Όταν στις 14 Απριλίου δύο Γερμανοί τουρίστες ανακάλυπταν τυχαία μια σορό στο φρεάτιο του πρώην μεταλλείου στο Μιτσερό, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος της φρίκης που κρυβόταν πίσω από αυτήν την υπόθεση. Ούτε ότι θα βρισκόμαστε μπροστά στα φρικιαστικά εγκλήματα ενός κατά συρροή δολοφόνου, του πρώτου στα κυπριακά χρονικά.
Έκτοτε η κοινή γνώμη μένει εμβρόντητη αφού τα θύματα του επονομαζόμενου Ορέστη έφτασαν τα επτά, ενώ υπήρξαν και παράπλευρες απώλειες, όπου υπό το βάρος της κατακραυγής παραιτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης και παύθηκε ο Αρχηγός Αστυνομίας.
Τα λάθη στους χειρισμούς των υποθέσεων καταγγελιών για εξαφανισθείσες γυναίκες είναι πολλά και ασήκωτα, αφού ουδέποτε υπήρξε η υπόνοια ότι πίσω από τις εξαφανίσεις αυτές πιθανόν να κρυβόταν έγκλημα, πόσο μάλλον ένας κατά συρροή δολοφόνος. Στα λάθη που καταλογίζονται στην Αστυνομία είναι και το γεγονός ότι κάποια θύματα δεν μπήκαν ποτέ στη λίστα των εξαφανισθέντων.
Ο επιπόλαιος τρόπος που έγινε ο χειρισμός αυτών των υποθέσεων οδήγησε στο να χαθούν επτά ζωές από τα χέρια ενός 35χρονου αξιωματικού της Εθνικής Φρουράς, ενός προσώπου της διπλανής πόρτας που ουδέποτε κίνησε τις υποψίες, ούτε ακόμα και των προσώπων του στενού του περιβάλλοντος. Ούτε στο στρατό, ούτε στο φιλικό περιβάλλον, έδειξε οτιδήποτε ώστε να συγκεντρώσει τις υποψίες ότι κάτι συνέβαινε.
Ο Ν.Μ, ίλαρχος της Εθνικής Φρουράς, κατάφερνε να διαπράττει τα εγκλήματά του και στη συνέχεια να παρουσιάζεται σαν να μη συνέβαινε οτιδήποτε, κατορθώνοντας να αφήνει μακριά τον άλλο του εαυτό.
Πώς όμως φτάσαμε στην συγκλονιστική αυτή υπόθεση με τον κατά συρροή δολοφόνο και ν’ ασχολείται με την Κύπρο και τα κατορθώματά του ολόκληρη η υφήλιος;
Η πρακτική και η τακτική όταν εξαφανίζονταν αλλοδαπές οικιακές βοηθοί ήταν η αστυνομία να αποδίδει αυτό το γεγονός στη μετακίνησή τους σε άλλους εργοδότες ή ότι «μετέβησαν στα κατεχόμενα».
Αυτό το γεγονός ήταν που εξανέμισε και την τελευταία ελπίδα να αναζητηθούν στο σωστό δρόμο. Η κουλτούρα που εμπεδώθηκε στους αστυνομικούς ότι οι Φιλιππινέζες ή άλλες γυναίκες ασιατικής καταγωγής εξαφανίζονταν από τις οικίες στις οποίες εργάζονταν και κατέληγαν στα κατεχόμενα, ίσχυσε δυστυχώς και στην περίπτωση αυτή, με αποτέλεσμα οι Αρχές μετά από κάποιο σημείο και μετά να σταματούν να τις αναζητούν.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που δείχνει τον τρόπο που χειρίζονταν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις, είναι πως για να φτάσει σε ένα αποτέλεσμα η Αστυνομία, μπορούσε να περάσουν και δύο χρόνια, γεγονός που έδινε στον οποιονδήποτε τον χρόνο να σκοτώσει και να εξαφανίσει το πτώμα με όλη του την άνεση.
Χαρακτηριστικό είναι πως σε τρεις φακέλους που διαβιβάστηκαν στη Γενική Εισαγγελία για οδηγίες και αφορούσαν στα πρώτα θύματα του Ορέστη (ήταν οι δύο μητέρες με παιδιά και η Μαρικάρ) η Αστυνομία εισηγείτο όπως η υπόθεση αρχειοθετηθεί αφού χαρακτηριζόταν ως μη αστυνομικής φύσης (Μ.Α.Φ.Υ.).
Η υπόθεση της Λίβια
Όπως μας αναφέρθηκε από πρώην αξιωματικό της Αστυνομίας, αν στην περίπτωση της γυναίκας από τη Ρουμανία και της 8χρονης κόρης της, που ήταν και η πρώτη καταγγελία, γινόταν σωστή διερεύνηση, σίγουρα κάποια άλλα θύματα ενδεχομένως να γλύτωναν.
Ο φάκελος αυτός είχε σταλεί την 21/3/2017 στη Νομική Υπηρεσία και αφορούσε καταγγελία για τη Λίβια Φιορεντίνα Μπουνέα και της κόρης της Ελένα Ναταλία, που είχε γίνει στις 3/10/16. Η Αστυνομία έγραφε στον φάκελο ότι οι ελλείπουσες δεν ανευρέθησαν και ότι ήταν εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο να διαμένουν στα κατεχόμενα σε άγνωστη διεύθυνση και γινόταν εισήγηση όπως η υπόθεση αρχειοθετηθεί ως Μ.Α.Φ.Υ. (Μη Αστυνομικής Φύσεως Υπόθεση), συνεχιζομένων των ερευνών.
Η υπόθεση αρχειοθετήθηκε χωρίς να σταματήσουν οι προσπάθειες για τον εντοπισμό τους. Στην περίπτωση αυτή, οι αστυνομικοί που ερεύνησαν την καταγγελία «παρασύρθηκαν» από το γεγονός ότι από το σπίτι όπου διέμεναν μάνα και κόρη, έλειπαν οι βαλίτσες τους και τα φάρμακα της 8χρονης. Βάσει αυτού θεωρήθηκε ότι έφυγαν, παρόλο που στο σπίτι υπήρχαν απλωμένα ρούχα.
Συνέβαλε όμως στην παραπλάνηση των αστυνομικών και μαρτυρία γείτονα, ο οποίος είπε ότι έβλεπε κάποιον να πηγαίνει στο σπίτι με Μερσεντές και θεώρησε ότι έφυγαν μαζί του. Αν όμως έψαχναν πιο σχολαστικά και δεν θεωρούσαν εξ αρχής δεδομένο ότι έφυγαν στα κατεχόμενα, ίσως να μην είχαμε τις άλλες δολοφονίες.
Η εξαφάνιση της Μαίρη Ρόουζ
Η δεύτερη περίπτωση με συμπληρωμένες τις ανακρίσεις, είχε σταλεί στη Νομική Υπηρεσία δύο σχεδόν χρόνια μετά, και αφορούσε καταγγελία για ελλείπουσα αλλοδαπή, και την κόρη της (Μαίρη Ρόουζ και Σιέρρα) που είχε γίνει περί το τέλος του 2017. Οι ανακριτές ανέφεραν ότι δεν προέκυπτε υπόνοια για εγκληματική ενέργεια και γινόταν εισήγηση όπως στο στάδιο εκείνο η υπόθεση να ταξινομηθεί και σε περίπτωση που προέκυπτε οτιδήποτε πρόσθετο, οι εξετάσεις να συνεχίζονταν. Με αυτά τα δεδομένα, η Νομική Υπηρεσία συμφώνησε με την εισήγηση.
Η Μαρικάρ Βαλτέζ
Η τρίτη περίπτωση με συμπληρωμένες τις ανακρίσεις, είχε σταλεί στη Νομική Υπηρεσία την 22/2/2019 και αφορούσε καταγγελία για ελλείπουσα αλλοδαπή που είχε γίνει στις 15/12/2017 (Μαρικάρ Βαλτέζ). Αφού αναφερόταν το διενεργηθέν ανακριτικό έργο και η αδυναμία ανεύρεσης της ελλείπουσας, γινόταν εισήγηση όπως η υπόθεση να ταξινομηθεί ως «Μ.Α.Φ.Υ.» (Μη Αστυνομικής Φύσης Υπόθεση). Ενόψει των ανωτέρω και στην απουσία οποιωνδήποτε στοιχείων ως προς υπόνοια διάπραξης αδικήματος, η Νομική Υπηρεσία συμφώνησε με την εισήγηση.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, δεν ετίθετο θέμα η Νομική Υπηρεσία να δώσει οποιεσδήποτε ενδιάμεσες οδηγίες, εφόσον δεν της ζητήθηκαν, ούτε και είναι ο ρόλος της να καθοδηγεί το ανακριτικό έργο.
Ομολογία που σόκαρε
Μετά την παρουσίαση του Ορέστη στο δικαστήριο, οι ανακριτές του ΤΑΕ Λευκωσίας τον περνούν από νέα ανάκριση. Τότε αποκαλύπτει όλες του τις ειδεχθείς πράξεις σε μια έξαρση αληθοφάνειας που σόκαρε τους πάντες. Ήταν η πιο καθοριστική μέρα στις έρευνες γύρω από τη δράση του. Μετά από υπόδειξή του εντοπίζεται τρίτο πτώμα γυναίκας σε λάκκο στο πεδίο βολής Ορούντας.
Πρόκειται για γυναίκα από το Νεπάλ 30 ετών, η εξαφάνιση της οποίας καταγγέλθηκε το καλοκαίρι του 2018. Αμέσως γίνεται γνωστό ότι μίλησε και για τη δολοφονία ακόμη μιας μητέρας και της 8χρονης κόρης της, της Λίβια Φλορεντίνα Μπουνέα από τη Ρουμανία και της κόρης της Ελένα Ναταλία. Όπως ομολόγησε ο κατά συρροή πλέον δολοφόνος Ν.Μ, τοποθέτησε την 36χρονη μητέρα και την κορούλα της σε ταξιδιωτικές βαλίτσες και τις πέταξε στην Κόκκινη Λίμνη στο Μιτσερό.
Στην ίδια λίμνη πέταξε και το άψυχο σώμα της Μαρικάρ Βαλντέζ, επίσης από τις Φιλιππίνες. Τα θύματα του Ορέστη ανέρχονται πλέον σε επτά, πέντε γυναίκες και δύο παιδιά. Ούτε οι ανακριτές πίστευαν όσα άκουγαν. Ο «Ορέστης» ζητά χαρτί και μολύβι, ομολογεί και καταγράφει τα θύματά του. «Βρίσκετε σορούς και θα σας λέω ποιες είναι» ήταν η κυνική ομολογία του. Τα θύματά του πλέον είναι:
Mary Rose 38 ετών από Φιλιππίνες
Sierra 6 ετών, κόρη της
Arian Palanas Lozano 28 ετών από Φιλιππίνες
Maricar Valdez Arquila 29 ετών από Φιλιππίνες
Asmita Khadka Bista 30 ετών από το Νεπάλ
Livia Florentina Bunea 36 ετών από Ρουμανία
Elena Natalia Bunea 8 ετών από Ρουμανία
Οι Αρχές δεν σταματούν στα όσα τους ανέφερε ο 35χρονος, γι’ αυτό και σκαλίζουν τους διαλόγους που είχε με γυναίκες μέσω του διαδικτύου ώστε να βρουν κατά πόσον κάποιες από αυτές είναι ζωντανές ή νεκρές.
Παράλληλα, η κοινωνία παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα ενώ εντείνεται η συζήτηση για επίρριψη ευθυνών στις αστυνομικές Αρχές για λάθος χειρισμούς στις υποθέσεις εξαφανίσεων αυτών των γυναικών. Κάποιοι δεν άκουσαν αυτούς που φώναζαν γι’ αυτές τις γυναίκες, κάποιοι δεν έψαξαν όσο έπρεπε και κάποιοι αγνόησαν εμφανή στοιχεία που θα οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως πίσω από την εξαφάνισή τους κρυβόταν εγκληματική πράξη. Τα ερωτήματα πολλά.
Πηγή: Έθνος