Του Χαράλαμπου Σκουλάκη*
Είναι γνωστό ότι κορωνοϊός μπορεί να επιβιώσει και να πολλαπλασιαστεί μόνο στους βλεννογόνους του ανώτερου και αναπνευστικού και πεπτικού μας συστήματος. Οπότε για να μολυνθούμε θα πρέπει να περάσει μέσα από δυο μικρές οπές, τα ρουθούνια μας ή από το στόμα μας ή και από τα μάτια μας. Αν βρεθεί σε οπουδήποτε σημείο από το υπόλοιπό μας σώμα δεν μπορεί να εισχωρήσει στον οργανισμό μας.
Οπότε θεωρητικά αν μπορούσαμε να σφραγίσουμε τα ρουθούνια μας και κλίναμε το στόμα μας και τα μάτια μας με όσους κορωνοϊούς και να ερχόμασταν σε επαφή δεν υπήρχε περίπτωση να μολυνθούμε. Δεν γίνεται όμως αυτό γιατί πρέπει να αναπνέουμε, να τρώμε και να βλέπουμε.
Οπότε με αυτά τα δεδομένα τι κάνουμε;
Για να φτάσει σε εμάς ο κορωνοϊός κάποιος άλλος άνθρωπος πρέπει να τον μεταφέρει. Ο ίδιος ο ιός ευτυχώς δεν έχει ικανότητα να μετακινείται μόνος του ούτε μπορεί να κάνει «άλματα σαν ακρίδα». Αυτή η μεταφορά γίνεται κατά κύριο λόγο με σταγονίδια και μολυσμένο αέρα που φεύγουν από το στόμα και τη μύτη ανθρώπων που έχουν μολυνθεί ή από αντικείμενα στα οποία βρέθηκε ο ιός από τις εκκρίσεις (σάλια, βλέννες κ.λπ.) μολυσμένων ανθρώπων.
Οπότε αποφεύγουμε να ερχόμαστε σε κοντινή απόσταση με όλους τους συνανθρώπους μας (μένουμε σπίτι) γιατί μπορεί κάποιοι από αυτούς να είναι άρρωστοι από κορωνοϊό και κάποιοι μπορεί να τον «κουβαλάν» χωρίς να το ξέρουν (φορείς).
Αυτό όμως δεν είναι απόλυτα εφικτό στην καθημερινότητα οπότε το επόμενο βήμα που οφείλουμε να κάνουμε είναι να προστατέψουμε τις δυο οπές των ρουθουνιών, το στόμα και τα μάτια να μη φτάσει σε αυτά ο ιός.
Σαν λύση προτείνεται η μάσκα και τα γυαλιά που στον έναν ή στον άλλον βαθμό θα αποτελέσουν ένα εμπόδιο για την είσοδο του ιού στον οργανισμό μας. Τώρα ανάλογα με το πόσο καλή είναι η μάσκα και πόσο καλά εφαρμόζεται στο πρόσωπό μας παρέχει και αντίστοιχη προστασία δημιουργώντας έναν φραγμό στα σταγονίδια και τους ιούς που θα έχει εκπνεύσει ένας φορέας του ιού και θα αιωρούνται στην ατμόσφαιρα για λίγο. Ακόμα και ένα κασκόλ που κλίνει το στόμα και τη μύτη μας κάποιου μικρού βαθμού προστασία προσφέρει.
Με αυτά που αναφέρονται παραπάνω νομίζω ή απάντηση στο ερώτημα αν μας προστατεύει η μάσκα απαντάται ευκολά.
Έτσι: Σε ανοικτούς χώρους που η απόσταση από τους γύρω μας αποκλείεται να είναι λιγότερη από 2-3 μέτρα (μια βόλτα στο δάσος) δεν χρειάζεται μάσκα και προστασία. Αν οι πιθανότητες να βρεθούμε σε κοντινή απόσταση με συνανθρώπους μας είναι μεγάλες (επίσκεψη σε super market) η μάσκα θα είναι χρήσιμη και θα μας προστατέψει από πιθανή μεταφορά του ιού από κάποιον συνάνθρωπό μας στη μύτη μας.
Και βέβαια ούτε συζήτηση για τα μέτρα προστασίας που πρέπει να παίρνονται όταν πλησιάζουμε άνθρωπο που είναι γνωστό ότι έχει τον κορωνοϊό.
Αν προστατευτούμε από την εισπνοή του ιού (μάσκα) και δεν τον μεταφέρουμε με τα χέρια μας ή την τροφή μας στο στόμα μας (καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών μας), είμαστε αρκετά ασφαλείας. Ο ιός έχει συγκεκριμένους τρόπους μετάδοσης και τους ξέρουμε, προσοχή χρειάζεται και όχι πανικός.
Η χρήση της μάσκας δεν μας σώνει 100% από τον ιό, ωστόσο είναι ένα επιπλέον όπλο (εύκολο στη χρήση του) ενάντια στην εξάπλωση του ιού.
*Ο Χαράλαμπος Σκουλάκης είναι καθηγητής ΩΡΛ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας