώρι που βουτούσαμε και τυχαία ανακαλύψαμε το ναυάγιο της Περιστέρας» σημείωσε.

Μάλιστα εκτός από το ναυάγιο της Περιστέρας μαζί ανακάλυψαν – και έχουν δηλώσει – και άλλα επτά ναυάγια στην περιοχή της Αλοννήσου. «Βρίσκονται στο νησί Σκάτζουρα, στην Κυρά Παναγιά, στην Περιστέρα σε διάφορα σημεία. Πρόκειται για πλοία με συγκέντρωση αμφορέων». Στόχος είναι να γίνουν και αυτά τα ναυάγια κάποια στιγμή επισκέψιμοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι. Όσο για το πλήθος των ναυαγίων στη θαλάσσια περιοχή της Αλοννήσου, ο κ. Μαυρίκης εξήγησε:
«Ο υπ’ αριθμόν ένας λόγος ναυαγίου είναι η πειρατεία. Οι Σποράδες ήταν από τα πιο κεντρικά σημεία πειρατείας στο Αιγαίο καθώς είχε απόμερα νησιά για λημέρια, ήταν μακριά από τα κέντρα εξουσίας και μπορούσαν να κρυφτούν. Οι πειρατές ήταν κρυμμένοι στα απόμερα νησιά, στα λιμάνια, σε μικρούς κόλπους και μπορούσαν να δράσουν ελέγχοντας τα περάσματα. Επίσης οι Σποράδες ήταν από τα βασικά ναυτικά περάσματα, ο ναυτικός σταυρός, για χιλιάδες χρόνια μεταξύ Κωνσταντινούπολης, Βόρειας Ελλάδας και Μικράς Ασίας. Ένας άλλος λόγος για τα ναυάγια είναι ότι στα νησιά των Σποράδων έχει άσχημο καιρό». Τα άλλα επτά ναυάγια, όπως ανέφερε, ανακαλύφθηκαν περίπου την ίδια εποχή, που ανακαλύφθηκε το ναυάγιο της Περιστέρας (1985). Επίσης έχει ανακαλύψει ένα γερμανικό αεροπλάνο στη θάλασσα της Ψαθούρας.
Ο Κώστας Μαυρίκης έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών για το μουσείο που δημιούργησε στην Αλόννησο, τα βιβλία που συνέγραψε για τις Β. Σποράδες και τις προσπάθειές του για την ανάδειξη των ενάλιων αρχαιοτήτων, των αρχαίων ναυαγίων και της πολιτιστικής κληρονομιάς και λαογραφικής παράδοσης της περιοχής.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το