Άρθρα

Κυκλοφοριακά

γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης

Του Αγίου Ελευθερίου, καλημέρα φίλοι και φίλες αναγνώστες, «ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον / καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει. / Τι κρύβει μες στα δόντια του το ξέρω / καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι» (Φώντας Λάδης, Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία Δημητριάδη, 1978). Άκουγα την καλοταϊσμένη κυρία με τα σκιστά μάτια και τα δωδεκάποντα τακούνια να ωρύεται τηλεοπτικά μεσημεριάτικα «αυτό είναι φασισμόοοος!!» και μου ήρθαν στον νου αυτοί οι σημαδιακοί στίχοι του Φώντα Λάδη. Αφορμή αυτοί οι γραφικοί «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» που «συνέλαβαν» έναν Γυμνασιάρχη και τον παρέδωσαν στην Αστυνομία κι ύστερα η Αστυνομία τους συνέλαβε και τώρα τους θεωρεί κακούργους με εγκληματική οργάνωση! Αν αυτό δεν είναι σενάριο για επιθεώρηση, για να γελάει ο κόσμος, πείτε μου εσείς τι είναι. Πάντως «φασισμός», αδέρφια, δεν είναι. Μια τεράστια κουβέντα είναι – που δεν έχει, προφανώς, κανείς τα κότσια να την κάνει σοβαρά – αν όλες αυτές οι υποχρεωτικότητες που επιβάλλονται σε όλους μας «για το καλό μας» είναι ή δεν είναι παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων. Πάντα σε συνδυασμό και με το ακαταδίωκτο των επιβαλλόντων, ε;!
Του Αγίου Ελευθερίου και «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σας τάζουν!» του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού από τον συμβολικό κινηματογραφικό «Θίασο» του ποιητή των εικόνων Θόδωρου Αγγελόπουλου. Δεν μπορώ, αγαπητοί μου, να αποφύγω να σκέφτομαι…
Και χθες έφυγε από τη ζωή λόγω κορωνοϊού ο ιδρυτής του κόμματος «Ελεύθεροι Άνθρωποι» δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας – ειρωνεία της τύχης;
Βγαίνω λοιπόν για βόλτα στην πόλη, πραγματικά και εικονικά, καθώς τον τελευταίο καιρό λίγα πράγματα έχω να κάνω έξω από τα τείχη του κάστρου μου.
Περπατώ στα πλακόστρωτα πεζοδρόμια της οδού Δημητριάδος, στα οποία ένα 40% τουλάχιστον των πλακών είναι ξεκολλημένες και κουνιούνται επικίνδυνα. Και θυμάμαι, τι θυμάμαι; Λίγο μετά την τοποθέτηση αυτών των πλακών, το 2001-2002, κάποιες από αυτές κουνήθηκαν λιγάκι. Έγινε ένα μικρό σούσουρο και ο τότε δημοτικός εργολάβος έκανε τη μνημειώδη δήλωση ότι «δεν μας προβληματίζει το γεγονός, τις ελάχιστες περιπτώσεις που αυτό μπορεί να συμβεί τις αντιμετωπίζουμε με ειδικό εργαλείο-βεντούζα, με το οποίο πιάνουμε και ανασηκώνουμε την ξεκολλημένη πλάκα, βάζουμε καινούργιο τσιμεντάκι και την ξαναβάζουμε (την πλάκα) στη θέση της». Τότε σας διαβεβαιώνω ότι είχαμε σπάσει μεγάλη πλάκα με αυτά που ακούγαμε-διαβάζαμε, έχουν περάσει 20 ολόκληρα χρόνια (απίστευτο;;) και πια το θέμα δεν είναι για γέλια. Κι αν έχω καλή πληροφόρηση ο Δήμος συνεχώς πληρώνει αποζημιώσεις σε πολίτες που παθαίνουν μικρά ή μεγάλα ατυχήματα σε πεζοδρόμια με ξεκολλημένες πλάκες. Κοστίζουν, άραγε, φτηνότερα από μια γενική επισκευή της πλακόστρωσης;
Στην οδό Φιλελλήνων παρασύρθηκε ζευγάρι ηλικιωμένων που προσπάθησε να διασχίσει την οδό στο ύψος του καινούργιου parking από αυτοκίνητο που κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα από Ιάσονος προς Πολυμέρη. Καιρό έχει να συμβεί κάτι σ’ αυτό το σημείο και οι αρμόδιοι το έχουν ξεχάσει. Πριν από αρκετά χρόνια εγώ είχα προτείνει σε αυτή τη διασταύρωση (Δημητριάδος-Φιλελλήνων) να μπει κανονική, πλήρης φωτεινή σηματοδότηση, με κανονικές, πλήρεις ρυθμίσεις πρωτίστως για τους πεζούς και δευτερευόντως για τα οχήματα, που ούτως ή άλλως κινούνται σχεδόν όλη τη μέρα σε ουρά μίας λωρίδας πάνω στην αρτηρία (αυτό πριν και μετά τις κορύνες, όπως ξέρουμε). Τότε είχε αντιρρήσεις ο διοικητής της Τροχαίας, ποτέ μου δεν κατάλαβα τους ακριβείς λόγους, πάντως φανάρια δεν μπήκαν, για την ακρίβεια βγήκαν, διότι κάποια στιγμή υπήρχαν εκεί κάποια αναλάμποντα, αν έχει κανείς φωτογραφία ας κάνει τον κόπο να μου τη στείλει. Πρέπει ξεκάθαρα να μπουν φανάρια καθώς πρόκειται για ένα πολύ επικίνδυνο σημείο, που γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο τώρα που αρμόδιοι συγκοινωνιολόγοι κατήργησαν την κεντρική νησιδούλα της Φιλελλήνων – στενή και χαμηλή μεν, νησίδα δε – όπου υπήρχε μια στοιχειώδης προστασία. Και την κατήργησαν, συμπολίτες, διότι ήταν η εύκολη λύση, απλά πράγματα. Αν ενδιαφέρεστε ρωτήστε, επιτέλους, τους αρμόδιους, που πανηγυρίζουν και για τους κυκλικούς κόμβους, κι άλλη κυκλοφορία δεν βλέπουν.
Για παράδειγμα οι «δίδυμοι» κυκλικοί κόμβοι στο παλιό νεκροταφείο. Καλό και χρήσιμο έργο, τα φανάρια που λειτουργούν εκεί ανάγονται στα 1985-86, με μελέτη της 3ης ΔΕΚΕ Λάρισας και επίβλεψη δική μου, αργότερα ίσως να έγιναν κάποιες απλές τροποποιήσεις στα υλικά και στα προγράμματα, πάντως καλή κυκλοφοριακή λειτουργία δεν λες ότι υπάρχει. Χρήσιμοι οι δύο κόμβοι οι οποίοι, βέβαια, δεν θα αποφεύγουν κάποιες «σημειακές» δυσκολίες όταν θα αδειάζει το Πανθεσσαλικό Στάδιο – σε σοβαρές διοργανώσεις, φυσικά, όχι όταν έχει λιγότερους από 200 φιλάθλους με μονόευρα εισιτήρια… Αλλά τι γίνεται στην οδό Αναπαύσεως; Ένας ακόμη «αδιάβατος» δρόμος και ως υποδομή-οδόστρωμα «χαρακωμένο» και ως λειτουργία-δύο κατευθύνσεις, μαζί με την λεωφορειακή γραμμή 2, αμφίπλευρη στάθμευση, πολλές εμπορικές δραστηριότητες. Κανείς δεν ασχολείται μαζί της, ίσως διότι δεν είναι στη βιτρίνα.
Αφήστε που μια μέρα μπαίνοντας από τα Παλιά μετά τους …αμέτρητους κυκλικούς κόμβους είπα να αποφύγω την Ιάσονος κι έστριψα αριστερά στην Κοραή, ανέβηκα μέχρι την Κωνσταντά (όπου δεν διεξάγεται έργο ύδρευσης) και τράβηξα ανατολικά μέχρι τον Άναυρο. Σε ταραγμένο πέλαγο λιγότερο θα ζαλιζόμουνα, σας διαβεβαιώνω. Και σκέφτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω αμορτισέρ.
Άντε, φτάνει η (εποικοδομητική;) γκρίνια. Χριστούγεννα έρχονται και σας αγαπώ. Γεια σας.
Στην φωτογραφία ο Άγιος Ελευθέριος, για χρόνια πολλά στον Ορέστη.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το