Η Λυδία Τσιβεριώτη σπουδάζει τέχνη στο Πενεπιστήμιο του Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει όσα γίνονται στη χώρα μας στην τέχνη της.
Εξηγεί στο LIFO.gr:
Για το art project έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε φαγητό για να φτιάξουμε οτιδήποτε. Η μαγεία αυτού του περιορισμού ήταν ότι πρέπει να δουλέψεις γρήγορα, καθώς το φαγητό χαλάει. Επίσης το έργο σου σε κάποια φάση, αναποφευκτα θα “αυτοκαταστραφεί”. ‘Ετσι πρέπει να παίρνεις ρίσκα γρήγορα. ‘Εχοντας μεγαλώσει στην Ελλαδα αποφάσισα να κάνω κάτι σχετικό με τις πολιτικές εξελίξεις.
‘Εφτιαξα το πορτραίτο του Αλέξη Τσίπρα. Τον διάλεξα επειδή ήταν ο νικητής των εκλογών που είχαν γίνει λίγες μέρες πριν από το art project μου. Η δημιουργική μου διαδικασία ξεκίνησε με το σχηματισμό του προσώπου του με jelly beans. Είχα αρκετό χρόνο να το κάνω αυτό επειδή τέτοια τρόφιμα δεν χαλάνε. Το πορτραίτο του αρχικά ήταν ακριβές και όμορφο.
Αυτή η φάση συμβολίζει την προεκλογική καμπάνια του συγκεκριμένου πολιτικού. Στην συνέχεια, άρχισα να βάζω άλλα υλικά που κατέστρεψαν αυτήν την ομορφιά, όπως μανιτάρια με soy sauce. Το πορτρέτο άρχισε να γίνεται μαύρο και να μυρίζει άσχημα. (Τυχαία έπεσε στην αντίληψη μου ότι η μάρκα των jelly beans λεγόταν good and plenty. Δύο λέξεις που κυριαρχούν σε προεκλογικές καμπάνιες. Βλέπε λεφτα υπάρχουν. Τελείωσα το έργο κολλώντας ετικέτες με αυτές τις δύο λέξεις.)
Αποφάσισα να μην αφήσω το πορτρέτο να χαλάσει από μόνο του. Η Έλλαδα δεν είναι ποτέ παθητικός δέκτης. Είναι λαός που γκρινιάζει, επαναστατεί και φωνάζει. Έβαλα κεριά στο πορτρέτο, τα άναψα και όλα τα υλικά άρχισαν να καίγονται. Όλοι οι συμφοιτητές μου μαζευτήκαμε δίπλα στο πορτρέτο και τραγουδήσαμε χρόνια πολλά (απόφαση της στιγμής!). Χρόνια πολλα στην Ελλάδα, η οποία σαν φοίνικας θα ξαναγεννηθεί. Όπως ξαναγεννιέται καθε φορά αλλωστε 🙂
Πηγή www.lifo.gr