Άρθρα

«Μα τον Τουτάτη»

Του Γιάννη Ιατρού

«Μα τον Τουτάτη» αναφώνησαν με μια φωνή παιδιά όλων των ηλικιών στο άκουσμα της θλιβερης είδησης: Ο άνθρωπος που έδωσε σάρκα και οστά στο περίφημο γαλατικό χωριό του Αστερίξ, του Οβελίξ και των υπόλοιπων ανυπότακτων Γαλατών, ο συνδημιουργός και σχεδιαστής μίας από τις πιο πετυχημένες σειρές κόμικς παγκοσμίως Αλμπέρ Ουντερζό, απεβίωσε την προηγούμενη εβδομάδα, σε ηλικία 92 χρονών. Και έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μας…

Ποια λατρεμένη ιστορία να πρωτοθυμηθούμε; Από τον «Αστερίξ τον Γαλάτη», την πρώτη ιστορία με πρωταγωνιστές τους εκκεντρικούς Γαλάτες, όπου το σχέδιο βρίσκεται ακόμα σε μια πρώιμη φάση, μέχρι τη «Χρυσή Βίβλο» για τα γενέθλια των χαρακτήρων, το τελευταίο τεύχος του «Αστερίξ» που εικονογράφησε και έγραψε ο Ουντερζό, έχοντας πλέον καθιερώσει τη γραμμή του ως «κλασική», οι αναμνήσεις δεν θα σταματήσουν ποτέ να μας συντροφεύουν – όπως έκαναν από τα παιδικά μας χρόνια.

Μαζί με τον Αλμπέρ Γκοσινύ, μας χάρισαν μερικές από τις καλύτερες ιστορίες κόμικς που έχουν γραφεί ποτέ στην ιστορία του μέσου. Κόμικς γεμάτα ιστορικές αναφορές, σατιρικούς αναχρονισμούς και πηγαίο, ξεκαρδιστικό χιούμορ. Το να ξεχωρίσεις κάποιες απαιτεί προσπάθεια. Από τον «Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες», όπου ο Ουντερζό εικονογράφησε τη δική του εκδοχή της Αρχαίας Ελλάδας, απεικονίζοντας τους Έλληνες με μεγάλες μύτες, στην «Κατοικία των Θεών» παίζει με τις εικονογραφικές τεχνικές αποτύπωσης του σκοταδιού και της φύσης, σε μια ιστορία με έντονα στοιχεία νατουραλισμού, οικολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, μέχρι και τις ιστορίες που που έγραψε ο ίδιος, μετά τον θάνατο του ευφυούς συνεργάτη του, όπως τη «Μεγάλη Τάφρο», μία ιστορία με έντονα πολιτικά μηνύματα που παραπέμπει στον Ψυχρό Πόλεμο και το Τείχος του Βερολίνου, ο Ουντερζό αποδείκνυε σε κάθε στιγμή της καριέρας του πως πρόκειται για έναν δημιουργό κόμικς παλιάς κοπής, έναν ολοκληρωμένο καλλιτέχνη με άριστη γνώση του μέσου που εκπροσωπεί. Κάθε δημιουργία του γινόταν απευθείας ένα κομμάτι της ιστορίας της 9ης Τέχνης.

Ο Αλμπέρ Ουντερζό γεννήθηκε το 1927 στη Γαλλία, όπου και έζησε σε όλη τη ζωή του. Από το 1952 συνεργάστηκε με τον Ρενέ Γκοσινύ, μέχρι τον θάνατο του τελευταίου, στη δημιουργία κόμικς – εκτός από τον Αστερίξ, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1959 στο περιοδικό Pilote, συνεργάστηκαν και σε λιγότερο δημοφιλείς σειρές, όπως το «Ούμπα-πα» και ο «Ιωάννης Πιστολέ», τεύχη των οποίων κυκλοφορούν στα ελληνικά από τη Μαμούθ Κόμιξ. Το 1977 ο Γκοσινύ πεθαίνει και ο Ουντερζό, αν και σε αργότερους ρυθμούς απ’ ό,τι παλαιότερα, συνεχίζει να δημιουργεί ιστορίες με τον μικρόσωμο Γαλάτη και την εκκεντρική παρέα του, μέχρι το 2011, οπότε και παρέδωσε τη σκυτάλη στους Jean-Yves Ferri και Didier Conard, οι οποίοι συνεχίζουν τη μεγάλη παράδοση του ήρωα.

Ο Ουντερζό έφυγε από τη ζωή, το έργο του όμως θα συνεχίσει να συντροφεύει τις ζωές πολλών γενεών, μικρών και μεγάλων… παιδιών. Και όχι μόνο. Θα αποτελεί για πολλά χρόνια πηγή έμπνευσης – όχι μόνο καλλιτεχνικής – αφού δεν αποτελεί υπερβολή να πούμε πως το έργο των δύο μεγάλων αυτών καλλιτεχνών έχει επηρεάσει βαθύτατα, όχι μόνο τον μικρόκοσμο της 9ης Τέχνης, αλλά ολόκληρο τον σύγχρονο πολιτισμό. Εικόνες, όπως το κυνήγι των αγριογούρουνων, το καθιερωμένο φαγοπότι στο τέλος κάθε περιπέτειας με τον φιμωμένο βάρδο Κακοφωνίξ, ο μαγικός ζωμός, η ατάκα «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι», είναι ψήγματα μόνο της παρακαταθήκης που αφήνει πίσω του.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το