Της Μαρίας Αλμπανίδου,
νομικού MSc, ποιήτριας
Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένοι και αγαπημένες! Σας εύχομαι μία όμορφη και δημιουργική νέα χρονιά, ένα 2021 όπως το ονειρευόσαστε και το φανταζόσαστε μακριά από κάθε είδους ιό και πάνω απ’ όλα να διαβάζετε! Ναι, να διαβάζετε όπως θα δούμε και σήμερα σ’ ένα εξαιρετικό κείμενο, που σας παραθέτω! Ό,τι θέλετε κι ό,τι σας ευχαριστεί να διαβάζετε! Εφημερίδα, βιβλίο, περιοδικό, άρθρα στο internet, αρκεί να διαβάζετε! Λοιπόν σήμερα, μια και είναι το πρώτο άρθρο της χρονιάς, σας έχω κάτι και όμορφο και χρήσιμο! Ένα ημερολόγιο! Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να γράφετε τα ραντεβού σας όλη τη χρονιά, τις υποχρεώσεις σας και ό,τι άλλο θέλετε. Και δεν είναι ένα οποιοδήποτε ημερολόγιο. Είναι ένας λογοτεχνικός Καζαμίας, για την ακρίβεια ένας μετα-Καζαμίας, και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ και μαζί ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο του 2021 των εξαιρετικών εκδόσεων Καστανιώτη.
Όπως αναφέρει η Αμάντα Μιχαλοπούλου στο εισαγωγικό σημείωμα του λογοτεχνικού Καζαμία, υπό την καθοδήγηση της οποίας τριάντα οκτώ νέοι συγγραφείς που υπήρξαν μαθητές της τον έγραψαν: «Όταν πρότεινα σε μαθητές μου στη δημιουργική γραφή παλιούς και νέους να φτιάξουμε ένα λογοτεχνικό Καζαμία, είχα στον νου μου ακριβώς αυτό: Μία μίμηση πράξεως, νοσταλγική, αλλά και σκωπτική επιστροφή σε κείμενα που μας διαμόρφωσαν. Ονειρευόμουν μια νέα ανάγνωση παλιών εγγράφων, αλλά και ένα πείραμα σύντομης και, ει δυνατόν, μεταμοντέρνας μυθοπλασίας. Έναν μετα-Καζαμία. Το αποτέλεσμα είναι πιο άναρχο κι ενδιαφέρον από ό,τι φαντάστηκα. Τριάντα οχτώ συγγραφείς, πολλαπλάσιες ερμηνείες του λαογραφικού μας πλούτου και άρα μια νέα ελληνική ηθογραφία, πολύπλευρη, ρετρό, λίγο λοξή, γραμμένη με πάθος και χιούμορ, με ύφος που κυμαίνεται από τη νεοηθογραφία ώς τον εξπρεσιονισμό και τον συμβολισμό. Στα κείμενα εγκιβωτίστηκαν επίσης η ανάγκη και η επιθυμία για μια νέα κοινότητα, για μια μεγάλη νεοελληνική παρέα, που ονειρεύεται νύφες χωρίς πέπλο και κουζίνες στον βυθό, μαντάρει κάλτσες, ξεματιάζει, καθαρίζει κρεμμύδια χωρίς να δακρύζει, θεραπεύει το λουμπάγκο και βρίσκει τρόπους να περάσει τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Στον πυρήνα αυτών των κειμένων συναντάμε κομμάτια από το παρόν και το παρελθόν μας για να φτιάξουμε το μέλλον μας».
Και συνεχίζει: «Δοκιμάσαμε να ανασυστήσουμε δύο μεγάλες κατηγορίες του παλιού Καζαμία: Τον «Ονειροκρίτη» (που ερμηνεύει τις πτήσεις του συλλογικού μας ασυνείδητου) και τις «Πρακτικές Συμβουλές Ζωής» (που επιφέρουν την απαραίτητη γείωση). Και προσθέσαμε και δύο μανιφέστα που μας άρεσαν: «Το μανιφέστο του κερδισμένου χρόνου» και εκείνο του «Αναγνώστη». Ήταν μια άσκηση συγγραφικής γιόγκα: Τα πόδια στη γη, το κεφάλι στον ουρανό. Δεν φανταζόμασταν, όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε, πόσο θα βγει η ζωή από τις ράγες της με τον κορωνοϊό, πόσο θα μας περιγελάσει η τύχη, πριν στρωθούμε εμείς και δοκιμάσουμε να παίξουμε μαζί της. Μ’ αυτή την έννοια, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη χρονική συγκυρία για τον Καζαμία μας».
Στον Καζαμία γράφουν: Χρυσόστομος Αγαπητός, Μηνάς Αθανασιάδης, Ντομινίκ Ανδρεάδου-Μολίν, Μαίρη Βαφειάδου, Λένα Βελόγλου, Γιώργος Βουργανάς, Σοφία Γιάγκα, Γαβριέλλα Γκόσεβιτς, Μαρία Γλυνού, Γιάννης Γορανίτης, Γιολάντα Γραμματικάκη, Κώστια Δανηλία, Γιάννης Δενδρινός, Σταυρούλα Δικαίου, Ευγενία Δούρου, Λίνα Ευδαίμων, Αλεξάνδρα Κ*, Έφη Καλογεροπούλου, Μαρία Καραμπάτη, Στέλλα Κάσδαγλη, Ιωάννα Κασιμάτη, Δήμητρα Κατή, Ευδοκία Κατσουρού, Όλγα Κοζάκου-Τσιάρα, Λένα Κομίνη, Αλεξάνδρα Κωνσταντιδέλλη, Ηλιάνα Κωτσίλα, Αγγελική Λάλου, Δήμητρα Λουκά, Έρα Μουλάκη, Σοφία Μπισιώτη, Σύλβια Μπίστη, Φανή Μυρωνάκη, Χριστίνα Ντούση, Άννα Παπαβασιλείου, Μυρτώ Σεϊζάνη, Αλεξάνδρα Σέλελη, Μαρίνα Τουπάι.
Τα έσοδα από τα δικαιώματα θα δοθούν στην Α.Μ.Κ.Ε. «ΚΑΡΚΙΝΑΚΙ – Ενημέρωση για τον καρκίνο στην παιδική και εφηβική ηλικία».
Και σας προτείνω εδώ «Το μανιφέστο του Αναγνώστη», που περιλαμβάνεται στο ημερολόγιο και εμένα μου άρεσε ιδιαίτερα και είναι το τελευταίο κείμενο.
Το μανιφέστο του αναγνώστη.
Διαβάζω σημαίνει ζω.
Πιο πέρα, πιο πολύ από τη ζωή μου.
Διαβάζω και αλλάζω. Μάτια, γλώσσα, φύλο, αυτιά, ρούχα, τόπο. Γίνομαι άλλος άλλη, αλλού, άλλοτε.
Διαβάζω και μένω ίδιος. Εαυτός επεκτεινόμενος.
Διαβάζω ό,τι μου αρέσει, κι αν δεν μου αρέσει, σταματώ.
Διαβάζω και χαίρομαι. Πουλιά στ’ αυτιά, πεταλούδες στο στομάχι, θαλασσοταραχή στο υπογάστριο.
Διαβάζω κι ανακατεύομαι, με πιάνει πονοκέφαλος, κλαίω, αλλά δεν σταματώ. Υποχωρώ στις δυνάμεις του κειμένου, βουλιάζω και ύστερα βγαίνω πάλι στην επιφάνεια.
Φαντάζομαι αυτόν κι αυτήν που γράφει. Πού γράφει, τι βλέπει, τι τρώει, τι χρώμα βρακί φοράει. Φοράει βρακί;
Τους πιστεύω. Άνευ όρων και ό,τι κι αν μου πουν.
Είμαι αναγνώστης, είμαι αναγνώστρια. Είμαι θαυμαστής, οπαδός και υπήκοος.
Ενίοτε διαολοστέλνω. Αγανακτώ και κλείνω το βιβλίο. Του άξιζε καλύτερη τύχη τούτου δω του ήρωα. Διαιρώ τις προτάσεις. Προσθέτω άνω τελείες και κόμματα. Μειδιώ στα μεταφραστικά ατοπήματα.
Είμαι αναγνώστης, είμαι αναγνώστρια. Αμφισβητώ, φτύνω και κατεδαφίζω.
Φέρνω το κείμενο στα μέτρα μου και συντάσσω την προσωπική μου ιστορία. Η Άννα Καρένινα είναι η Κική από την Καλλιθέα.
Κρύβω το μυθιστόρημα κάτω από το βιβλίο της άλγεβρας.
Το κουβαλώ στην τσάντα μου σαν φυλαχτό και σαν τοτέμ.
Κλέβω προτάσεις και γράφω ερωτικά ποιήματα.
Το μοιράζομαι και αποκτώ συγγενείς.
Το βλέπω στον ύπνο μου.
Τα βιβλία που διάβασα είναι εφόδια. Όπλα. Σωσίβια. Δελτία ταυτότητας.
Διαβάζω σημαίνει επιζώ.
Διαβάζω σημαίνει γίνομαι.
Το υπέροχο αυτό κείμενο είναι της Ηλιάνας Κωτσίλα, η οποία γεννήθηκε το 1979 στα Γιάννενα και μεγάλωσε στο Αγρίνιο και στην Ξάνθη. Είναι πολιτικός μηχανικός και από το 2003 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Μικρές ιστορίες της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά όπως το «Διάσελο», το «Fractal» και το «Φρέαρ».
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα το ημερολόγιο. Θα γελάσετε, θα κλάψετε, θα ονειρευτείτε και θα εισέλθετε στην καινούργια χρονιά με πιο ανανεωμένη διάθεση.
Καλή σας χρονιά.