Στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος «…πάμε Μουσείο…» το 3ο ΕΠΑΛ Βόλου και συγκεκριμένα η ειδικότητα των βοηθών βρεφονηπιοκόμων παρέλαβε μία μουσειοσκευή από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Αθηνών με θέμα: «στην Αρχαιότητα». Την ευθύνη και τον σχεδιασμό όλων των δραστηριοτήτων ανέλαβαν οι κ. Καλλιόπη Σταυρακάκη και η κ. Ειρήνη Φραγκάκη.
Το περιεχόμενο της μουσειοσκευής είναι πιστά αντίγραφα πήλινων και ξύλινων παιχνιδιών, με τα οποία έπαιζαν τα παιδιά στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ οι εκπαιδευτικοί και οι μαθήτριες της ειδικότητας των βοηθών βρεφονηπιοκόμων οργάνωσαν βιωματικές δράσεις με τη χρήση αυτού του υλικού.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση «Το διάστημα από 17/4/2018 και μέχρι στις 27/4/2018 επισκέφτηκαν και συμμετείχαν στην παρουσίαση και τις βιωματικές δράσεις 250 μαθητές διαφόρων ηλικιών, οι οποίοι ενημερώθηκαν και έπαιξαν «αρχαιοελληνικά».
Νήπια από Παιδικούς Σταθμούς, οι μαθητές του 2ου Ειδικού σχολείου και μαθητές από το 6ο και 9ο Γυμνάσιο Βόλου, το Γυμνάσιο Ιωλκού, επισκέφτηκαν το σχολείο προκειμένου να γνωρίσουν το υλικό της μουσειοσκευής.
Η συγκεκριμένη δραστηριότητα ήταν πολύ σημαντική προκειμένου τα παιδιά να γνωρίσουν μέσω οπτικοακουστικού υλικού και δράσεων στοιχεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που διδάσκονται στο σχολείο.
Επίσης οι μαθητές συμμετέχουν σε δημιουργικές δραστηριότητες, όπως κατασκευή ειδωλίων που αποτελούν το κύριο χαρακτηριστικό του κυκλαδικού πολιτισμού, δημιουργική γραφή με αφόρμηση τα παιχνίδια της μουσειοσκευής, καθώς και κινητικά παιχνίδια που παίζονταν στην αρχαιότητα.
Το παιχνίδι των παιδιών στο πέρασμα του χρόνου απoτελεί σταθερή και βασική ανάγκη. Κάθε πολιτισμός και κοινωνία από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας δημιουργεί και ανακαλύπτει τρόπους για την ενασχόληση των παιδιών με δραστηριότητες που προσφέρουν ψυχαγωγία, χαλάρωση, εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση.
Στην αρχαία Ελλάδα τα παιχνίδια που περιγράφονται στις διάφορες ιστορικές πηγές, αλλά και που απεικονίζονται σε παραστάσεις, τοιχογραφίες αγγεία και άλλα παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τα σημερινά. Έτσι η ακινητίνδα ονομάζεται πια «στρατιωτάκια ακίνητα, αμίλητα», ο ασκωλιασμός είναι «το κουτσό» και το κολαβίζειν είναι «το μπιζ».
Η εμφανής διαφορά είναι ότι στην αρχαιότητα υπήρχαν χώροι όπως οι παλαίστρες, και τα στάδια για να αθλούνται, να παίζουν και κινούνται τα παιδιά. Η σύγχρονη πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική με τα παιδιά «καθηλωμένα» μπροστά σε οθόνες είτε τηλεόρασης είτε υπολογιστή.
Η εξέλιξη του παιχνιδιού στο πέρασμα του χρόνου αποδεικνύεται συνεχής και γραμμική σε αντίθεση με την εξέλιξη στον χώρο που διαφοροποιείται σημαντικά».