Λ. Μαυρογιάννης: Η ένοχη σιωπή του κ. Μπέου για τα 12 εκατ. και το μονότονο ψέμα για το 1 εκατ.

Toυ Λεωνίδα Μαυρογιάννη 

Και οι «πέτρες» έχουν πια καταλάβει την τεράστια ζημιά των 12 εκατομμύρια ευρώ με την οποία επιβάρυνε τη ΔΕΥΑΜΒ, όπως απέδειξε χθες ο υποψήφιος δήμαρχος Βόλου Ν. Παπαπέτρος, η διαχείριση του σκανδάλου ΕΡΓΗΛ από τον κ. Μπέο και τους εντεταλμένους συνεργάτες του στα εννιά χρόνια της θητείας τους. Η αγωνιώδης προσπάθεια της διαπλοκής να υποβαθμίσει –ή και να αγνοήσει- τη βαρύτατη αυτή καταγγελία, η ένοχη σιωπή του δημάρχου και οι όποιοι φτηνιάρικοι αντιπερισπασμοί του, απλά επιβεβαιώνουν τη δεινή θέση του. Ένας από τους αντιπερισπασμούς αυτούς είναι και η χθεσινή επανάληψη ενός γκεμπελικής έμπνευσης ψέματος: ότι, δηλαδή, η διοίκηση Σκοτινιώτη κατέβαλε το 2012 ένα εκατομμύριο ευρώ στην ΕΡΓΗΛ χωρίς, τάχα, να υπάρχει δικαστική απόφαση προς την οποία όφειλε να συμμορφωθεί. Το τερατώδες αυτό ψέμα το επαναλαμβάνει, με διάφορες παραλλαγές, κάθε φορά που βρίσκεται στριμωγμένος. Και ενώ έχει επανειλημμένως απαντηθεί, συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, ποντάροντας στη μεγάλη μερίδα των μέσων ενημέρωσης που το αναπαράγουν αμάσητο.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα αλλάξει κάτι. Αλλά για να εκλείψουν και τα τελευταία προσχήματα, δίνουμε στη δημοσιότητα την (ανύπαρκτη κατά τον κ. Μπέο) 1/2012 απόφαση του Τμήματος Αναστολών του Αρείου Πάγου, η οποία ανέστειλε την εκτέλεση της 510/2011 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας για το πέραν του ενός εκατομμυρίου ποσό, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από τον Άρειο Πάγο επί της αίτησης αναίρεσης που είχε ασκήσει η ΔΕΥΑΜΒ.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: Η δημοτική αρχή Σκοτινιώτη ανέλαβε τη διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ στις 16 Ιουνίου 2011. Τότε η ΔΕΥΑΜΒ ήταν εντελώς «γυμνή», έρμαιο των οδυνηρών συνεπειών από τις δύο χαμένες προθεσμίες κατά τη ζοφερή για τη διαχείριση του έργου περίοδο 2007-2009, με το σκάνδαλο να είναι καλά κρυμμένο κάτω από τη γη. Λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβριο του 2011, εκδόθηκε η 510/2011 απόφαση επί της αγωγής που είχε ασκήσει η ΕΡΓΗΛ το 2009, η οποία την δικαίωνε στις τρελές απαιτήσεις κατά της ΔΕΥΑΜΒ. Η απόφαση αυτή ήταν αμέσως εκτελεστή. Αν σήμερα μιλάμε ακόμη για ΔΕΥΑΜΒ είναι γιατί το 2011, με σκληρή μάχη που δόθηκε στον Άρειο Πάγο, εκδόθηκε τελικά απόφαση αναστολής για το πέραν του ενός εκατομμυρίου ποσό. Με τον τρόπο αυτό η τότε διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ μπόρεσε να οργανώσει την αντεπίθεσή της φέρνοντας στην επιφάνεια το σκάνδαλο, αρχικά με την επιτροπή Ξηρακιά και στη συνέχεια με την επιτροπή Φαφούτη – είναι πλέον φανερό ότι αυτό είναι που δεν μπορεί να χωνέψει ο κ. Μπέος. Προς επιβεβαίωση των πορισμάτων των δύο αυτών επιτροπών ήλθε και η πραγματογνωμοσύνη του ΤΕΕ, η οποία ζητήθηκε ύστερα από συνεννόηση της απερχόμενης τότε με τη νεοεκλεγείσα δημοτική αρχή, με αίτημα που υπέγραψε ο κ. Σκοτινιώτης, ο οποίος ήταν ακόμη πρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ (ελπίζω να μη χρειαστεί να δώσουμε στη δημοσιότητα και αυτό το έγγραφο). Το τι έγινε από εκεί και πέρα και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, τα παρουσίασε χθες με ντοκουμέντα ο κ. Παπαπέτρος.

*δημοτικός σύμβουλος Βόλου