Παρουσιάστηκε προχθές το βράδυ στον Χώρο Τέχνης δ. το πρώτο βιβλίο της Έφης Ζωγράφου με τίτλο «Λυσίμαχε, άκου!» (εκδόσεις Αρμός). Ένα βιβλίο στο οποίο ξετυλίγεται η ιστορία μιας δύσκολης δεκαετίας, αυτής του 1955 έως το 1965, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.
Η συγγραφέας Έφη Ζωγράφου τόνισε πως το βιβλίο με τίτλο «Λυσίμαχε, άκου!» είναι το πρώτο της και αναφέρεται σε μια πολύ σημαντική δεκαετία αυτού του τόπου, από το 1955 έως το 1965 περίπου. «Μέσα από τα λόγια του νεαρού κοριτσιού, που από παιδί γίνεται έφηβη, περνάει η ιστορία αυτή της δεκαετίας. Μια δύσκολη δεκαετία για τον τόπο, με μεταμφυλιακές πληγές, αιμορραγούσες ακόμα» εξηγεί η ίδια, προσθέτοντας πως ουσιαστικά παρακολουθούμε τη ζωή αυτού του παιδιού και μέσα από τα μάτια του. «Τα μάτια ενός παιδιού είναι πάντα μάτια αλήθειας» σημείωσε η συγγραφέας.
Όσον αφορά στον τίτλο του βιβλίου και πώς προέκυψε η Έφη Ζωγράφου εκμυστηρεύτηκε πως είναι κάτι το ιδιαίτερο για την ίδια. «Ο γιος μου ζει για πάρα πολλά χρόνια στο εξωτερικό και είχα πάντα την αγωνία να του μιλήσω για τη δική μου ζωή και για τα δικά μου παιδικά χρόνια, διότι έφυγε νωρίς, σπούδασε και έμεινε στο εξωτερικό. Από Χριστούγεννα σε καλοκαίρι και από καλοκαίρι σε Χριστούγεννα δεν προλάβαινα να του τα πω. Φοβήθηκα και τρόμαξα με τον χρόνο, μήπως και δεν προλάβω. Έτσι προέκυψε και ο τίτλος «Λυσίμαχε, άκου!»» επισήμανε η συγγραφέας.
Η ίδια τόνισε πως «ένας συγγραφέας για μένα έχει πολιτική θέση έτσι κι αλλιώς. Η παραγωγή του συγγραφικού έργου έχει τοποθέτηση θέλει δεν θέλει».
Μελλοντικά συγγραφικά σχέδια υπάρχουν για την Έφη Ζωγράφου μετά από πολλά χρόνια κούρασης σε έναν δύσκολο χώρο, όπως αυτός της διαφήμισης. «Τώρα που απελευθερώθηκα, θέλω να πάω παραπέρα. Η λογοτεχνία είναι μια τέχνη που θαυμάζω, τη λατρεύω και τη ζηλεύω» κατέληξε η Έφη Ζωγράφου.
Η Έφη Ζωγράφου με το βιβλίο της «Λυσίμαχε, άκου!» έρχεται να μας ταράξει μέσα στον καθημερινό εφιάλτη της σύγχρονης Ελλάδας και του ευρωπαϊκού αδιεξόδου. Γιατί έρχεται από μια Ελλάδα μετά τον πόλεμο, μετά τον Εμφύλιο, που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και κάθε φορά έρχεται ένα μαχαίρι και κόβει τον δρόμο.
Να σημειωθεί πως για το βιβλίο τοποθετήθηκε ο Θανάσης Λάλας, εικαστικός, συγγραφέας, δημοσιογράφος, και η ίδια συγγραφέας, ενώ τη συζήτηση συντόνισε η Ροσσάνα Πώποτα.
Από αριστερά: Έφη Ζωγράφου, Ροσσάνα Πώποτα, Θανάσης Λάλας