Σε έναν υγειονομικό πόλεμο, τέτοιο που όμοιο του δεν έχει συναντήσει καμία γενιά, υπάρχουν εκείνοι οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες που στα χέρια τους βρίσκεται ο ασθενής που χρειάζεται να διασωληνωθεί, για να ζήσει. «Εκατοντάδες οι κερδισμένες μάχες και αυτή είναι η απάντησή μας σε εκείνους τους μη νοήμονες , που μίλησαν για ένα νοσοκομείο «νεκροταφείο». Εμάς όμως μας μένουν πάντα στο νου οι μάχες οι χαμένες , μας μένει στο νου ο ασθενής που δεν τα κατάφερε, ο ασθενής που δεν άντεξε. Αυτό το αίσθημα δεν ισχύει μόνο για εμάς αλλά για όλους μέσα στο Νοσοκομείο». Οι απαντήσεις ανήκουν στους γιατρούς του αναισθησιολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Βόλου και στις νοσηλεύτριες και αντιπροσωπεύουν όλο το προσωπικό που βρέθηκε να αμφισβητείται από μια μειοψηφία, για την επάρκειά του να αντιμετωπίσει το κύμα του κορωνοϊού.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν τον μικρότερο αριθμό θανάτων σε όλη τη Θεσσαλία και τη Βόρειο Ελλάδα για το Νοσοκομείο του Βόλου.
Αυτό το «αόρατο» τμήμα με τους αναισθησιολόγους γιατρούς πρώτης γραμμής και τις εξειδικευμένες νοσηλεύτριες, αποτελείται από εκείνους που αντιμετωπίζουν την αγωνία και τον φόβο των ασθενών που πρέπει να διασωληνωθούν και να περάσουν σε «άλλη διάσταση».
Πως είναι να περνάς σε αυτή την άλλη διάσταση και να μπαίνεις σε τεχνητό κώμα για να υποστηριχθείς και να μπορέσεις να πάρεις αναπνοή; Μας απατήσανε στη συνάντησή μας μέσα στο τμήμα τους.
«Είναι απερίγραπτο. Πώς να εξηγήσεις τον φόβο , πώς να μεταφέρεις το συναίσθημα του ανθρώπου που του εξηγείς παρηγορικά όλη τη διαδικασία και εκείνος αυτό που ζητά είναι ένα τηλέφωνο να μιλήσει με το παιδί του», λέει ο γιατρός κ. Δ. Βλάχος και δίπλα του όμοιες ιστορίες φόβου και αγωνίας περιγράφουν οι γιατροί κ.κ. Υφαντίδης, Καλαντώνης, Καλοκούρης.
« Ενημέρωσε την κόρη μου, μόνο αυτό θέλω. Ίσως δε την ξαναδώ», είπε ένας ηλικιωμένος ασθενής στην νοσηλεύτρια Κατερίνα Καυκά. «Δυστυχώς δεν ξαναείδε την κόρη του αλλά η τελευταία του λέξη πριν διασωληνωθεί ήταν το όνομά της. Όταν περάσουν όλα αυτή η γυναίκα πρέπει να μάθει πως ο γονιός της έφυγε από τη ζωή μόνο με τη δική της έννοια», είπε.
Όταν σημάνει συναγερμός για διασωλήνωση όλοι ντύνονται με τις ειδικές στολές και έρχονται σε επαφή με τον ασθενή. Πολλοί ασθενείς διασωληνώθηκαν εκτός ΜΕΘ γιατί δεν υπήρχαν κρεβάτια και αποφασίστηκε πως σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να μεταφερθούν σε άλλο νοσοκομείο.
«Διασωληνώναμε στα δωμάτια και νοιώθαμε τον τρόμο των ασθενών που ήταν σε διπλανά κρεβάτια. Βάζανε τα μαξιλάρια στο πρόσωπό τους για να μην βλέπουν. Ζούσαμε ταυτόχρονα τον τρόμο εκείνων που έπρεπε να δισωληνωθούν. «Δώσε μου λίγο χρόνο ακόμα μήπως τα καταφέρω χωρίς υποστήριξη», μας είπε ένας νέος άνθρωπος . Και τον διασωληνώσαμε, και τα κατάφερε, αλλά με υποστήριξη. Οι νέοι είχαν περισσότερο φόβο για το τι θα συνέβαινε. Κανένα νοσοκομείο σε όλη την Ευρώπη δεν έχει άπειρα κρεβάτια ΜΕΘ γι αυτό και κάναμε τα πάντα. Οι ασθενείς έπρεπε να σωθούν και δεύτερη σκέψη δεν υπήρχε. Στον πόλεμο η μάχη δίνεται για να ζήσουμε όλοι και όχι για να πεθάνουμε. Οπουδήποτε και κάτω από όποια συνθήκη αυτή τη μάχη θα την δώσουμε και την δώσαμε όπως συνέβη σε όλα τα Νοσοκομεία , σε όλη την Ελλάδα», είπε ο διευθυντής κ. Μητρολιός.
Η γιατρός κ. Ευαγγελία Χαυτούρα και η συνάδελφός της κ. Ελενα Λογοθέτη με τον γιατρό κ. Κολοκούρη μίλησαν για αυτή την «αόρατη» ειδικότητα του αναισθησιολόγου.
«Κανένα Νοσοκομείο δεν υφίσταται χωρίς χειρουργεία και κανένα χειρουργείο δεν λειτουργεί χωρίς αναισθησιολόγους. Στις μονάδες covid πρέπει να είμαστε άμεσα για τις διασωληνώσεις και κάθε ασθενής είναι ένα ξεχωριστό περιστατικό, με δικό του ιστορικό και ιδιαιτερότητες. Είμαστε στην πρώτη γραμμή και οφείλουμε να πούμε πως σε αυτή τη «μάχη» από υλικά και εξοπλισμό δεν μας έλειψε τίποτα. Φρόντισε για όλα η νοσηλευτική μας υπηρεσία και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε στην επικεφαλής του τμήματός μας , τη Σόνια Μαργαριτοπούλου».
Η ίδια η κ. Μαργαριτοπούλου ανέφερε πως το τμήμα δεν έμεινε λεπτό χωρίς υποστήριξη πως η κεντρική διεύθυνση της νοσηλευτικής υπηρεσίας φρόντισε να μην υπάρχει κενό στα υλικά, αλλά όλο το τμήμα πάντα ήταν σε εγρήγορση.
«Μας στήριξε ο διοικητής σε ότι ζητήσαμε και η διεύθυνση με την κ. Χαρανά. Πάντα ήμασταν μπροστά από τα γεγονότα μέσα από αυτή την συνεργασία και δεν αισθανθήκαμε ποτέ μόνοι».
Ακόμα και όταν χρειάστηκε να αγοραστεί εξωσυμβατικός εξοπλισμός που θα αργούσε να εγκριθεί από τη γραφειοκρατία, το τμήμα άδειασε τον κοινό κουμπαρά για να αγοραστούν τα υλικά. «Έχουμε ετοιμότητα για όλα , θεωρούμε επίτευγμα που δεν ασθενήσαμε, προσέχουμε, είμαστε σχολιαστικές. Οι ειδικές αστροναυτικές στολές είναι σε πρώτη ζήτηση. Περάσαμε δύσκολα και υπήρχαν περιπτώσεις που ψυχολογικά καταρρεύσαμε. Ξεπερνάμε τα πάντα με την συζήτηση, με την εσωτερική ψυχοθεραπεία», είπε η προϊσταμένη.
Ζούνε τον «ρατσισμό»; Εννοείται απαντούν γιατροί και νοσηλεύτριες, Τον ζουν ακόμα και μέσα στο Νοσοκομείο, τον ζουν τα παιδιά τους τα σχολείο.
«Εμείς έχουμε τη βασική ευθύνη να μην διασπείρουμε τον ϊό γιατί είμαστε σε στενή επαφή με τον ασθενή και τα καταφέραμε. Αλίμονο εάν μας ενδιέφερε τι σκέφτεται ο καθένας. Πριν ακόμη εκδοθούν πρωτόκολλα , πράγμα που συμβαίνει συνεχώς γιατί συνεχώς ανανεώνονται, ενημερωνόμαστε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Ξέρουμε τι χρειαζόμαστε για την προστασία μας και κυρίως για τους ασθενείς», σημείωσαν οι κ.κ. Κωσταντέλια, Μαργαριτοπούλου και Μαστραναστάση.
Το βάρος του τμήματος είναι μεγάλο καθώς οι γιατροί διασωληνώνουν και τις διακομιδές, προς το Νοσοκομείο.
Το κύμα του κορωνοϊού το αντιμετώπισαν με δεκάδες διακομιδές από τις ιδιωτικές κλινικές στο Νοσοκομείο γιατί κανείς ιδιώτης δεν μπορούσε να ανταποκριθεί.
«Γενικός συναγερμός» υπάρχει σε 24ωρη βάση και μόλις πριν λίγο καιρό ενισχύθηκε το τμήμα με δυο ακόμη γιατρούς.
«Ο αναισθησιολόγος είναι δυστυχώς μια ειδικότητα που πεθαίνει. Δεν ξέρω τι θα γίνει σε λίγα χρόνια, αλλά υπάρχει μεγάλο ζήτημα», ανέφερε ο κ. Μητρολιός.
Μέσα στο δεύτερο κύμα του κορωνοϊού έγιναν 59 διασωληνώσεις και εννέα χειρουργεία ασθενών με covid.
Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι εκεί και μετά τον κορωνοϊό , για να οργώσουν ξανά τις κλινικές, τα τμήματα, για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους … αόρατοι. Είναι ο Μιχάλης Μητρολιός, η Ευαγγελία Χαυτούρα, η Θεοδώρα μανιά, η Ηλιάνα Τζιαμαλή, ο Δημήτρης Βλάχος , ο Φώτης Υφαντίδης , ο Βένος Κολοκούρης , ο Δημήτρης Καλαντώνης και οι νοσηλεύτριες Σόνια Μαργαριτοπούλου, Τέτα Κωνσταντέλια, Μαρία Μιχολίτση, Κατερίνα Καυκά, Δήμητρα Πλακίδα , Σουλτάνα Ζαχαράκη, Δάφνη Παππά, Ιωάννα Κομισοπούλου , Μαρία Πελτέκη , Λαμπρινή Κατσιούλη, Άννα Μαστραναστάση.