Η 3η Δεκεμβρίου θεσπίστηκε και τηρείται σε όλο τον κόσμο ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992. Εορτάζεται παγκοσμίως προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας ΑμεΑ η «Θ» έκανε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στο Βόλο και κυρίως στο κέντρο. Ο Βόλος είναι φιλική πόλη για Άτομα με Αναπηρία; Αν και έχει γίνει πρόοδος τα τελευταία χρόνια για την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενημέρωσή τους, αλλά και κάποια πρόοδος στις υποδομές, δεν παύει όμως να υπάρχουν τεράστια προβλήματα για τη μετακίνηση και την πρόσβαση των ΑμεΑ.
Την ερχόμενη Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, μια γιορτή που θεσπίστηκε από το 1992. Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες».
Πολλά σωματεία, σύλλογοι, φορείς και σχολεία στο Βόλο πραγματοποιούν κάθε χρόνο εκδηλώσεις με σκοπούς κυρίως την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα της καθημερινής διαβίωσης των Ατόμων με Αναπηρία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην εκπαίδευση, την εργασία, την αποκατάσταση, τη μετακίνηση, την πρόσβαση κ.ά.
Το ερώτημα που τίθεται επομένως αυτόματα είναι αν ο Βόλος είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη με συνειδητοποιημένους πολίτες, που μπορούν να προσφέρουν ισονομία, ίδιες ευκαιρίες, πλήρη συμμετοχή και ισότητα σε όλους.
Αν κρίνουμε από το φωτογραφικό οδοιπορικό της «Θ» στους δρόμους του κέντρου προχθές Παρασκευή και χθες Σάββατο μάλλον όχι. Και αυτό οφείλεται σε πολλούς και διάφορους λόγους. Από έλλειψη υποδομών έως και έλλειψη παιδείας των πολιτών.
Καταρχήν τα τελευταία χρόνια άρχισαν δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες να έχουν τις κατάλληλες υποδομές για την εξυπηρέτηση και την πρόσβαση ΑμεΑ σε αυτές. Η ΔΕΥΑΜΒ με τη μηχανοκίνητη ράμπα, το ΚΕΠ στην οδό Ιάσονος με την ειδική ράμπα στο πεζοδρόμιο ή το ΙΚΑ είναι μεταξύ άλλων υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση ΑμεΑ. Βέβαια οι παρεμβάσεις θα πρέπει να γίνουν σε όλες τις υπηρεσίες για την ομαλή πρόσβαση και μετακίνηση των ΑμεΑ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, δυστυχώς, παρουσιάζεται με τους πολίτες όπου λόγω έλλειψης ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης, αλλά κυρίως λόγω έλλειψης παιδείας και σεβασμού στο συνάνθρωπο, πόσο μάλλον σε Άτομα με Αναπηρία, δεν λειτουργούν με βάση τη λογική.
Τα παραδείγματα πάμπολλα από το φωτογραφικό οδοιπορικό στο κέντρο του Βόλου. Κάδοι απορριμμάτων τοποθετούνται σε γωνίες οδών, παρτέρια χωρίς φυτά και δέντρα δεν καλύπτονται και μένουν σαν λακκούβες εγκυμονώντας κινδύνους, ειδικές ράμπες κατειλημμένες από αυτοκίνητα, πεζοδρόμια δεν είναι προσβάσιμα λόγω κατάληψης από αυτοκίνητα, μηχανάκια και ποδήλατα, ακόμα και ταμπέλες σε λάθος σημεία. Αρκετά πεζοδρόμια βρίσκονται σε κακή κατάσταση, πεζόδρομοι και πεζοδρόμια γεμάτοι τραπέζια, καθίσματα, ποδήλατα, μηχανάκια, αυτοκίνητα, διάφορα αντικείμενα, ακόμα και πραμάτεια καταστημάτων. Περίπτερα σε πεζοδρόμια που δεν αφήνουν περιθώριο περάσματος για τα ειδικά αμαξίδια (πολλά από τα οποία θα απομακρυνθούν από το κέντρο σύμφωνα με απόφαση της Δημοτικής Αρχής), είναι μόνο μερικές από τις καταστάσεις που καταγράφηκαν από το φωτογραφικό φακό της «Θ» εμποδίζοντας τα Άτομα με Αναπηρία στην ομαλή τους πρόσβαση, μετακίνηση και γενικά σε θέματα καθημερινής διαβίωσής τους.
Η κατάσταση όσο απομακρύνεται κάποιος από το κέντρο γίνεται περισσότερο οικτρή, ενώ σε Δημητριάδος και Ιάσονος είναι κάπως καλύτερη, εκτός από τους κάθετους δρόμους των εν λόγω δύο οδών. Υπάρχουν ειδικές ράμπες και ηχητικοί φωτεινοί σηματοδότες για τη διευκόλυνση των Ατόμων με Αναπηρία, αλλά οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν είναι αρκετές ακόμα, ενώ και οι ελλείψεις σε υποδομές είναι υπαρκτές. Τα προβλήματα και οι ελλείψεις είναι χρόνια.
Η Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992. Εορτάζεται σε όλον τον πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες». Κάθε χρόνο εστιάζει σε διαφορετικό θέμα.
Το 1976, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε το 1981 ως Διεθνές Έτος των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ζητώντας ένα σχέδιο δράσης σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση στην ισότητα των ευκαιριών, την αποκατάσταση και την πρόληψη των αναπηριών.
Το θέμα της συγκεκριμένης ημέρας είναι «η πλήρης συμμετοχή και ισότητα», η οποία ορίζεται ως το δικαίωμα των Ατόμων με Αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη των κοινωνιών τους, να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών, και να έχουν ίσο μερίδιο στη βελτίωση των συνθηκών που προκύπτουν από την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.
Προκειμένου να υπάρξει ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι κυβερνήσεις και οι οργανώσεις θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τις δραστηριότητες που συστήνονται στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Δράσης των Η.Ε., η Γενική Συνέλευση ανακήρυξε τα έτη 1983 έως 1992 ως Δεκαετία των Ηνωμένων Εθνών για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το πρόγραμμα δράσης για τα ΑμεΑ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Εκτιμάται πως το 7%-10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από μια αναπηρία, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι με ειδικές ανάγκες. Το 80% κατ’ εκτίμηση ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες.