Πολιτισμός

Μάνος Φορλίδας “Ο Ρήγας Βελεστινλής είναι παγκόσμιας ακτινοβολίας προσωπικότητα”

Ο Μάνος Φορλίδας γεννήθηκε το 1973 στη Λάρισα και μεγάλωσε στον Λαύκο του Νοτίου Πηλίου. Αποφοίτησε με άριστα από το Γενικό Λύκειο Αργαλαστής Μαγνησίας και έπειτα σπούδασε Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στο παρελθόν εργάστηκε στην Εταιρεία Κοινωνικής Παρέμβασης και Πολιτισμού της Νομαρχιακής Διεύθυνσης Μαγνησίας. Από το 2000 εργάζεται στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και από το 2016 διευθύνει το φιλολογικό φροντιστήριο «Νόησις», στον Βόλο. Είναι συγγραφέας των εκπαιδευτικών βιβλίων «Τέχνη και Τεχνική στην Έκφραση – Έκθεση» (2018) και «Τέχνη και Τεχνική στα Νέα Ελληνικά» (2020), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Ελληνοεκδοτική». Τον Απρίλιο του 2021 κυκλοφόρησε επίσης από την «Ελληνοεκδοτική» το πρώτο του λογοτεχνικό έργο «Ο γιος του Ρήγα», ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Μαρία Μητράκου και έχουν μαζί αποκτήσει τρεις κόρες. Στον ελεύθερό του χρόνο διαβάζει, γράφει και ασχολείται με τον αθλητισμό και τις Τέχνες.


Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στo κατάστημα Public του Βόλου το Σάββατο 25 Ιουνίου και ώρα 12 το μεσημέρι.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Μαρία Ντότσικα, φιλόλογος – συγγραφέας, Διονύσης Λεϊμονής, εκπαιδευτικός – συγγραφέας. Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει η Μαρία Μητράκου, φιλόλογος.

Συνέντευξη
Χαριτίνη Μαλισσόβα

«Ο γιος του Ρήγα», ο τίτλος του μυθιστορήματός σας που κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική. Θα μας δώσετε κάποια στοιχεία του;
«Ο γιος του Ρήγα» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται στην προεπαναστατική περίοδο, στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και στον Μοριά. Ο χρόνος της ιστορίας καλύπτει το διάστημα από το 1797 έως το 1819 και παρουσιάζει τους αγώνες μιας ομάδας ανθρώπων να φέρουν τον λυτρωμό του Γένους. Αυτοί, έχουν αντιληφθεί ότι πρέπει να προηγηθεί μια εκπαιδευτική επανάσταση, πριν έρθει, ως καρπός της, ο απελευθερωτικός αγώνας. Πάνω στο ιστορικό πλαίσιο, το οποίο είναι ακριβές και λειτουργεί ως καμβάς, κινείται η μυθοπλασία και οι ήρωες, υπαρκτοί και μυθιστορηματικοί. Τα μέλη της μυστικής «Εταιρείας των Φίλων», του Ρήγα Βελεστινλή, μετά την προδοσία και τον άδικο χαμό του εθνομάρτυρα, διασκορπίζονται στην Ευρώπη. Η ηρωίδα Μαρία καταφεύγει στον Μοριά, ενώ κυοφορεί ήδη το παιδί της, βρίσκει καταφύγιο κάτω από την προστασία ενός ισχυρού προεστού, κοντά στον οποίο εργάζεται και ανατρέφει τον γιο της. Ο νεαρός μεγαλώνει και, εμφορούμενος από το πνεύμα του διαφωτισμού, ρίχνεται στον αγώνα. Βιέννη, Τεργέστη, Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Μοριάς είναι οι τόποι στους οποίους κινούνται τα πρόσωπα: Ρωμιοί, Οθωμανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Αρβανίτες, εκπρόσωποι των ξένων δυνάμεων, αγωνίζονται για τη ζωή και την τιμή τους, μέσα σε εποχές και συνθήκες δύσκολες.

Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να συλλέξετε τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία για το μυθιστόρημά σας;
Πρέπει να σημειώσω ότι η ιστορική έρευνα υπήρξε για μένα το πιο γοητευτικό κομμάτι της δημιουργίας, περισσότερο κι απ’ την ίδια τη συγγραφή. Ήταν μια πολύχρονη «περιπέτεια», που με ταξίδεψε στο παρελθόν και με δίδαξε πάρα πολλά για την εποχή πριν την Επανάσταση, για τους ανθρώπους, τη ζωή και τα όνειρά τους, μέσα στην Τουρκοκρατία. Έπρεπε, όμως, να γνωρίσω καλά την εποχή πριν προσπαθήσω να τη ζωντανέψω στο χαρτί. Να δω πώς και πού ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι, πώς μιλούσαν, τι ποθούσαν, τι έτρωγαν και πώς ντύνονταν, για να αποδώσω μια πιστή εικόνα της τότε ζωής. Συνολικά, ο χρόνος της έρευνας και της συγγραφής ξεπέρασε τα επτά χρόνια.

Τι σας γοήτευσε στον Ρήγα Φεραίο ώστε να γράψετε ένα βιβλίο για αυτόν;
Ο Ρήγας Βελεστινλής είναι ομολογουμένως μια προσωπικότητα με παγκόσμια ακτινοβολία. Υπήρξε κορυφαίος διανοητής, λόγιος, πολιτικός και επαναστάτης. Ο αγώνας του για τη μόρφωση του υπόδουλου λαού, το εκπληκτικό συγγραφικό του έργο, το όραμά του για μια παμβαλκανική δημοκρατία, οι περιπέτειες και τελικά η θυσία του, πάντα πρόβαλαν σαν κάτι μεγάλο και ιερό στα διαβάσματά μου, μέχρι που άρχισε να σχηματίζεται η ιδέα να γράψω κάτι με βάση αυτά. Ο Ρήγας αγαπούσε την Παιδεία και την Ελευθερία, ωστόσο, πάνω απ’ όλα αγαπούσε τους ανθρώπους. Ήθελε να τους βοηθήσει να εμψυχωθούν, να κατανοήσουν τα δικαιώματά τους και να προετοιμαστούν ηθικά και ψυχικά, πριν ριχτούν στον μεγάλο αγώνα να αποτινάξουν την τυραννία. Με κέντριζε, επίσης, η επιμονή του στη σημασία της αρχαίας κληρονομιάς για την κατάκτηση της αυτοσυνειδησίας του έθνους και μιας αισιοδοξίας ότι τα πράγματα μπορούν και πρέπει να αποκτήσουν ξανά την αίγλη του παρελθόντος. Τέλος, πολλές φορές σκεφτόμουν ότι θα ήθελα οι άνθρωποι – και ειδικά οι μαθητές – να μάθουν περισσότερα για μια τόσο σημαντική μορφή, που γεννήθηκε μάλιστα στον τόπο μας, τη Μαγνησία. Συχνά τους αναφέρω τα λόγια που είπε για τον ίδιο τον Ρήγα, ο θρυλικός Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: «Εστάθη ο μεγαλύτερος ευεργέτης της φυλής μας. Το μελάνι του θα είναι πολύτιμο ενώπιον του Θεού, όσο το αίμα του άγιο».

Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπάρχει επίσημη αναφορά για τον γιο του Ρήγα, ως υπαρκτό πρόσωπο. Θέλετε να μας διαφωτίσετε σχετικά;
Πράγματι, ο Ρήγας δεν πρόλαβε να αποκτήσει απογόνους. Έδωσε όλον του τον εαυτό στην προετοιμασία της επανάστασης και έπειτα έδωσε και την ίδια του τη ζωή. Η αναφορά στον «γιο του Ρήγα» είναι ένα τέχνασμα για να φανεί ότι τα διδάγματα του μεγάλου ηγέτη παρέμειναν ζωντανά και μετά τον θάνατό του. Γιατί, η κεντρική ηρωίδα, Μαρία, έχει ζήσει κοντά στον Ρήγα κι έχει εμπνευστεί απ’ την προσωπικότητά του, ώστε αποφασίζει να μεγαλώσει τον γιο της με βάση αυτήν την πνευματική παρακαταθήκη. Μπορούμε, συνεπώς, να πούμε ότι το παθιασμένο για λευτεριά και δικαιοσύνη παιδί που μεγαλώνει, είναι ένας πνευματικός «γιος του Ρήγα».

Πόσο σημαντική είναι η διατήρηση της ιστορίας μέσα από τα μυθιστορήματα;
Πιστεύω πως είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τα μυθιστορήματα είναι ένα μέσο, ίσως πιο πρόσφορο, για να ασχοληθούν οι νέοι ειδικά άνθρωποι με την ιστορία, εκεί που η εκπαίδευση – για διάφορους λόγους – συχνά αποτυγχάνει. Εμείς ως εκπαιδευτικοί αισθανόμαστε πάντα την ευθύνη να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με το παρελθόν, ώστε να κατανοήσουν την αξία του. Ίσως, λοιπόν, η μυθοπλασία κινήσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών και τους παρασύρει σε ένα ταξίδι στην ιστορία. Προσωπικά, πρέπει να πω ότι αγαπώ πολύ το ιστορικό μυθιστόρημα, ακριβώς γιατί μαζί του ταξιδεύω στον χρόνο και στις εποχές, μαθαίνοντας την ίδια στιγμή τόσα σημαντικά πράγματα.

Ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι συγγραφείς, που ενδεχομένως σας έστρεψαν στο να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Χωρίς σκέψη απαντώ, ο Καζαντζάκης, ο Παπαδιαμάντης και ο Καραγάτσης. Ο καθένας τους αποτέλεσε και αποτελεί διαρκώς «σχολείο» για μένα. Ο τρόπος με τον οποίο μιλούν, αφηγούνται, ψυχογραφούν, διδάσκουν, με γοητεύει πάντα και πιστεύω ότι ασυνείδητα, πάντα προσπαθώ να τους μιμηθώ. Νομίζω ότι υπάρχουν μέσα στον κάθε συγγραφέα και τον επηρεάζουν με πολλούς και αθέατους τρόπους, κι όχι ασφαλώς μόνο αυτοί, αλλά και όλοι οι λογοτέχνες που άφησαν θαυμάσιο έργο, άξιο σπουδής.

Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε;
Μόλις τέλειωσα το «Περί της εαυτού ψυχής», του Ισίδωρου Ζουργού, το οποίο υπήρξε κι αυτό ένα από τα «ταξιδέματα» που επιθυμώ και που ανέφερα πριν. Ένα χρονικό στο Βυζάντιο, στα χρόνια των Κομνηνών, με υπέροχο λόγο και ένα παραστατικό ζωντάνεμα μιας εποχής μάλλον άγνωστης στο ευρύ κοινό.

Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Ασφαλώς την αγάπη. Πιστεύω ότι είναι η κινητήριος δύναμη του κόσμου κι ο λόγος που υπάρχουμε. Ο Σοφοκλής μέσω της Αντιγόνης λέει «γεννήθηκα για ν’ αγαπώ κι όχι για να μισώ…», για να δείξει ότι το μίσος, μπορεί να δείχνει πανίσχυρο, ωστόσο, ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ήρθαμε στον κόσμο είναι για να αγαπήσουμε. Να αγαπήσουμε τους άλλους ανθρώπους, όχι μόνο τον εαυτό μας, συνθήκη που αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, τη μεγάλη πληγή της εποχής μας. Αν μου επιτρέπεται, θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι θεωρώ την αγάπη κεντρικό άξονα του έργου «Ο γιος του Ρήγα». Είναι η αγάπη για την ελευθερία, τα γράμματα, την πατρίδα και πάνω απ’ όλα για τον άλλο άνθρωπο, χωρίς την παραμικρή διάκριση. Τελικά, πάντα για κάποιον άνθρωπο νομίζω ότι πολεμάμε στη ζωή μας, άλλωστε.

Είναι στα σχέδιά σας ένα επόμενο βιβλίο;
Σίγουρα ναι. Πολλοί από τους αναγνώστες του «γιου του Ρήγα» με παρακίνησαν, μάλιστα, να κρατήσω ζωντανούς τους ήρωες του έργου, μεταφέροντάς τους πιθανώς στα χρόνια εντός της επανάστασης ή κατοπινά, στην απελευθέρωση, το οποίο το βρίσκω και ο ίδιος μια καλή ιδέα για το μέλλον!

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το