Της Άννας Μαρίας
Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ,
φιλολόγου – συγγραφέα*
Σε μικρή απόσταση από την πλατεία του Γουλιέλμου στην καρδιά της πόλης βρίσκεται και η πλατεία Place d’ Armes γεμάτη από καφέ και εστιατόρια, ένας όμορφος τόπος συνάντησης ντόπιων και ξένων. Πήρε το όνομά της επειδή βρισκόταν στο κέντρο μιας οχύρωσης και τόπος συγκέντρωσης ενός μικρού στρατεύματος. Τα γαλλικά στρατεύματα του Λουδοβίκου του 14ου είχαν επιμεληθεί τον εξωραϊσμό της πλατείας φυτεύοντας δέντρα, πλακοστρώνοντάς την ώστε να χρησιμοποιείται για παρελάσεις. Σήμερα έχει κατασκευαστεί ένα περίπτερο στο κέντρο της και χρησιμοποιείται για δημόσιες συναυλίες και είναι ο χώρος όπου στήνεται η χριστουγεννιάτικη αγορά. Μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια συναυλία. Οι μαθητές ήταν κάτω από τον στεγασμένο χώρο, αλλά παρόλο τη δυνατή βροχή ο κόσμος παρακολουθούσε με ενδιαφέρον από τις γύρω καφετέριες ή ακόμη και όρθιοι μέσα στη βροχή τους γλυκούς ήχους της κλασικής μουσικής.
Βόρεια της πλατείας θα συναντήσουμε την Grand Rue, έναν πεζόδρομο, τον πιο εμπορικό δρόμο της πόλης, με πληθώρα καταστημάτων που σκεπάζεται από όμορφες πολύχρωμες ομπρέλες. Είναι μόνο όμως για ντεκόρ ή θέλουν να υπονοήσουν και κάτι άλλο; Να μας τονίσουν με τον πιο όμορφο τρόπο πόσο απαραίτητη είναι η ομπρέλα ακόμη και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες; Πάντως καθ’ όλη την παραμονή μας στην πόλη το περισσότερο χρονικό διάστημα έβρεχε καταρρακτωδώς!
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας θα σταθούμε σε ένα ξεχωριστό κτίριο, το Cercle Cite, που ανακαινίστηκε στις αρχές του 21ου αιώνα με μια χαρακτηριστική ανάγλυφη λεπτομέρεια στην πρόσοψη και χρησιμοποιείται ως Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο.
Μερικά από τα κτίρια που ξεχωρίζουν στην πόλη είναι το Κρατικό Ταμιευτήριο που δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στην αρχή με ένα μικρότερο κτίσμα, το οποίο επεκτάθηκε. Ξεχωρίζει ο πύργος ρολογιού με ύψος 46 μέτρα που δίνει μια ξεχωριστή νότα στην πόλη. Ένα μέρος του λειτουργεί ως Μουσείο της Κεντρικής Τράπεζας του Λουξεμβούργου από το 1995 όπου μπορούμε να δούμε παλιά νομίσματα και να μάθουμε αρκετά για την παραγωγή τραπεζογραμματίων.
Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με τις σημαίες των κρατών να ανεμίζουν στο εξωτερικό της είναι ένα τεράστιο σύγχρονο κτίριο από γυαλί και σίδερο.
Το κτίριο της φιλαρμονικής τραβά αμέσως την προσοχή μας. Το εξωτερικό του σχήματος του κτιρίου θα λέγαμε πως ταιριάζει με το εσωτερικό του. Εξωτερικά περιβάλλεται από 823 ψηλούς πυλώνες, στήλες από χάλυβα που είναι τοποθετημένες σε 4 σειρές και στηρίζουν τον τρούλο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν αρκετές αίθουσες και η μεγαλύτερη σκηνή μπορεί να φιλοξενήσει 1.500 θεατές. Υπάρχει και αίθουσα για παιδικές παραστάσεις. Η φιλαρμονική πήρε το όνομά της από την Josephine Charlotte που ήταν η σύζυγος του Δούκα του Λουξεμβούργου. Η Σαρλότ που βασίλεψε ως Μεγάλη Δούκισσα του Λουξεμβούργου, ήταν κόρη του Γουλιέλμου του Δ’ που διαδέχτηκε την αδελφή της το 1919. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξορίστηκε στο Λονδίνο και παραιτήθηκε από τον θρόνο για να τη διαδεχτεί ο γιος της το 1964. Ήταν η τελευταία που αποδέχτηκε την τιμή «το Χρυσό Ρόδο». Θα συναντήσουμε το άγαλμά της σε μια μικρή πλατεία στο κέντρο της πόλης.
Το καινούργιο Καζίνο άνοιξε το 1996 στο ίδιο κτίριο με το προηγούμενο. Μάθαμε πως ο συνθέτης Λιστ πραγματοποίησε σε αυτό την τελευταία του συναυλία. Κατά τη γερμανική κατοχή αποτέλεσε το αρχηγείο. Σήμερα λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο φιλοξενώντας διάφορες εκθέσεις και λαμβάνουν χώρα διαλέξεις, σεμινάρια και εκπαιδευτικές εκδηλώσεις.
Δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και στις όμορφες γέφυρες που συναντάμε στην πόλη. Ξεχωρίζει η Adolphe που αποτελεί και το σύμβολο του Λουξεμβούργου. Πρόκειται για μια καινούργια, αψιδωτή γέφυρα που πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο Μεγάλο Δούκα χτισμένη στις αρχές του 20ού αιώνα, με μήκος που ξεπερνά τα 150 μέτρα. Έχει δεχτεί αρκετές μετατροπές και ανακαινίσεις για την εξυπηρέτηση του κοινού με ποδηλατοδρόμο, χώρο για περπάτημα και για τις γραμμές του τραμ.
Μία ακόμη ξεχωριστή είναι η Passerelle, μια οδογέφυρα με μήκος 290 μέτρα με 24 όμορφες καμάρες, 45 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Είναι γνωστή ως παλιά γέφυρα, επειδή κατασκευάστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα για να συνδέσει το κέντρο της πόλης με τον σιδηροδρομικό σταθμό που βρισκόταν έξω από αυτήν.
Κατά τη βόλτα μας στο κέντρο της πόλης θα δούμε αρκετά μπρούτζινα αγάλματα σύγχρονης τέχνης σε πλατείες και καθώς περιφερόμαστε στους λιθόστρωτους δρόμους θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε από καλλιτέχνες του δρόμου διάφορα κομμάτια κλασικής μουσικής. Το Λουξεμβούργο φημίζεται για τα λευκά κρασιά και τα λικέρ, τα οποία φτιάχνονται από αχλάδια, δαμάσκηνα, κεράσια, με μοναδικές γεύσεις.
Τέλος, ψηλά πάνω από την πόλη βρίσκεται το κάστρο Larochette του 11ου αιώνα, το οποίο καταστράφηκε τον 16ο αιώνα από πυρκαγιά. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 που έχει εξαγοραστεί από το κράτος, έγιναν εργασίες αποκατάστασης και σήμερα είναι επισκέψιμο.
*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη και του Γιώργου Σεμιλιέτωφ.
