Του Πάρι Μουτσινά*
Είναι γενικά αποδεκτό, ακόμη και από Ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι η συνέχιση της λιτότητας και της ύφεσης είναι πλέον καταστροφική. Είναι επίσης αποδεδειγμένο ότι η επιδίωξη δημιουργίας πρωτογενών πλεονασμάτων υπ’ αυτές τις συνθήκες είναι επικίνδυνη.
Αυτονόητα προκύπτει ότι η νέα κυβέρνηση θα απορρίψει συλλήβδην τις αντιλήψεις αυτές, θα αρνηθεί την πολιτική και πρακτική της υποτέλειας της απερχόμενης κυβέρνησης, η οποία υπηρετεί πιστά τα μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα και τους δικούς μας κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.
Προφανώς θα πρέπει να ακολουθήσει μια νέα πολιτική διαπραγματεύσεων με στόχους την εξυπηρέτηση των καλώς εννοουμένων κοινωνικών συμφερόντων και συγχρόνως την επιδίωξη νέων συσχετισμών για την σταδιακή μετατροπή της Ευρώπης σε πολιτικό χώρο της ισοτιμίας, της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και του πολιτισμού.
Είναι βέβαια αυτονόητο ότι μια αποτελεσματική διαπραγμάτευση θα πρέπει να έχει αμοιβαιότητα, τεκμηρίωση και δρομολόγηση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και στόχων. Η κυβέρνηση πρέπει να προσέλθει στο διάλογο έχοντας στις αποσκευές της ένα ελληνικό σχέδιο των αναγκαίων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων του πολιτικού συστήματος, του Δημόσιου Τομέα, της οικονομίας, και έτσι θα διεκδικήσει πειστικά την καλύτερη αναδιάρθρωση του Δημόσιου χρέους.
Άλλωστε σε κάθε περίπτωση η επανεκκίνηση της ανάπτυξης και της ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, μας δημιουργεί υποχρεώσεις να ξεπεράσουμε τις χρόνιες παθογένειες του πολιτικού και οικονομικού μας συστήματος και να στηρίξουμε:
1. Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις του Δημόσιου Τομέα, μακράν της λογικής των συγκεκαλυμμένων δημοσιονομικών μέτρων που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτές περιλαμβάνουν εφαρμογή ολοκληρωμένης και ενιαίας μηχανοργάνωσης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η οποία θα διασφαλίζει την διαφανή λειτουργία, τον έλεγχο, την αποτελεσματικότητα του Δημόσιου Τομέα και τη δυνατότητα αντικειμενικής αξιολόγησης υπαλλήλων και υπηρεσιών (τα προγράμματα αυτά να ενταχθούν στο νέο ΕΣΠΑ (ΣΕΣ) και το ΕΚΤ). Το κυριότερο όμως είναι ότι πρέπει να επιδειχθεί η αναγκαία πολιτική βούληση για την απελευθέρωση της λειτουργίας του Δημόσιου Τομέα από τον ασφυκτικό κλοιό των κομμάτων των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και συνδικαλιστών, την διαφθορά και διαπλοκή.
2. Την πάταξη της φοροδιαφυγής με συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιάγραμμα πρωτίστως από τις λίστες των φορολογικών παραδείσων, off shore εταιριών και την λαθρεμπορία καυσίμων και λοιπών εμπορευμάτων (πχ εφαρμογή ηλεκτρονικών συστημάτων στα διυλιστήρια και τα τελωνεία κλπ), ώστε να αποτραπούν νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και να ενισχυθεί το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών.
3. Την ψήφιση επιτέλους ενός προοδευτικού αναπτυξιακού δίκαιου φορολογικού νόμου με ορίζοντα τουλάχιστον 10ετίας και εξορθολογισμό των φορολογικών συντελεστών που θα στηρίζουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αποτρέπουν την φοροδιαφυγή και θα ενισχύουν πραγματικά τα φορολογικά έσοδα.
4. Την δημιουργία δημόσιου Τραπεζικού πυλώνα με βάση την ΑΤΕ (Τράπεζα Πειραιώς) με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων των επαγγελματιών και του αγροτικού τομέα με φθηνό χρήμα και τεχνική στήριξη. Η τράπεζα μπορεί να τεθεί υπό την εποπτεία της ΕΤΕ για την αποφυγή εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων διαπλοκής και διαφθοράς.
5. Την δημιουργία ενδιάμεσου φορέα σε συνεργασία δημοσίου και ένωσης τραπεζών, ο οποίος θα απορροφήσει τα κόκκινα δάνεια πριν αυτά καταλήξουν στα ξένα χρηματιστηριακά οικονομικά συγκροτήματα (funds), με πολλαπλά οφέλη για τις τράπεζες, τους δανειολήπτες και την αγορά.
6. Την συντεταγμένη ενίσχυση του κοινωνικού δικτύου για τη στήριξη των κοινωνικά αδύναμων πολιτών και επαγγελματιών.
Θεωρώ ότι οι έξι αυτοί πυλώνες είναι επιπλέον αναγκαίες και ικανές συνθήκες, θα ενισχύσουν το εσωτερικό μέτωπο και την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους εταίρους και δανειστές, θα συμβάλλουν στην μεγιστοποίηση του οφέλους για το λαό μας και στην επανεκκίνηση της ανάπτυξης, ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος του δανεισμού για την εξόφληση παλαιών οφειλών και υποχρεώσεων.
Σχετικά με τις επιδιώξεις μας για την αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους πρέπει να επιδιώξουμε σε πρώτη φάση:
Την επιμήκυνσή του στα 70 χρόνια (επαναγορά ομολόγων από ΕΚΤ)
Περίοδο χάρης 5 χρόνια, χρόνος αναγκαίος και ικανός για την ανασυγκρότηση του οικονομικού και του πολιτικού συστήματος
Μηδενικό σχεδόν επιτόκιο
Συμψηφισμό Γερμανικών κατοχικών δανείων και αποζημιώσεων (υπάρχει σχετική επεξεργασία)
Συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου για την διαπίστωση του επαχθούς και του επονείδιστου χρέους καθώς και την βιωσιμότητά του καθώς και την αναγκαία αναδιάρθρωσή του.
Την περίοδο 2015 – 2020 στην χώρα θα εισρεύσουν περί τα 100 δις € που αφορούν την νέα ΚΑΠ και λοιπές προγραμματικές, νέο ΕΣΠΑ (ΣΕΣ), πακέτο Γιούνκερ και άλλα, η αξιοποίηση των οποίων είναι εντελώς επισφαλής υπό τις παρούσες συνθήκες. Είναι λοιπόν σαφές σε κάθε περίπτωση ότι δεν μπορούμε να βαδίσουμε προς την πρόοδο χωρίς να έχουμε συγκροτήσει ένα κράτος επιτελείο, την εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης, την πάταξη της φοροδιαφυγής και χωρίς μια αναπτυξιακή δημόσια τράπεζα.
Η εκλογή της νέας κυβέρνησης δημιουργεί ένα κλίμα ελπίδας αισιοδοξίας και αυξημένων προσδοκιών. Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα της με δημιουργική κριτική, για τη μεγιστοποίηση του αποτελέσματος και της προοπτικής της χώρας.
* Ο Πάρις Μουτσινάς είναι π. Ανεξάρτητος Βουλευτής Μαγνησίας