Μένουμε σπίτι, μένουμε στην αδιαφορία της δημοτικής αρχής

Του Χρήστου Καραζούπη

Είκοσι μέρες καραντίνας για όλους μας και έχει γίνει από όλους αποδεκτό ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν επιδείξει μεγάλη υπομονή και υπακοή στα μέτρα περιορισμού της ελευθερίας μας (παρά το μεσογειακό ταπεραμέντο μας) λόγω κορωνοϊού, εν αντιθέσει με τις αρχές, οι οποίες υπολείπονται πολύ στην ανάληψη των ευθυνών τους και την άσκηση των καθηκόντων τους.

Εξετάζοντας λοιπόν το σενάριο, τον επόμενο μήνα να επανερχόμαστε σιγά – σιγά στην προ κορωνοϊού κατάσταση, είναι δεδομένο θα αλλάξουμε πολλά πράγματα και συνήθειες στη ζωή μας. Είναι δεδομένο όμως ότι η κάθε δημόσια αρχή πρέπει να μας έχει έτοιμες και περισσότερο αξιόπιστες και λειτουργικές τις υπηρεσίες και τις δομές για να κάνουν χρήση οι πολίτες, αφού θα τις έχουν στερηθεί για μεγάλο διάστημα. Για παράδειγμα για τη Δημοτική Αρχή μία από τις περισσότερο σημαντικές δομές της, είναι οι δημοτικοί αθλητικοί χώροι, τους οποίους οφείλει να συντηρεί και να τους προσφέρει όταν έρθει η ώρα στην αθλούμενη νεολαία. Βλέπουμε όμως όλα τα γήπεδα και ειδικότερα το Δημοτικό Στάδιο «Αθανάσιος Ραγάζος» ο χλοοτάπητας του κυρίως γηπέδου και του βοηθητικού, αλλά και οι γύρω χώροι, έχουν ανθίσει και κινδυνεύουμε, όταν με το καλό επιστρέψουν οι νέοι μας, αλλά και οι φίλαθλοι σ’ αυτά, να αντικρίσουν μία ζούγκλα. Έχοντας μία ευαισθησία σε θέματα αθλητισμού λόγω ότι υπηρέτησα τα τελευταία πολλά χρόνια από θέση ευθύνης τον Γυμναστικό Σύλλογο Αλμυρού, αλλά και τη διοίκηση του σταδίου, επικοινώνησα εδώ και δύο βδομάδες με τον εντεταλμένο σύμβουλο του Δήμου Αλμυρού για θέματα αθλητισμού, δημοτικό σύμβουλο κ. Θωμαΐδη προκειμένου να επιληφθεί του θέματος (το κούρεμα και τη συντήρηση δηλαδή του χλοοτάπητα και των εγκαταστάσεων), παρέχοντας και τη δική μας εθελοντική και οικονομική αρωγή. Παρά την επίμονη προσπάθειά του να λύσει το αυτονόητο αυτό πρόβλημα, δεν κατάφερε να επιλύσει αυτό, μεταφέροντας τις ευθύνες στα παραπάνω κλιμάκια…!

Εάν λοιπόν η Δημοτική Αρχή (αλήθεια ο δήμαρχος σ’ αυτή την κατάσταση που ζούμε, είναι μαζί με τους δημότες, γιατί κρύβεται;) δεν μπορεί να λειτουργήσει μία αυτονόητη υπηρεσία, το κούρεμα δηλαδή του χλοοτάπητα και τη συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων, τι προσφέρει ή τι μπορεί να προσφέρει στους δημότες, για την παιδεία, την υγεία, τους αγρότες, τον πολιτισμό (έχει προσλάβει και ειδικό σύμβουλο για θέματα πολιτισμού!) στον αθλητισμό κ.λπ.

Τηρώντας λοιπόν ευλαβικά το «Μένουμε σπίτι» μέχρι να επανέλθουμε στον πρότερο βίο μας, πρέπει με κάθε θυσία, αξιοποιώντας την αυτοκριτική και την αυτογνωσία, που πιστεύω αποκτήσαμε όλοι μας στη διάρκεια της καραντίνας και αφού θα έχουμε καταφέρει να μη μας έχουν φυλακίσει την ψυχή και τη σκέψη μας, να τηρήσουμε με μεγαλύτερη ένταση, σχολαστικά, επίμονα και επίπονα, το «Μένουμε …στην αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής» και κάθε αρχής, μέχρι αυτές να υπηρετήσουν επιτέλους τις ανάγκες των πολιτών, για να ρυθμίσουμε και εμείς τη ζωή μας, σύμφωνα με τις αξίες αυτής, τις οποίες πιστεύω ότι θα έχουμε αναθεωρήσει στη διάρκεια της καραντίνας μας…