Σε συνέχεια Επιστολής που είχε αποστείλει στις 28/05/2020 προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος & Ενέργειας, ο Βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος ζήτησε εκ νέου με ερώτησή του να επανεξεταστεί με τη σοβαρότητα και αυστηρότητα που επιτάσσουν οι λόγοι της εκτεταμένης τοπικής ανησυχίας η περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου για κατασκευή και λειτουργία μονάδας παραγωγής SRF στο Δήμο Βόλου και να γίνουν ταχέως οι απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες και η ανάλογη διαβούλευση για το αν οι μονάδες παραγωγής εναλλακτικών καυσίμων δεν αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Ο Βουλευτής επεσήμανε ότι η πόλη του Βόλου είναι μία από τις ελληνικές πόλεις που υποφέρουν από το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τις τελευταίες δεκαετίες η αστικοποίηση, η αυξημένη εκβιομηχάνιση και η εκτεταμένη χρήση ΙΧ, είχαν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα στην περιοχή. Οι μετεωρολογικοί παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ η σύνθετη τοπογραφία του Βόλου οξύνει επεισόδια ατμοσφαιρικής ρύπανσης καθώς, δεν είναι όμως μόνο οι χαμηλής έντασης άνεμοι που εγκλωβίζουν ουσιαστικά τη ρύπανση πάνω από την πόλη. Ακόμη και όταν φυσούν ισχυροί νότιοι άνεμοι, η ρύπανση παραμένει, καθώς το όρος Πήλιο, στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένη η πόλη, λειτουργεί σαν «φυσικό τείχος». Η ανάπτυξη μεγάλων και ρυπογόνων βιομηχανιών στις παρυφές της πόλης, της ΑΓΕΤ Ηρακλής νοτιοανατολικά και της Χαλυβουργίας και της λοιπής ΒΙΠΕ βορειοδυτικά, συμβάλει στον εγκλωβισμό των ρύπων πάνω από την πόλη σε κάθε κατεύθυνση ανέμου.
Η Τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ (της γαλλο-ελβετικής πολυεθνικής LafargeHolcim), η οποία λειτουργεί εντός του αστικού ιστού της πόλης του Βόλου, έλαβε από το 2014 αδειοδότηση για να καίει εναλλακτικά καύσιμα (RDF, SRF δηλαδή απορρίμματα, υλικά στα οποία περιλαμβάνονται χαρτί, γυαλί και πλαστικό) προκειμένου να παράγει τσιμέντο. «Οι εξελίξεις αυτές πυροδότησαν τα τελευταία χρόνια έντονο προβληματισμό στην τοπική κοινωνία του Βόλου. Κύρια ανησυχία τόσο των πολιτών, όσο και των επιστημονικών φορέων της πόλης (Ιατρικός Σύλλογος Μαγνησίας (ΙΣΜ), Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,ΤΕΕ Μαγνησίας) αποτελεί το γεγονός ότι η καύση απορριμμάτων στα οποία περιλαμβάνονται χαρτί, γυαλί και πλαστικό ως εναλλακτικό καύσιμο αποβαίνει επιβαρυντική για την ποιότητα του αέριου περιβάλλοντος της περιοχής και κατ’ επέκταση για την υγεία των κατοίκων», επεσήμανε ο Βουλευτής.
Μέσα σε αυτό το «τοξικό» κλίμα και συγκεκριμένα στις 11/05/2020, αποφασίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βόλου η περιβαλλοντική αδειοδότηση της μονάδας παραγωγής SRF στον Δήμο Βόλου. Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την αδειοδότηση του έργου για την κατασκευή και λειτουργία μονάδας επεξεργασίας SRF, στον ΧΥΤΑ του Δήμου Βόλου είχε υποβληθεί προς έγκριση στην αρμόδια Υπηρεσία και στο πρόσφατο παρελθόν (14/03/2019), ωστόσο τότε, η Γενική Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος, είχε προβεί σε μια σειρά από επισημάνσεις μπλοκάροντας στην αδειοδότηση του έργου, με την αιτιολογία ότι δεν συνάδει με τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων ούτε με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.
Σύμφωνα με το Βουλευτή, αντίθετοι με τη δημιουργία μονάδας παραγωγής SRF στο Δήμο Βόλου είναι για ακόμα μία φορά οι επιστημονικοί φορείς της πόλης, οι οποίοι εκφράζουν έντονα την ανησυχία τους για την εξέλιξη αυτή, αναφέροντας ότι υπάρχει πληθώρα μελετών και δημοσιεύσεων αναφορικά με τις επιδράσεις στην υγεία από την καύση των εναλλακτικών καυσίμων (όπως SRF) από τσιμεντοβιομηχανίες, τόσο των εργαζομένων σε αυτή, όσο και αυτών που ζουν στην ευρύτερη περιοχή.
«Ο Βόλος είναι μία πόλη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη. Το πρόβλημα της ατμοσφαιρική ρύπανσης στο Βόλο είναι και οξύ και πολυπαραγοντικό, ωστόσο, οι όροι και οι προϋποθέσεις της χρήσης των εναλλακτικών καυσίμων θα πρέπει να διασφαλίζονται με επιστημονική επάρκεια, θεσμική ευθύνη και συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία, καθώς η προστασία της δημόσιας υγείας θα πρέπει να είναι το πρώτο και κυρίαρχο μέλημα όλων», τόνισε ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, σημειώνοντας ότι η πολιτεία οφείλει να αποδείξει στους πολίτες, μέσα από επιστημονικά δεδομένα, περιβαλλοντικές μελέτες και διαβούλευση, ότι οι μονάδες παραγωγής εναλλακτικών καυσίμων δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία τους και το περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν οι μονάδες αυτές δραστηριοποιούνται πλησίον ή εντός του ιστού της πόλη.