Άρθρα

κυκλο – φ – οριακα

Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης

Καλημέρα συμπολίτες και με το καλό να ξεκινήσουν τα Σχολεία από Δευτέρα. Αντιλαμβάνομαι ότι, είτε ως παππουδογιαγιάδες είτε ως μπαμπαδομαμάδες, μια αγωνία σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία την έχετε. Κι εγώ την έχω, κι ας μην ανήκω, αυτή την περίοδο, σε καμία από αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες – και τα τρία παιδιά μου, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, έκαναν έλεγχο για CoViD-19 και είναι μια χαρά, καλύτερα από όλους ο φοιτητής μας, που δίνει εξετάσεις από το σπίτι μας, μέσω διαδικτύου…
Όμως τα Σχολεία, ναι! είναι ένα θέμα. Με πάμπολλες πτυχές, τις περισσότερες από τις οποίες, όταν τα Σχολεία λειτουργούσαν «κανονικά», είτε δεν τις γνωρίζαμε είτε δεν τις ανα-γνωρίζαμε ως σημαντικές εμείς οι γονείς – για παράδειγμα, τον αριθμό των παιδιών μέσα στην τάξη, τρία παιδιά, τρία Σχολεία, δώδεκα χρόνια, ποτέ δεν έμαθα πόσο ήταν το σύνολο των συμμαθητών/συμμαθητριών στο κάθε τμήμα. Απαραίτητη για όλους τους μεγάλους πρέπει να γίνει η ψυχραιμία, η νηφάλια αντιμετώπιση. Για τα παιδιά δεν έχω καμία ανησυχία – αυτά που λένε διάφοροι τηλεοπτικοί σοφοί «πρέπει να εκπαιδευτούν τα παιδιά…», σιγά τον τραχανά, τα σύγχρονα παιδιά γεννιούνται εκπαιδευμένα, εδώ κάνουν φύλλο και φτερό την σούπερ τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών, στο πρόβλημα «πώς φοράμε/ξε-φοράμε τη μάσκα» θα κολλήσουν;

Και λέγοντας για Σχολεία, φέτος συμπληρώνουμε εμείς πενήντα πέντε (55) χρόνια από την αποφοίτησή μας από το 5ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου. Ο κατάλογος της 6ης τάξης περιλαμβάνει 33 παιδιά, 11 αγόρια και 22 κορίτσια (σύμπτωση ε!, ακριβώς 1/3 αγόρια, 2/3 κορίτσια). Έχουμε μόνο δύο (2) οριστικές απουσίες, έχουμε έναν στην Ουάσινγκτον, και οι υπόλοιποι/-ες 30 είμαστε κατά 80% στον Βόλο και κατά 20% στην Αθήνα και την Κρήτη. Εδώ είναι και η δασκάλα μας, η Κυρία Δέσποινα Σιάπα, που μας ανέλαβε πρωτάκια το 1959, στις παράγκες κατά μήκος της οδού Φιλίππου Ιωάννου, στην αυλή του 4ου Δημοτικού. Μια τόσο σημαντική επέτειος δεν έπρεπε να πάει χαμένη. Και είπαμε να την γιορτάσουμε με μια ασφαλή Συνάντηση το Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2020 στο εστιατόριο «Σαρρής», στις 20:00 η ώρα, γιατί στις δώδεκα παρά κάτι ο κορωνοϊός θα μας εκδιώξει…

Το θέμα της προηγούμενης εβδομάδας με τις διαβάσεις των πεζών βρήκε ανταπόκριση, μιμητές δεν ξέρω αν βρήκε. Εκείνες τις μέρες έγινε στην Λάρισα ένα άσχημο δυστύχημα με παράσυρση δύο πεζών παιδιών από αυτοκίνητο, την ώρα που διέσχιζαν έναν δρόμο. Το τραγικό είναι ότι ένας οδηγός σταμάτησε για να περάσουν τα παιδιά κι ήρθε από δίπλα ένας δεύτερος που δεν σταμάτησε! Κι ένας φίλος εδώ, στον Βόλο, διαμαρτύρεται έντονα για την συμπεριφορά των οδηγών στην διάβαση στο Γκρην Παρκ (στροφή Ιάσονος με Δημητριάδος) όπου πράγματι κανείς δεν σταματά. Εδώ και χρόνια η γνώμη μου για το σημείο είναι ότι χρειάζεται πλήρης σηματοδότηση, ιδίως τώρα που, καθώς φαίνεται, θα λειτουργήσει και το parking στο πάλαι ποτέ Τετράγωνο. Παλαιότερα υπήρχαν φανάρια τα οποία αφαιρέθηκαν κατ’ απαίτηση της Τροχαίας, χωρίς ποτέ να έχω καταλάβει τους λόγους – καιρός να επανέλθουν.

Ο καλός φίλος, συνάδελφος και συγγραφέας Βάιος Κουτριτζές επισημαίνει την επικινδυνότητα μιας δεξιάς στροφής στην θέση «Βαθιά Σπηλιά», στον δρόμο μεταξύ Χόρτου και Μηλίνας, όπου υπάρχει γκρεμός δεξιά που φτάνει ως τη θάλασσα, και ζητεί την «μεσολάβησή» μου μπας και τοποθετηθεί αρμοδίως μια μπάρα ασφαλείας στο σημείο. Προσυπογράφω. Και μάλιστα τώρα είναι ευκαιρία, πρέπει να βρίσκεται το ειδικό μηχάνημα στην περιοχή μας, και πρέπει να υπάρχει και κάποιο περίσσευμα σε μπάρες ασφαλείας μετά τις τόσες που τοποθετήθηκαν στο οδικό τμήμα μέχρι την Πορταριά προκειμένου να είναι ασφαλές το ράλυ «Ανάβαση Πορταριάς» το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Και βέβαια είναι δεκάδες τα σημεία στους δρόμους της Μαγνησίας που χρειάζονται μπάρες ασφαλείας.
Αλλά εδώ και τώρα μας τέλειωσε ο χρόνος, την άλλη φορά συνέχεια. Γεια σας.
Στη φωτογραφία η 6η Τάξη του 5ου Δ.Σ. Βόλου, 1965, στα σκαλιά του 4ου Δ.Σ.Βόλου.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το