O μουσικοσυνθέτης – θρύλος Μίκης Θεοδωράκης, στο άκουσμα της θλιβερής είδησης της απώλειας του Αντώνη Καλογιάννη δήλωσε: «Με τον Αντώνη Καλογιάννη συνδέθηκα στενά. Σημάδεψε κυριολεκτικά το έργο μου δίνοντας πραγματικά μοναδικές ερμηνείες σε έργα όπως τα ”Επιφάνια Αβέρωφ”, το ”Πνευματικό Εμβατήριο”, η ”Κατάσταση Πολιορκίας”, ο ”Ήλιος και Χρόνος”, τα ”Τραγούδια του Ανδρέα”, τα ”12 Λαϊκά”, η ”Νύχτα Θανάτου”, τα ”Γράμματα απ’ την Γερμανία” και σε τόσα άλλα τραγούδια… Εκτός όμως από την πανέμορφη φωνή του, που με συγκινούσε αφάνταστα, ταίριαζαν πολύ και οι χαρακτήρες μας. Ήμασταν φίλοι! Σκέφτομαι ότι είναι πολύ άδικο που έφυγε πρώτος και με άφησε πίσω του, να ζω με τις ωραίες μας αναμνήσεις, γεμάτες μουσική και αγάπη».
Το οικογενειακό του δράμα
Ο Αντώνης Καλογιάννης τα τελευταία χρόνια βίωνε σοβαρά προβλήματα υγείας και μάλιστα είχε σημαντική απώλεια της όρασής του. Ο Καλογιάννης μετά τον χαμό του γιού του, που «έφυγε» ξαφνικά το 2006 σε ηλικία μόλις 46 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα, προσπαθούσε να ξεχάσει και να αντλήσει ζωή από την κόρη του Δέσποινα, την εγγονή του Αναστασία και τον γαμπρό του, γνωστό δημοσιογράφο και εκδότη Τάσο Μπούρα. Ο αγαπητός ερμηνευτής έχασε το μονάκριβο γιο του ξαφνικά, βυθίζοντας την οικογένεια Καλογιάννη σε βαρύ πένθος. Σε συνέντευξή του, ο Αντώνης Καλογιάννης, για τον χαμό του γιου του είχε πει: «Η απώλεια του γιου μου ήταν καθοριστική για τη ζωή μου. Δεν ήταν μόνο ένας γιος, ήταν ένας φίλος, ένας σύντροφος. Ήμασταν δύο άνδρες που μιλούσαμε ως άνδρας προς άνδρα. Πονάνε όλα αυτά, αλλά δεν φοβάμαι τον πόνο».
Αχ Αννούλα του χιονιά…
Ο Καλογιάννης, εκτός από σπουδαία έργα του Μίκη Θεοδωράκη, είχε τραγουδήσει και λαϊκά τραγούδια που άφησαν βαθύ το χνάρι τους στην ελληνική δισκογραφία. Ανάμεσα σε αυτά και το «Αννουλα του χιονιά». Πολλοί έχουν αναρωτηθεί ποια ήταν αυτή η Αννούλα που τραγούδησε ο Καλογιάννης σε στίχους του Σαράντη Αλιβιζάτου και μουσική του Μάριου Τόκα. Η ιστορία του τραγουδιού του 1984 αφορούσε σε ένα κορίτσι που είχε γνωρίσει και είχε ερωτευτεί στους μάρτυρες του Ιεχωβά. Το 2018, σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό Music Heaven, ο στιχουργός Σαράντης Αλιβιζάτος αποκάλυψε την ιστορία της «Αννούλας του χιονιά»:
«Έψαχνα τότε τα θρησκευτικά μου. Είχα βρεθεί στους Ιεχωβάδες με κάποια Άννα. Στο δίσκο «Ξημερώνει» (1980), η Χαρούλα τραγούδησε το “Δεν Είδες” σε στίχους δικούς μου. Αυτό είχε δημοσιευθεί στα Επίκαιρα σαν ποίημα: “Δεν είδες τα δάκρυά μου/ίσως φταίω εγώ που τα ‘κρυψα/Δεν άκουσες, δεν άκουσες τα λόγια μου/ίσως φταίω εγώ που τα ψιθύρισα/Στα μάτια μου όμως δεν διάβασες τίποτα;”». Μπήκε από τον Αντώνη Βαρδή η μουσική και η λέξη “ποτέ” (“Δεν είδες ποτέ τα δάκρυά μου”)» είχε πει.
«Είχα δώσει στη Χαρούλα κάποια ποιητικά τετράδια και μου ζήτησε, βλέποντας το πρώτο τετράστιχο, να της βάλω ένα κουπλέ ακόμη. Το έφτιαξα, αλλά εκείνη την εποχή εγώ βρισκόμουνα με μία Άννα, η οποία έγραφε κι αυτή ποιήματα κι είχε αντιγράψει από τα Επίκαιρα το “Δεν είδες τα δάκρυά μου”. Και της λέω: “Αυτό πού το βρήκες;”. Και μου λέει: “Εγώ το έγραψα!”» πρόσθεσε.
Και κατέληξε: «Εκείνη την ώρα έπαθα λίγο την πλάκα μου. Είδα πόσο το αγαπούσε και σιώπησα. Μετά έφυγα από τους Ιεχωβάδες κι έτσι βγήκε το “Αχ Αννούλα του χιονιά, δεν θα είμαι πια μαζί σου”. Μετά δεν μιλήσαμε με την Άννα και δεν ήξερε ότι το έγραψα γι’ αυτήν. Δεν ήθελα, γιατί θα ντρεπότανε».
Πηγή: Έθνος