Μαρτυρίες μαθητών του Ομίλου Δημοσιογραφίας 2ου Πρότυπου Γυμνασίου – Ξυλοδαρμοί ανηλίκων και έξαρση βίας στην πλατεία Αγίου Νικολάου

Οι μαθητές του Ομίλου Δημοσιογραφίας του 2ου Προτύπου Γυμνασίου Βόλου, που τα Σαββατόβραδα συχνάζουν με άλλους γύρω από την πλατεία Αγίου Νικολάου περιγράφουν περιστατικά βίας, ενώ επιχειρούν να παρουσιάσουν τα χαρακτηριστικά όσων επιλέγουν τέτοιες ενέργειες και να εξηγήσουν τους λόγους έξαρσης της νεανικής βίας στο κέντρο του Βόλου. Μάλιστα καταθέτουν μαρτυρίες και για ξυλοδαρμούς 13χρονων κοριτσιών που συνομήλικοί τους αντί να τους χωρίζουν, τους βιντεοσκοπούν…

Η κ. Σοφία Κανταράκη, υπεύθυνη καθηγήτρια του Ομίλου Δημοσιογραφίας του 2ου Προτύπου Γυμνασίου Βόλου, τονίζει σχετικά: «Γιατί οι έφηβοι ασκούν σήμερα τόσο έντονα βία; Καθημερινά ακούμε τόσα περιστατικά να συμβαίνουν γύρω μας. Η άσκηση βίας ανάμεσα στους μαθητές παρουσιάζει μια ανησυχητική έξαρση το τελευταίο διάστημα. Στην κοινωνία φαίνεται να επικρατεί μία αγριότητα, ένας θυμός, μια ανεξέλεγκτη ορμή, αλλά και μία υποβάθμιση βασικών αρχών και παραμέτρων. Όλα αυτά μας ώθησαν να ερευνήσουμε δημοσιογραφικά το θέμα και να το φέρουμε στην επιφάνεια, διότι μας αφορά άμεσα.
Διαπιστώνουμε ότι τα κρούσματα της βίας στα σχολεία είναι πλέον αναρίθμητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η βία είναι σωματική, ενώ συχνά εμφανίζεται και η λεκτική με «βαρύ περιεχόμενο». Η έρευνά μας αναδεικνύει το φαινόμενο στην πόλη μας και προσπαθεί να το προσεγγίσει μέσα από τα μάτια των μελών του Ομίλου Δημοσιογραφίας».
Το φλέγον ζήτημα αναδεικνύουν οι ίδιοι οι μαθητές.
Ανάμεσα στα άλλα θεωρούν ότι μια αιτία είναι πως τα παιδιά, που αδυνατούν να ενταχθούν στον κοινωνικό τους περίγυρο, προβαίνουν σε βίαιες συμπεριφορές για να μπορέσουν να κερδίσουν το ενδιαφέρον και την προσοχή των συνομηλίκων τους.
Οι μαθητές καταθέτουν εδώ τις προσωπικές τους εμπειρίες.
Η διαφορετικότητα, πολλές φορές δεν γίνεται αποδεκτή και μάλιστα είναι αιτία να προβαίνουν οι έφηβοι σε ακραίες συμπεριφορές εναντίον των συμμαθητών τους.
Ένας ακόμη λόγος αποτελεί το γεγονός της ένταξης των παιδιών σε ομάδες, οι οποίες υιοθετούν έναν συγκεκριμένο κώδικα – βίαιης – συμπεριφοράς.
Μία άλλη σημαντική επιρροή είναι οι παρέες. Έχοντας ως δεδομένο ότι η εφηβεία είναι μία ευάλωτη περίοδος, οι μαθητές παρασύρονται και συναναστρέφονται με ακατάλληλες παρέες.
«Συνήθως, οι μαθητές σε αυτές τις παρέες είναι αρκετά επαναστατικοί, χωρίς μέτρα και σταθμά. Έχουν μία αρνητική και λανθασμένη στάση απέναντι στα πράγματα και ανύπαρκτους ηθικούς φραγμούς. Λόγω των προοδευτικών αντιλήψεων, που θεωρούν ότι έχουν, συμπαρασύρουν κι άλλους συνομηλίκους τους» εξηγεί η καθηγήτριά τους.

Έφηβοι με σουγιάδες ή μαχαίρια
Πρόδρομος – Ραφαήλ Νατσικόπουλος: «Αναμφισβήτητα ο Άγιος Νικόλαος Βόλου αποτελεί κέντρο που «τραβάει» πολλούς εφήβους τα Σαββατόβραδα. Ωστόσο, ξέρει κανείς τι γίνεται εκεί;
Οι Βολιώτες μαθητές τα Σαββατοκύριακα συχνάζουν στον Άγιο Νικόλαο, στην οδό Ερμού. Ουσιαστικά οι έφηβοι κάνουν μια «κατάληψη» αυτής της περιοχής, καθώς εκεί παίζει μουσική, γέλια και άλλα. Σαφώς δεν γίνονται όλα σε νόμιμο πλαίσιο. Δεν είναι μόνο έφηβοι που παραβρίσκονται στην εκκλησία, καθώς πολλοί φοιτητές συχνάζουν επίσης εκεί, κυρίως αγόρια, που προσπαθούν να συναναστραφούν με κορίτσια μικρότερης ηλικίας. Βέβαια δεν είναι όλοι ίδιοι όμως.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί παράνομη κατοχή σουγιάδων ή μαχαιριών, τα οποία ευτυχώς δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για κάποιον βλαβερό σκοπό.
Έπειτα, σημαντικό θέμα αποτελεί ο ξυλοδαρμός ανάμεσα σε ανήλικους. Από όσες φορές έχω βρεθεί εγώ εκεί, σχεδόν κάθε Σάββατο όλος ο κόσμος θα στραφεί να δει δύο άτομα που θα ανταλλάξουν γροθιές και φυσικά θα το βγάλουν βίντεο αντί να τους χωρίσουν. Δεν είναι μόνο αγόρια, τα οποία ανταλλάσσουν πυξ λαξ, καθώς έχουν παρατηρηθεί και περιπτώσεις ξυλοδαρμού ανάμεσα σε κοπέλες 13-14 ετών.
Τέλος, ανήλικοι αγοράζουν αλκοολούχα ποτά, τα οποία και καταναλώνουν. Τα προμηθεύονται χωρίς απόδειξη κάποιας άδειας ή ταυτοποίησης των ίδιων, με αποτέλεσμα να κάνουν κατάχρηση, δυστυχώς… Η αστυνομία παραμένει παθητική.
Η κοινωνία δεν βλέπει αυτό το θέμα ως κάτι το σημαντικό, διότι είμαστε ανήλικοι και την προτεραιότητα την έχουν άλλοι. Αλλά τι θα γίνει πια με αυτή την κατάσταση; Τι πρέπει να γίνει ώστε καθένας να ευαισθητοποιηθεί και να δράσει;»…

Πεδίο μάχης
Αναστασία Σκολαρίκη – Bλάσης Παχιός: «Τα τελευταία χρόνια, έχουν παρατηρηθεί πολλά φαινόμενα βίας, τόσο σε χώρες του εξωτερικού, όσο και στη χώρα μας. Η βία μπορεί να έχει ποικίλες μορφές (π.χ. σωματική, οικονομική, κοινωνική, πνευματική κ.α.). Η μορφή όμως, η οποία έχει προβληματίσει τους περισσότερους, είναι η βία μεταξύ μαθητών. Δυστυχώς, φαινόμενα της συγκεκριμένης βίας έχουν παρατηρηθεί και στην πόλη μας, τον Βόλο. Κάθε Σάββατο συγκεκριμένα, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, μαζεύονται πολλοί έφηβοι, οι οποίοι έχουν μαζί τους επικίνδυνα αντικείμενα, όπως μαχαίρια. Τα αντικείμενα αυτά, τα χρησιμοποιούν κυρίως «για πλάκα», μέχρι που θα συμβεί ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός. Επίσης, αν ο ένας πει κάτι κακό για κάποιον άλλο, επίσης «για πλάκα», τότε αρχίζουν να ασκούν σωματική βία ο ένας στον άλλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να προσελκύεται πολύς κόσμος, προσπαθώντας να τους χωρίσει. Έτσι, δημιουργούνται επεισόδια, τα οποία μπορεί να συνεχιστούν για πολλές ώρες και σε σπάνιες περιπτώσεις, για πολλές μέρες.
Κατά τη γνώμη μου, τα επεισόδια αυτά δημιουργούνται τις περισσότερες φορές για ανούσια πράγματα, όπως για παράδειγμα όταν κάποιος δεχθεί κριτική από κάποιον άλλον ή κάποιοι κάνουν πλάκα εις βάρος κάποιου άλλου από την παρέα. Καταλήγοντας, τα γεγονότα αυτά δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν, καθώς πολλές φορές προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς και ανθρώπινες απώλειες».

Βία για να τραβήξουν την προσοχή…
Μαριάντα Κουτσογεώργου: «Η εφηβεία σε κατάσταση αμόκ! Σάββατο βράδυ σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης. Η πόλη «Βόλος», το κεντρικό σημείο «Άγιος Νικόλαος». Στην πλατεία, αλλά και στην εκκλησία μαζεύονται πάρα πολλοί έφηβοι και κάθονται με την παρέα τους. Τα περισσότερα Σάββατα υπάρχουν αρκετές εντάσεις που εξελίσσονται σε μορφές βίας, όπως λεκτική ή ακόμα και σωματική. Έτσι ο Άγιος Νικόλαος πολλές φόρες γίνεται πεδίο μάχης. Οι λόγοι που γίνεται αυτό, είναι πολλοί και κάποιες φορές προσωπικοί, αλλά το ερώτημα είναι: Γιατί γίνονται όλα αυτά στον Άγιο Νικόλαο; Μαζέψαμε ως ομάδα αρκετές γνώμες και η πλειοψηφία έδειξε ότι η απάντηση των πολλών ήταν ότι τα παιδιά που προκαλούν τη βία τις περισσότερες φορές το κάνουν για να τραβήξουν την προσοχή του άλλου.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι κεντρικό σημείο της πόλης μας, που πάνε σχεδόν όλοι οι έφηβοι από διαφορετικές περιοχές και γι’ αυτό υπάρχουν πολλά σχόλια μεταξύ τους. Με ένα τέτοιο σκηνικό που θα το μάθουν όλοι, νιώθουν ότι γίνονται κάποιοι, γίνονται γνωστοί και έτσι νομίζουν ότι εκφράζουν την υπεροχή της δύναμής τους».

Κορίτσια 13 ετών πλακώθηκαν άγρια…
Η Γεωργία Νικολαΐδη αναφέρει ότι «σε μια εποχή όπου η τεχνολογία και τα μέσα μαζικής δικτύωσης μάς έχουν κατακλείσει, οι νέοι βρίσκονται στο επίκεντρο πολλών ερεθισμάτων. Χωρίς όμως, πάντοτε αυτά τα ερεθίσματα να έχουν θετική επίδραση σε αυτούς. Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται και στο κέντρο του Βόλου, και ειδικά στην πλατεία του Αγ. Νικολάου, όπου ομάδες μαθητών αναζητούν μια θέση μέσα στο κοινωνικό δίκτυο με λανθασμένο τρόπο. Καταλήγουν να γρονθοκοπούν ο ένας τον άλλον χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τα αρνητικά που έχει η συμπεριφορά τους τόσο απέναντι στους ίδιους, όσο και απέναντι στο οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον».
Η Μαρία σχολιάζει ότι «τα πρότυπα, που έχουν δημιουργηθεί στην κοινωνία μας, είναι συγκεκριμένα κι όποιος δεν μπορεί να πλησιάσει αυτό που είναι κοινωνικά σωστό στιγματίζεται. Για να μπορέσει ένα τέτοιο άτομο να «σπάσει τα δεσμά» της ετικέτας του «αδύναμου», προβαίνει σε βίαιες πράξεις και γενικότερα συμπεριφορές. Έτσι, διασαλεύονται οι σχέσεις στο σχολικό περιβάλλον και το άτομο αυτό απομονώνεται ακόμη περισσότερο».
Η Βασιλική Ζ. σχολιάζει: «Παιδιά, μαθητές 13-15 ετών, έχουν μια τάση το τελευταίο διάστημα να κανονίζουν να «παίξουν» ξύλο στην πλατεία του Αγ. Νικολάου. Πιο γνωστή έγινε αυτή η κατάσταση με αφορμή ένα από τα πιο σοβαρά συμβάντα που συνέβη πριν λίγο καιρό. Δυο νεαρά κορίτσια 13 ετών, τα οποία από ό,τι έμαθα ήταν πολύ καλές φίλες, αρχικά έβριζαν χυδαία η μια την άλλη είτε με μηνύματα μεταξύ τους είτε μέσω social media είτε μέσω των κοινών φίλων τους. Πλακώθηκαν άγρια στην πλατεία και κανένα από τα παιδιά που στέκονταν εκεί δεν τις χώρισε. Απλώς τραβούσαν βίντεο τις σκηνές για να τις ανεβάσουν. Αυτό συμβαίνει συχνά πλέον στην πλατεία. Το θεωρώ ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο. Θα έπρεπε να λύνουν τα προβλήματά τους με διάλογο και όχι με βία».
Η Λυδία Π. θεωρεί ότι σκοπός των παιδιών που προκαλούν βίαια επεισόδια στον Άγ. Νικόλαο είναι η προβολή και η ανάδειξή τους: «Το κάνουν γιατί νομίζουν ότι δεν είναι τόσο γνωστοί όσο κάποιοι άλλοι και με αυτόν τον τρόπο θα γίνουν. Θα μπορούσαν να λύσουν τις διαφορές τους με διάλογο και όχι με τη βία. Η πλατεία είναι γνωστή, γιατί μαζευόμαστε τόσες παρέες κάθε Σαββατοκύριακο, διασκεδάζουμε, γελάμε, περνάμε καλά. Αυτή η βία θα πρέπει να σταματήσει».

Βγάζουν το κινητό και βιντεοσκοπούν αντί να τους χωρίσουν
Η Δήμητρα αναφέρει ότι τους τελευταίους μήνες έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά βίας ειδικά στον Άγ. Νικόλαο: «Αυτά τα γεγονότα, τα οποία διαρκούν ώρα, είναι πολύ σκληρά για εμάς τα παιδιά. Οι παρέες έχουν διαφορές πολλές φορές μεταξύ τους. Επίσης, το ένα παιδί βάζει λόγια σε ένα άλλο και έτσι δημιουργούνται πολλές κόντρες. Τα παιδιά πιστεύουν ότι όλα θα λυθούν με το ξύλο. Κάποιο παιδί, επίσης, πάει και ζητάει ένα 50λεπτο υποτίθεται για να φάει. Αν δεν του δώσουν γυρίζει και κτυπάει όποιον του αρνηθεί. Σε αυτή τη γενιά δυστυχώς όλα τα 13-15χρονα, όταν βρίσκονται μπροστά σε καβγάδες και γερό ξύλο, βγάζουν το κινητό και το βιντεοσκοπούν αντί να τους χωρίσουν. Όλο αυτό θέλουμε και πρέπει να σταματήσει! Φτάνει η βία!».
Η Μαρία Γ. θεωρεί ότι οι καβγάδες ανάμεσα σε μαθητές και γενικά εφήβους είναι πια συνηθισμένο πράγμα: «Πριν λίγο ήμουν παρούσα σε περιστατικό ξυλοδαρμού μεταξύ δυο κοριτσιών στην Κουμουνδούρου. Ήταν σοκαριστικό για κορίτσια μικρής ηλικίας. Προσωπικά ήμουν μπροστά εκείνη τη στιγμή, τα ήξερα τα κορίτσια, ήταν φίλες μου. Εκτός από εμένα και άλλα δυο παιδιά δεν προσπάθησε κανείς να τις χωρίσει. Αυτό που θεωρώ εξευτελιστικό είναι ότι όλος ο κόσμος που στεκόταν εκεί αδιαφορούσε, είχαν περικυκλώσει τα κορίτσια, χαμογελούσαν και φώναζαν ο ένας στον άλλο «βγάλε βίντεο – βγάλε βίντεο»! Πιστεύω ότι όλα αυτά γίνονται για να δείξουν τον εαυτό τους και να φανούν στην κοινωνία. Ντροπή!».
Αλλά μέλη του Ομίλου καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τα περιστατικά βίας, και όχι μόνο, που λαμβάνουν χώρα στην πλατεία του Αγ. Νικολάου: «Το καλοκαίρι που μας πέρασε υπήρχαν πολλές διαφωνίες και τσακωμοί ανάμεσα σε παιδιά. Ήταν παρούσες και μαθήτριες Γυμνασίου, οι οποίες πιάστηκαν στα χέρια. Άσχημες εικόνες. Διαπληκτισμοί, ξύλο και άσχημες χυδαίες εκφράσεις. Ο λόγος; Όλα αυτά γίνονται για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου. Θεωρούν ότι το ξύλο και η βία είναι μαγκιά και προβάλλουν έτσι τον εαυτό τους. Γιατί έχουν λάθος ή καθόλου πρότυπα στη ζωή τους. Κρίμα».

«Ήμουν παρούσα σε ύποπτη συναλλαγή…»
Τέλος, μαθήτρια καταθέτει μια ακόμη ξεχωριστή μαρτυρία: «Ήμουν παρούσα σε ύποπτη συναλλαγή. Μια μαθήτρια Λυκείου τηλεφώνησε σε κάποιο άτομο για να της φέρει κάποια… συγκεκριμένα πράγματα …και ρωτούσε αν γινόταν να δώσει μόνο 5 ευρώ, αφού δεν είχε περισσότερα χρήματα εκείνη τη στιγμή. Κατάφερε τελικά να συγκεντρώσει το ποσό, ζητιανεύοντας για τα υπόλοιπα… Συμβαίνουν πολλά και περίεργα εκεί. Νιώθουμε απροστάτευτοι, γιατί οι κίνδυνοι παραμονεύουν».