Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κι Αλμυρού κ.κ. Ιγνατίου για το Άγιο Πάσχα 2022

Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Αὐτήν τήν ὥρα τοῦ πιό πηκτοῦ σκότους τῆς νύχτας, πού τόσο μοιάζει μέ τό σκοτάδι τῆς ἀνθρωπότητας, μία ἔκρηξη φωτός, ἀλήθειας καί ἀθανασίας, καταυγάζει τά σύμπαντα.
Τό καταματωμένο σῶμα τοῦ γλυκύτατου Ἰησοῦ, τό ὁποῖο, πρίν ἀπό λίγες ὧρες, φαινόταν νά ὑποτάσσεται στούς χλευασμούς τῶν ἰσχυρῶν του κόσμου τούτου καί στήν ἀκαταμάχητη ἰσχύ τοῦ θανάτου, ἀποκαλύπτεται ἐνώπιόν μας, ἄρτιο καί ὁλόφωτο, ἐπιβεβαιώνοντας τή νίκη τῆς ζωῆς καί τήν ἀδιάσειστη ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ πρός τό πεσμένο πλάσμα Του.
Οἱ πληγές, ἀπό τίς ὁποῖες ἔρρεε τό αἷμα πάνω στόν Σταυρό δέν ἦταν μόνον δικές του, ἀλλά καί δικές μας. Πάνω στήν ἁγία Του σάρκα, θέλησε ὁ Ἴδιος νά προσλάβει ὅλο τόν πόνο καί τόν θάνατο τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Μᾶς εἶδε ἀνήμπορους καί ὑποταγμένους στίς παγίδες τοῦ Πονηροῦ καί ἀνέλαβε νά διανύσει ὅλη τη διαδρομή ἀπό τόν ἐπουράνιο θρόνο Του ἕως τόν Ἅδη, ὥστε νά μᾶς ὁδηγήσει ξανά στήν οὐράνια Βασιλεία Του. Ἐν ὀνόματι τῆς ἀκλόνητης ἀγάπης Του γιά τούς ἀνθρώπους, ἐπωμίστηκε ἑκουσίως τήν φοβερή συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, τόν θάνατο, καί τόν συνέτριψε μέ τή δύναμη τῆς ζωαρχικῆς θεότητός Του. Τό βαθύ σκοτάδι τῶν καταχθονίων της γῆς διελύθη ἀπό τό μεγαλεῖο τῆς θυσίας Του. Οἱ βαριές πύλες τοῦ Ἅδη συνετρίβησαν ἀπό τήν ὁρμή τῆς Ἀναστάσεώς Του. Ὑπέστη τήν φθορά μας ὥστε νά διαποτιστοῦμε ἀπό τήν ζωηφόρο παρουσία Του. Ἡ Ἀνάστασή Του, λοιπόν, εἶναι τό δικό μας πέρασμα, τό προσωπικό μας Πάσχα, ἀπό τήν ἀπελπισία τῆς φθορᾶς στήν ἀκλόνητη ἐλπίδα τῆς αἰωνιότητας.
Μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀποκαθίσταται ἡ σχέση μας μέ τήν ἴδια τη ζωή. Ὁ τάφος τῆς αἱμόφυρτης καί ἐξουθενωμένης ἀνθρωπότητας, δέν ἀποτελεῖ πλέον τόν τόπο τῆς αἰώνιας καταδίκης της. Ὁ Δημιουργός της ζωῆς ἀπεκύλισε τόν λίθο καί ὁ δρόμος πρός τήν εἰρήνη καί τή χαρά ἀνοίγεται μπροστά μας. Ἀπόψε, συγκεντρωμένοι ὅλοι ἐδῶ, σέ αὐτήν τήν ἀναστάσιμη εὐφροσύνη πού τόσο ἐπώδυνα στερηθήκαμε κατά τά τελευταῖα δυό χρόνια τῆς πανδημίας, κρατᾶμε ἀναμμένες τίς λαμπάδες τῆς πίστης καί τῆς ἐλπίδας καί διακηρύσσουμε, πώς τόν τελευταῖο λόγο τόν ἔχει ἡ ζωή, ἡ αἰώνια ζωή, τῆς ὁποίας ἤδη ἀπολαμβάνουμε τήν εὐωδία.
Ὁ ἀναστημένος Ἰησοῦς βρίσκεται ἀνάμεσά μας. Ὅλοι ἐμεῖς, ὡς Ἐκκλησία, συγκροτοῦμε τό ἄφθαρτο καί ζωοποιό σῶμα Του. Εἴμαστε πλέον μέτοχοί «του θριάμβου Τοῦ» πάνω στόν πόνο καί τόν θάνατο. Ἡ ὕπαρξή μας τρέφεται ἀπό τούς χυμούς τῆς θυσίας Του. Οἱ δυνάμεις μας ἀναπτερώνονται ἀπό τό ἀναστάσιμο σάλπισμα τῆς νίκης Του. Ἡ μεταξύ μας ἑνότητα, ὡς μελῶν τοῦ Σώματός Του, κραταιοῦται ἀπό τήν ἀγάπη Του. Ὅσο ἡ ἑνότητα αὐτή παραμένει ἀκλόνητη καί ἀρραγής μέσω τοῦ κοινοῦ ποτηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἡ ἀναστάσιμη ἐλπίδα γιά εἰρήνη καί συμφιλίωση θά μένει ζωντανή γιά ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη.

Ἀδελφοί μου,

Ἡ ὁρμή τῶν κυμάτων τοῦ σκότους καί τοῦ θανάτου θά συνεχιστεῖ. Πάντα ὅμως θά συντρίβεται, ὅταν προσκρούει στό κενό μνημείο. Ἀπόψε, ἡ ἀναστάσιμη προσμονή γεμίζει τήν καρδιά μας μέ τήν βεβαιότητα τῆς ὁριστικῆς ἀποκατάστασης τῆς ταλαιπωρημένης μας φύσης στό ἀρχέγονο κάλλος της.
Καμία πληγή δέν μένει πλέον ἀγιάτρευτη, καμία δυσκολία δέν παραμένει πλέον ἀνυπέρβλητη, κανείς θάνατος δέν καθίσταται ὁριστικός. Ὅλοι ἀδελφοί, υἱοί καί θυγατέρες τοῦ κοινοῦ Πατέρα καί Κυρίου τῆς ζωῆς καί τοῦ Θανάτου, προσηλώνουμε τό βλέμμα μας στόν λίθο τοῦ μνημείου, ἀνυπομονώντας νά ἑνώσουμε τό προεόρτιο φῶς πού φωταγωγεῖ τίς λαμπάδες μας μέ τό ἄκτιστο φῶς τοῦ Ἀναστημένου Θεανθρώπου καί Λυτρωτῆ μας.

Μετά θερμῶν πασχαλίων εὐχῶν καί τῆς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ