Τοπικά

Μοναχός στη Σκόπελο αναβιώνει την τέχνη της βυζαντινής κεραμικής

Πέντε χρόνια εγκαταβίωσης στη Μονή Τιμίου Προδρόμου στη Σκόπελο θα συμπληρώσει σε λίγες εβδομάδες ο πατέρας Θεοδόσιος. Βρέθηκε στο νησί των Βορείων Σποράδων καθ’ υπόδειξη του μητροπολίτη Χαλκίδας, με σκοπό να δώσει ξανά ζωή στο μοναστήρι που παρέμενε κλειστό τα τελευταία χρόνια. Ο Πελοποννήσιος καλόγερος μίλησε για τη ζωή εκεί, αλλά και το εργαστήρι κεραμικής που έστησε καταμεσής του πελάγους, επιχειρώντας να αναβιώσει τεχνικές των ξακουστών Βυζαντινών τεχνιτών, οι οποίοι στο παρελθόν μεγαλούργησαν με τον πηλό.

Αποφάσισε να μυηθεί στον μοναστικό βίο πριν από μία δωδεκαετία. Τα πρώτα επτά χρόνια βρέθηκε στη μονή Θεοτόκου Μακρυμάλλης στα Ψαχνά της Εύβοιας, ενώ από τον Ιούλιο του 2016 μονάζει στη Σκόπελο. Ο πατέρας Θεοδόσιος στελεχώνει τη μονή, η οποία στον 20ό αιώνα φιλοξενούσε γυναικεία αδελφότητα. «Το μοναστήρι από την ίδρυσή του το 1612 και μέχρι το 1920 ήταν ανδρικό και άβατο. Όμως, εκείνη τη χρονιά εγκαταβίωσαν στη μονή Τιμίου Προδρόμου μοναχές, για να μην ερημώσει και τη φρόντιζαν μέχρι και πριν από λίγα χρόνια», θα πει ο μοναχός για το μοναστήρι, το οποίο μάλιστα στις 24 Ιουνίου γιορτάζει.
Η ενασχόληση με την κεραμική προέκυψε τους τελευταίους μήνες στην καθημερινότητα του μοναχού, ο οποίος έχει καταγωγή από την Αργολίδα. Αν και ασχολείται με την αγιογραφία, θέλησε να αναβιώσει μία τέχνη που άκμασε στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Έστησε το εργαστήρι του στη μονή και τη βοήθεια του κεραμίστα Χρήστου Γιαννακόπουλου από τον Βόλο, δοκίμασε τις δυνάμεις του με τον παραδοσιακό τρόπο πάνω στον τροχό.

«Αυτό ήταν το σκεπτικό μου, γιατί μ’ αρέσει η βυζαντινή τέχνη γενικότερα. Προτίμησα την κεραμική, διότι είναι ένα κομμάτι της, που δεν έχει προβληθεί ιδιαιτέρως. Βρίσκω εξίσου ενδιαφέροντες όλους τους τομείς της τέχνης των Βυζαντινών, αλλά ανέκαθεν μου κέντριζε το ενδιαφέρον η κεραμική. Ο πηλός μου αρέσει και ως υλικό. Έτσι ήρθα σε επαφή με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, ο οποίος ενθουσιάστηκε με την ιδέα μου και καταλήξαμε στις πρώτες απόπειρες λίγο πριν τα Χριστούγεννα», τόνισε ο πατέρας Θεοδόσιος, για να προσθέσει: «Πιο συστηματικά ξεκινήσαμε στις αρχές Ιουνίου. Στα μαθήματα μετέχουμε πέντε άτομα μέχρι στιγμής, μεταξύ των οποίων ένας αγιογράφος, αλλά και ντόπιοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την κεραμική. Σκοπός μας είναι να ευαισθητοποιηθούν και άλλοι. Γι’ αυτό επί του παρόντος θα επικεντρωθούμε στην αναβίωση της τεχνικής sgraffito, της λεγόμενης εγχάρακτης κεραμικής των Βυζαντινών, την οποία στα χρόνια του Μεσαίωνα αντέγραψε η Δύση».
Οι πρώτες κατασκευές από πηλό που έγιναν στο εργαστήρι της μονής Τιμίου Προδρόμου, αφορούν χρηστικά αντικείμενα, τα οποία πλέον διατίθενται από το εκθετήριο του μοναστηριού. «Ξεκινήσαμε με πιάτα, που είναι διακοσμημένα με βυζαντινά μοτίβα και σιγά-σιγά θα προχωρήσουμε στην αντιγραφή εκθεμάτων, που υπάρχουν στα μουσεία», ανέφερε ο πατέρας Θεοδόσιος, ο οποίος δεν έκρυψε την αισιοδοξία του για το εγχείρημα, παράλληλα με την προσπάθεια αναστήλωσης και συντήρησης της ιστορικής μονής της Σκοπέλου.

Φωτογραφία: Ζάχος Σταμούλης

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το