Πάνω από 400 είναι τα παιδιά και οι έφηβοι οι οποίοι έχουν διαβήτη και θα πρέπει να εναρμονίσουν την ζωή τους με την πάθηση αυτή. Πάντως τα μηνύματα από την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης είναι πολύ ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι σε λίγα χρόνια νέες θεραπείες και μέθοδοι θα κάνουν ακόμη πιο εύκολη την καθημερινότητα των παιδιών.
Η Ένωση Γονέων Διαβητικών Παιδιών και Εφήβων Ν. Μαγνησίας, σε συνεργασία με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ν. Μαγνησίας, την Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Ν. Μαγνησίας και την Σχολική Σύμβουλο Φυσικής Αγωγής κ. Αθανασία Χατζηπαντελή, διοργάνωσαν χθες Δευτέρα στην αίθουσα εκδηλώσεων του 30ου Δημοτικού σχολείου Βόλου επιστημονική ημερίδα με θέμα «Διαβήτης και Σχολείο».
Ομιλήτρια ήταν η ειδικευμένη στην παιδοενδοκρινολογία και παιδοδιαβητολογία, διευθύντρια της Παιδοενδοκρινολογικής Μονάδας του Ιπποκράτειου Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου κ. Κυριακή Τσιρουκίδου.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν αρκετοί γονείς και εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων που θέλησαν να ενημερωθούν για τα χαρακτηριστικά της πάθησης, αλλά και πώς γίνεται η διαχείρισή της στο σπίτι, στο σχολείο.
Ο αντιπρόεδρος της «Ένωσης Γονέων Διαβητικών Παιδιών και Εφήβων Μαγνησίας» κ. Θανάσης Ακρίβος επισήμανε πως «στη Μαγνησία τα παιδιά και οι έφηβοι που πάσχουν από διαβήτη αγγίζουν τα 400. Πρόκειται για περιστατικά που γνωρίζουμε στην Ένωση. Βέβαια τα παιδιά και οι έφηβοι είναι περισσότεροι από 400. Μάλιστα η παρουσία αρκετών γονέων και εκπαιδευτικών στην επιστημονική εκδήλωση δείχνει την ευαισθησία και το ενδιαφέρον τους για την πάθηση και την επιθυμία τους να μάθουν, πώς μπορούν να βοηθήσουν».
Η κ. Κυριακή Τσιρουκίδου επισήμανε πως «ο διαβήτης τύπου ένα που αφορά τα παιδιά και τους εφήβους αποτελεί το 5% των περιστατικών με όλες τις μορφές τύπου διαβήτη. Πρόκειται για τον αυτοάνοσο διαβήτη με την αδυναμία της έκκρισης ινσουλίνης. Το παιδί με διαβήτη, είναι ένα υγιέστατο άτομο που πολύ απλά του λείπει ινσουλίνη και αυτό πρακτικά σημαίνει πως, όταν του χορηγούμε με ενέσιμη μορφή την ινσουλίνη, του εξασφαλίζουμε μια εξαιρετική ποιότητα ζωής και δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα παιδιά. Ο διαβήτης μπορεί να εμφανιστεί και από την ηλικία των 18 μηνών. Το παιδί τον διαβήτη θα τον έχει μια ολόκληρη ζωή και πρέπει να το προφυλάξουμε από τις άμεσες και απώτερες επιπλοκές. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η ενημέρωση και η εκπαίδευση των γονέων και των εκπαιδευτικών. Στα παιδιά με διαβήτη δεν βάζουμε περιορισμούς ούτε στη διατροφή ούτε στην άσκηση ή κάπου αλλού».
Μάλιστα πρόσθεσε πως «υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα από την εξέλιξη της ιατρικής για την αντιμετώπιση της πάθησης. Ήδη έχουμε πολλά στη διάθεσή μας που διευκολύνουν την καθημερινότητα των παιδιών με διαβήτη».