Της Κατερίνας Τασσοπούλου
«Στο Βαρανάσι, στην Ινδία, δεν έχουν πια ξύλα για τις ταφές των νεκρών από τον covid-19, κι εδώ πρέπει να αντιμετωπίζουμε, με ανοχή και διαλλακτικότητα, την κουτοπονηριά αυτών που λένε «κάντε εσείς τα εμβόλια» κι εμείς θα περιμένουμε, μέχρι να έλθει ο Μόσκοβος ή κάποια άλλη Σωτηρία.
Αυτός ο ιδιότυπος παρασιτικός εγωισμός που εμφανίζεται ως «ελεύθερο φρόνημα» ασχημονεί, όχι μόνο σε συμπολίτες, αλλά και σε έναν ολόκληρο κόσμο που δεν έχει την πολυτέλεια της άρνησης. Αυτή η άρνηση είναι κατά βάση ο χειρότερος ελιτισμός» έγραψε χθες ο διανοητής Νικόλας Σεβαστάκης και αποτύπωσε με καθαρότητα την εικόνα μιας πολιτικής κουλτούρας συνεχόμενων κρίσεων που ανέδειξε στην επιφάνεια τέρατα.
Η πραγματικότητα βέβαια τραβάει τον δικό της δρόμο και πεθαίνουν κάθε μέρα εκατοντάδες ανεμβολίαστοι, εδώ στο μικρό Ελλαδιστάν.
Πεθαίνουν μόνοι, αλλά περήφανοι νάρκισσοι, πιστεύοντας όσο ζούσαν πως η επιβίωσή τους ήταν προσωπική τους υπόθεση και ας άφησαν πίσω μολυσμένους φίλους ή συνεργάτες με τους οποίους δεν μοιράζονταν τις ίδιες απόψεις περί προσωπικής ευθύνης και αυτοδιάθεσης.
Πέθαναν υποστηρίζοντας ότι ήταν ατομικό τους δικαίωμα να μην κάνουν εμβόλιο, αρνούμενοι ουσιαστικά όλα τα επιτεύγματα που προσέφεραν στην ανθρωπότητα η ιατρική έρευνα, η τεχνολογική έρευνα και τα συστήματα δημόσιας υγείας.
Πέθαναν αρνούμενοι ότι η προσωπική ασφάλεια και ευημερία σχετίζεται με την ευημερία και την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.
Πέθαναν αρνούμενοι την ύπαρξη του κορωνοϊού και αντίθετοι στο να εμβολιαστούν για να μην αλλάξει το DNA τους.
Πέθαναν πιστεύοντας θεωρίες συνωμοσίας που αντιπαρέρχονται κάθε λογική, που τρέφονται με ψυχώσεις.
Πέθαναν πιστεύοντας ότι τα εμβόλια περιέχουν τσιπ του Μπιλ Γκέιτς ώστε να μας παρακολουθεί, ότι αποτελούν μέσο μετάδοσης ανίατων ασθενειών που θα απαιτούν ισόβιες θεραπείες.
Πέθαναν ασυμφιλίωτοι με τους φόβους τους, θύματα μίας παράνοιας που έχει «εγκατασταθεί» σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλα τα επαγγέλματα και αφορά μια ιδεολογική «σούπα» στα δεξιά, στα αριστερά, στα άκρα, στο κέντρο.
Η μάχη βέβαια απέναντι στην παράνοια είναι ανίκητη, αλλά τη μάχη απέναντι στον θάνατο έχουμε τα όπλα όσοι θέλουμε να την κερδίσουμε.