ΛΑΕ Μαγνησίας για τις πλημμύρες «Η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί άλλοθι κανενός»

H Λαϊκή Ενότητα Μαγνησίας καλεί τον λαό και την νεολαία, φορείς, συλλογικότητες και οργανώσεις σε αντικυβερνητική συγκέντρωση την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 18:00 μ.μ στην Πλατεία Ελευθερίας. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε για τις πλημμύρες στην περιοχή τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί άλλοθι κανενός.

Αναλυτικά η ανακοίνωσή της:

«Τις τελευταίες ημέρες γίναμε όλοι μάρτυρες των τεράστιων καταστροφών που υπέστη η πόλη του Βόλου και συνολικά η Μαγνησία λόγω της κακοκαιρίας Daniel. Από την πρώτη ημέρα της κακοκαιρίας ο ποταμός Κραυσίδωνας υπερχείλισε, μετατρέποντας τους δρόμους της πόλης σε ποτάμια που έφερναν ασταμάτητα νερό, λάσπη, μπάζα και ξύλα. Σοβαρές καταστροφές υπέστη το δίκτυο της ΔΕΥΑΜΒ και η ηλεκτροδότησή της πόλης, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα πολλά σπίτια σε μεγάλες περιοχές του Βόλου να μην έχουν ούτε νερό ούτε ρεύμα. Καταστράφηκαν ιδιωτικές περιουσίες, πλημύρισαν σπίτια και πολλά αυτοκίνητα συμπαρασύρθηκαν από την μεγάλη ορμή του νερού προς την θάλασσα. Ταυτόχρονα μεγάλες δημόσιες δομές υπέστησαν ζημιές, όμως το Νοσοκομείο και το Γηροκομείο βόλου, το κτήριο Τσαλαπάτα και ορισμένα συγκροτήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Πολύ μεγαλύτερες καταστροφές επίσης υπέστη το βόρειο και νότιο Πήλιο. Οι δρόμοι προς Πορταριά και Κουκουράβα, αλλά και δρόμοι της Ζαγοράς, κυριολεκτικά άνοιξαν στα δύο ή είναι κλειστοί λόγω των τεράστιων όγκων πετρωμάτων που συμπαρέσυρε ο χείμαρρος. Η περίπτωση δε του Άγιου Ιωάννη, όπου άνθρωποι ήταν εγκλωβισμένοι στην περιοχή και το νερό παρέσυρε την άσφαλτο και τα αυτοκίνητα προς την θάλασσα, ήταν από τις πιο τραγικές. Από την άλλη, στο νότιο Πήλιο, η κατάρρευση της γέφυρας στο ύψος της Μπούφας, η τεράστια καταστροφή των χωριών Μηλίνας και Μικρού, οι χωρισμένοι στα δύο δρόμοι στα Κάτω και Άνω Λεχώνια κλπ, έφτασαν στο σημείο πολλές περιοχές να εκκενωθούν, πράγμα που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν ακατόρθωτο λόγω του εγκλωβισμού και του αποκλεισμού τους από τον Βόλο. Δεν έλειψαν τέλος, οι απώλειες ανθρώπινων ζωών, ακόμα και εάν το κύριο μέλημα της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού ήταν η αποφυγή τους.
Αν και όπως φαίνεται η κακοκαιρία στην περιοχή μας σταμάτησε, ενώ μεταφέρθηκε προς την κεντρική Θεσσαλία που υπέστη εξίσου πολύ σοβαρές καταστροφές, εύλογα προκύπτουν ερωτήματα σε σχέση με την προστασία της περιοχής από τέτοιου είδους ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και με την αποκατάσταση των ζημιών. Για ποιο λόγο δεν κηρύχθηκε από την πρώτη στιγμή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η περιοχής μας, με αποτέλεσμα να διασφαλιστεί η άμεση επέμβαση όλου του κρατικού μηχανισμού και η αποζημίωση των πληγέντων συμπολιτών μας; Πόσο αποτελεσματικά ήταν τελικά τα αντιπλημμυρικά έργα της Περιφέρειας και του Δήμου όλα αυτά τα χρόνια; Υπήρχαν αντίστοιχες μελέτες προστασίας της περιοχής από τέτοια καιρικά φαινόμενα ή ενώ η κυβέρνηση μιλά συνεχώς για την κλιματική αλλαγή έχοντας την ως άλλοθι, η Περιφέρεια και ο Δήμος που αποτελούν μέρος της διακυβέρνησης της χώρας δεν την λαμβάνουν υπόψη τους; Η ΔΕΥΑΜΒ είχε σχέδια εργασιών για την προστασία του δίκτυο νερού σε τέτοιες περιπτώσεις; Τι αποκόμισαν τελικά από την εμπειρία του «Ιανού» ο Δήμος και η Περιφέρεια τα προηγούμενα χρόνια και τέλος, ακόμη και τώρα είναι ικανοί να παρέμβουν με όσα περισσότερα μέσα και προσωπικό για την αποκατάσταση των ιδιωτικών και δημόσιων ζημιών ή ακόμα και την ανάσχεση των μελλοντικών καταστροφών που μπορεί να επέλθουν;

Τα ερωτήματα αυτά μπορούν να απαντηθούν από τα έως τώρα δεδομένα. Τα πολυδιαφημιζόμενα αντιπλημμυρικά έργα εκατομμυρίων Αγοραστού και Μπέου που πλήρωσε ο λαός της Μαγνησίας και συνολικά της Θεσσαλίας, όχι μόνο ήταν ανεπαρκή αλλά εξαφανίστηκαν εν μία νυκτί. Το επικοινωνιακό σόου των ίδιων δήθεν παριστάμενων στα σημεία των καταστροφών, με την ταυτόχρονη ανάθεση ευθηνών στο κόσμο που προσπαθούσε να σωθεί από μόνος του, δεν έπεισε κανέναν. Η πλήρης εγκατάλειψη των κατοίκων κατά την διάρκεια των καταστροφών αλλά και πολλών ημερών μετά, όπως όλοι μαρτυρούν αποτελεί την πραγματικότητα, ενώ η καθυστερημένη επαναφορά του υδροδοτικού και ηλεκτρικού δικτιού αποτελεί μεγάλη δοκιμασία για τους ήδη εξαντλημένους συμπολίτες μας.
Αυτήν όμως την ζοφερή πραγματικότητα έχουμε ανάγκη να την αλλάξουμε. Ο λαός και η νεολαία πρέπει να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν άμεσες και μακροχρόνιες λύσεις για μια σειρά από δομικά προβλήματα. Κύριες όμως διεκδικήσεις οφείλουν να είναι :
• H ενίσχυση των επιχειρήσεων αποκατάστασης των καταστροφών από τον κρατικό μηχανισμό εξ ολοκλήρου.
• Η άμεση παρέμβαση της δικαιοσύνης για τις πολικές ευθηνές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και όλων των προηγούμενων, για την απουσία επαρκούς κεντρικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού καθώς και των υπηρεσιακών παραγόντων- μηχανικών παραλαβής των δημόσιων έργων όπως επίσης και των εργολάβων που τα κατασκεύασαν.
• Η άμεση καταμέτρηση των καταστροφών και πλήρης αποζημίωση των συμπολιτών μας.
• Ο σχεδιασμός σύγχρονων αντιπλημμυρικών έργων σε όλη την Μαγνησία που να προστατεύουν την περιοχή και τους πολίτες από έκτακτες καιρικές συνθήκες όπως αυτές.
Μπροστά στην ολοφάνερη αδιαφορία της κυβέρνησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης, η μόνη μας ελπίδα αποτελεί η μεταξύ μας αλληλεγγύη και η διεκδίκηση καλύτερων υποδομών για την προστασία της ζωή μας. Καλούμε τον Λαό της Μαγνησίας και της Θεσσαλίας συνολικά, να αναθέσει τις ευθύνες της μεγάλης αυτής καταστροφής στους πραγματικούς υπαίτιους και να μην τους νομιμοποιήσει για ακόμη μια φορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Να διεκδικήσει άμεσα έργα αποκατάστασης και προστασίας από τέτοιου είδους καταστροφές. Να μην συνηθίσει στην απομόνωση, στην εγκατάλειψή και στην πλήρη αβεβαιότητα για το τι του επιφυλάσσει το αύριο. Οι μαζικοί και συλλογικοί αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να τους εγγυηθούν την βελτίωση της καθημερινότητας και της ζωής του συνολικά».