Στο 40% και πλέον υπολογίζεται η μείωση της κατανάλωσης ψαριών στη Μαγνησία, παρά την παράδοση της διατροφικής σχέσης των Βολιωτών με το ψάρι που βέβαια έχει πληγεί και αυτή από την κρίση. Παράλληλα οι αλιείς είναι σε δραματική οικονομική κατάσταση, αφού πολλοί χάνουν το βιβλίο ατέλειας για την τροφοδότησή τους με αφορολόγητο πετρέλαιο.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλιέων Βόλου κ. Χρήστος Ξηραδάκης τόνισε πως η κατανάλωση ψαριών έχει μειωθεί το τελευταίο διάστημα σε μεγάλο βαθμό. Την υπολογίζουμε γύρω στο 40% σε σχέση με την κατάσταση προ μνημονίου. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα να αγοράσει ψάρια. Μάλιστα με τις φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις τα πράγματα έχουν χειροτερέψει. Βλέπουμε από τα τέλη Ιουλίου την πτώση να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Προ μνημονίου οι οικογένειες αγόραζαν και έτρωγαν τρεις φορές ψάρια την εβδομάδα και τώρα με την κρίση που υπάρχει, τρώνε ψάρι μια φορά την εβδομάδα. Μάλιστα οι περισσότεροι επιλέγουν να δώσουν πέντε ευρώ για να αγοράσουν γαύρο και σαρδέλα. Εμείς υπολογίζουμε πως μόλις ένα 15% των καταναλωτών επιλέγει τα πιο ακριβά ψάρια, όπως μπακαλιάρο, λαβράκι, κουτσομούρα και άλλα. Οι Βολιώτες προτιμούν να αγοράσουν ένα κοτόπουλο που θα φάει δύο φορές την ημέρα παρά το ψάρι.
Πάντως και οι τουρίστες δεν φαίνεται να τονώνουν την κατανάλωση ψαριών μολονότι κάποιος θα περίμενε πως θα συνέβαινε το αντίθετο, αφού παραθερίζουν σε μια περιοχή με πλούσιο αλιευτικό απόθεμα.
«Τα αλιευτικά πάνε και έρχονται αυτές τις ημέρες φέρνοντας ψάρια στα ιχθυοπωλεία, στις ψαροταβέρνες, αλλά κατανάλωση δεν υπάρχει. Και δεν έχουμε βοήθεια στην κατανάλωση και από τον τουρισμό. Δηλαδή οι τουρίστες που έρχονται στη Μαγνησία και ευρύτερα στην Ελλάδα είναι συνηθισμένοι στη διατροφή τους να επιλέγουν τα ψάρια ιχθυοτροφείου, όπως η τσιπούρα. Εδώ το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης θα μπορούσε είχε ξεκινήσει μια καμπάνια ενημέρωσης για την ποικιλία και την ποιότητα των ψαριών στον Παγασητικό και τις άλλες θάλασσες της χώρας μας.
Η νηστεία αυτή την περίοδο ενόψει του Δεκαπενταύγουστου είναι ακόμη ένας παράγοντας για τη μείωση της κατανάλωσης ψαριών. Και όσοι κυρίως τρώνε ψάρι αυτή την περίοδο και συνάμα νηστεύουν, κυρίως επιλέγουν το καλαμάρι, το θράψαλο».
Χάνουν το βιβλίο ατέλειας
Την ώρα, όμως, που η κατανάλωση μειώνεται συνεχώς για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των αλιέων αυξάνονται κατακόρυφα, με συνέπεια η απογοήτευση στους κόλπους τους να περισσεύει.
Ο κ. Ξηραδάκης εξήγησε πως πολλοί αλιείς δεν έχουν τα χρήματα για να πληρώσουν στον ΟΓΑ την ασφάλειά τους και έτσι να λάβουν ασφαλιστική ενημερότητα, η οποία, όμως, είναι απαραίτητη για να διατηρήσουν το βιβλίο ατέλειας από το Τελωνείο. Με το βιβλίο ατέλειας λαμβάνουν αφορολόγητο πετρέλαιο κίνησης για τα αλιευτικά σκάφη και πλέον χωρίς το βιβλίο ατέλειας θα πληρώσουν πολύ περισσότερα χρήματα για τα καύσιμα. Ουσιαστικά η κατάσταση είναι δραματική.