Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
«Μυρίζει ο κόσμος γιασεμί / κι η γη αναστατωμένη …». Καλημέρα και καλόν μήνα αγαπητοί μου αναγνώστες. Το γιασεμί διαφεντεύει την πόλη, ο Αύγουστος έφυγε, ο κορωνοϊός δεν έφυγε και μάλλον θα αργήσει. Μου έστειλε τις προάλλες ένας φίλος ένα βιντεάκι-σοκ (!) όπου μια φωνή παίρνει συνέντευξη από μια άλλη φωνή, εικόνα δεν υπάρχει. Ο συνεντευξιαζόμενος είναι, λέει, βιοϊατρικός ερευνητής με 12ετή πείρα, και αναφέρεται σε όλες τις τρέχουσες θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τον κορωνοϊό. Ψάχνω λίγο το διαδίκτυο και εύκολα βρίσκω ότι ο «έμπειρος βιοϊατρικός ερευνητής» είναι απλώς φοιτητής στο σχετικό ΤΕΙ … Η στήλη συνιστά προσοχή σε ό,τι διακινείται στο απέραντο διαδίκτυο.
Εξ αιτίας του ιδίου ιού αναβλήθηκε και ο τελικός αγώνας για το Κύπελλο στο ποδόσφαιρο, ένας αγώνας που δεν θα ήταν άξιος αναφοράς από την στήλη, αν δεν είχε ανακοινωθεί από την αρμόδια ΕΡΤ (Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, τονίζουμε το «Ελληνική») ότι ο αγώνας θα μεταδίδονταν σε live delay. Έτσι ακριβώς, γραπτά και όπως το εκφωνούσε ένας καλός Έλλην, «…ο αγώνας θα μεταδοθεί σε λάιβ ντιλέι…». Αυτό χωρίς καμία άλλη επεξήγηση, λάιβ ντιλέι και ξερό ψωμί κορόιδα συν-Έλληνες, λεφτά να’ χετε να πληρώνετε, διότι εμάς δεν μας αρέσει η ελληνική έκφραση «σε μαγνητοσκόπηση», εμείς τα θέλουμε, τρομάρα μας, αγγλοσαξωνικά κι εσύ κάνε το κουμάντο σου.
Από την άλλη πλευρά κλάμα και οδυρμός, «…έπεσαν οι βάσεις εισαγωγής», είναι πλέον φοιτητές Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΑΕΙ) – και μόνο, καθότι τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) έχουν καταργηθεί – παιδιά με βαθμό 0,3 στα 20 (300 μόρια)! Άλλη τρομάρα αυτή, αλλά εμείς χρόοοοοονια τώρα μεταρρυθμίζουμε τα συστήματα κατά πώς θεωρούμε ότι μας βολεύει, κι άκρη στην Παιδεία δεν βρίσκεται. Live delay.
Βεβαίως όλα τα παραπάνω σχετίζονται μεταξύ τους, αγαπητοί μου, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει, πού πατά και πού πηγαίνει, όπως λέει κι ο Σαββόπουλος.
Φυσικά και το επόμενο θέμα μας σχετίζεται. Πρόκειται για τις διαβάσεις των πεζών εκτός σηματοδοτημένων κόμβων, τις αποκαλούμενες και ζέμπρες. Σήμερα, για μία ακόμη φορά σταμάτησα, με το αυτοκίνητο φυσικά, πριν από μια ζέμπρα στην παρόχθια του χειμάρρου Αναύρου οδό Δανιήλ Φιλιππίδη. Ο καλός μεσήλιξ με κοίταξε, με ξανακοίταξε και εν τέλει έκανε το μεγάλο βήμα, πέρασε τον δρόμο, άνοιξα το τζάμι και του είπα «σου φαίνεται παράξενο που σταμάτησα ε;!», μου είπε «σχεδόν κάθε μέρα περνάω από ‘δω, πρώτη φορά σταματάει κάποιος, τρόμαξα!». Τράβηξε ο καθένας μας στη δουλειά του παρέα με τις σκέψεις του. Οι δικές μου σκέψεις έβγαλαν φτερά, με γύρισαν πίσω στο 2002, τότε που αυτοβούλως και ως μέλος της Κίνησης Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων έκανα διαλέξεις Κυκλοφοριακής Αγωγής σε Δημοτικά Σχολεία – τι θέλω και θυμάμαι! Είχα ψάξει τότε πολύ να βρω ένα επίσημο εγχειρίδιο μ’ αυτό το θέμα, που να απευθύνεται σε μικρά παιδιά. Μια δασκάλα στο 2ο Δ.Σ. Νέας Ιωνίας μου έδωσε το μοναδικό διαθέσιμο βιβλιαράκι, έκδοσης του Υπουργείο Ναυτιλίας, Μεταφορών & Επικοινωνιών το 1970! Δεν βρέθηκε τίποτε άλλο, και βέβαια το βιβλιαράκι αποτύπωνε την τότε (1970) άποψη περί οχημάτων και πεζών – δείτε την εικόνα. Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τότε, οι οδηγοί του Μονακό (συγγνώμη, του Βόλου…) συμπεριφέρονται όπως τότε. Σ’ εκείνες τις 17 διαλέξεις τον Απρίλιο 2002 είχα διαπιστώσει ότι ναι μεν τα παιδάκια ήταν πολύ δεκτικά σ’ αυτά που τους έλεγα, όμως οικογενειακό περιβάλλον και, δυστυχώς, μεγάλο ποσοστό δασκάλων ήταν τελείως αρνητικά διατεθειμένοι απέναντι σε ό,τι θα είχε σχέση με οργανωμένη Κυκλοφοριακή Αγωγή στα Σχολεία. Και βέβαια το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, παρ’ όλο που ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας του1999, που είναι και σήμερα με μικρές τροποποιήσεις ο ισχύων ΚΟΚ, το προβλέπει ρητά.
Βρε δεν πα’ να το προβλέπει! Εμείς λάιβ ντιλέι να ‘χουμε κι άλλο δε θέμε.
Θλιβερές σκέψεις σε ένα θλιβερό παρόν, που δεν προοιωνίζεται ένα καλύτερο μέλλον. Μείνετε ασφαλείς αγαπητοί μου, γεια σας.