Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Ήταν ένα τραγούδι του 1974 με μουσική Βασίλη Δημητρίου, στίχους Κώστα Μουρσελά και εκτελεστή τον Γιάννη Καλατζή, που έλεγε «Σε τι κόσμο, μπαμπά, μ’ έχεις φέρει να ζήσω / δεν μου κάνει, μαμά, επιστρέφεται πίσω». Το τραγουδούσαμε τότε, μαζί με όλα τα αντιδικτατορικά της εποχής (σαν τώρα η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, ακόμη ένα ατιμώρητο έγκλημα…), και είχαμε βαθιά μέσα μας τη βεβαιότητα ότι θα καταφέρναμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. 46 χρόνια μετά, ο κόσμος έχει αλλάξει. Έγινε χειρότερος.
Φταίμε εμείς; Φταίει η Δημοκρατία; Φταίει το internet; Φταίει ο Μαμωνάς; Φταίει ο κακός μας ο καιρός;
Δεν ξέρω τι ακριβώς φταίει, ίσως και όλα τα παραπάνω μαζί και ταυτοχρόνως – πάντως ο κόσμος μας γίνεται κάθε μέρα και χειρότερος, πιο καταστροφικός, πιο ανασφαλής, πιο ανελεύθερος (security is more important than liberty) – και φυσικά παίζει τον ρόλο της και η πανδημία του κορωνοϊού σ’ αυτό. Η πανδημία είναι η αφορμή, οι αιτίες είναι αλλού, είναι λίγο έως πολύ αυτές που επί 24ώρου βάσεως (24/7 κατά την τρέχουσα αμερικάνικη ορολογία…) μετ’ εμβριθείας αναλύονται στα απανταχού ελληνικά καφενεία. Χωρίς να βγαίνει ποτέ ένα συμπέρασμα.
Διότι πώς μπορεί να επιλεγεί ο καλύτερος δήμαρχος της Ελλάδας; Με πολυκριτηριακή ανάλυση; Με έρευνα δηλωμένων προτιμήσεων; Με άλλα δημοσκοπικά στατιστικά εργαλεία; Τρίχες κατσαρές! Με απλή απόφαση τύπου καφενείου, ενός οργάνου του οποίου η σύνθεση δεν μας είναι γνωστή, παρά μόνο η κεφαλή, ο ένας και μοναδικός πρόεδρος. Όσο για τους επίσημους καλεσμένους, που θα κάνουν και τη βράβευση, οι ίδιοι, λίγο έως πολύ, μας είχαν πει ότι ήταν καλεσμένοι και τον Σεπτέμβριο 2017 σε ανάλογη εορτή, αλλά δεν ήρθαν! Πλην του Αρχιεπισκόπου Κατάρρων (αυτή τη γραφή δεν ξέρω πού την βρήκαν, πρόκειται απλώς για το πάμπλουτο Αραβικό Εμιράτο Κατάρ και τον ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπό του), με τον οποίο ο πρόεδρος διατηρεί εδώ και χρόνια φιλικές σχέσεις. Τελικώς βεβαίως ούτε ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήρθε ούτε ο τσεκουράτος υπουργός αγροτικής ανάπτυξης, και βράβευση δεν έγινε. Δεν ξέρω ποιο είναι μεγαλύτερο ρεζίλι, το ότι δεν έγινε ή το ότι θα γινόταν αυτή η βράβευση. Αυτά, και ποιο είναι το συμπέρασμα ή το ηθικό δίδαγμα; Εσείς ξέρετε.
Πάντως από τις ειδήσεις των καναλιών κι από τις άπειρες «ενημερωτικές» ιστοσελίδες ο Βόλος δεν λείπει. Και κατά κανόνα όχι για κάτι καλό. Βολιώτης ο «ψευτογιατρός», βολιώτικη η «βράβευση», βολιώτικο το νερό των Σταγιατών και των καλλιτεχνών, βολιώτικο το εργοστάσιο παραγωγής SRF, βολιώτικη η καταστροφή μιας περιοχής ήπιας κυκλοφορίας, Βολιώτης ο δήμαρχος-εκπρόσωπος τύπου ποδοσφαιρικής ομάδας, Βολιώτης ο Βασίλης Μάγγος, που χτυπήθηκε άγρια από την αστυνομία μετά τη διαδήλωση ενάντια στην καύση σκουπιδιών και πέθανε έναν μήνα αργότερα (14.06-14.07.2020), μιλάμε για πανελλήνιες διακρίσεις κατά συρροήν.
Περί της δυσκολίας στις κινήσεις από τον Βόλο προς τα παράλια του Παγασητικού τα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα γράφαμε την προηγούμενη φορά, έχουμε γράψει και παλαιότερα. Μια περασμένη Κυριακή αιφνιδίως εμφανίστηκαν μέσα στην Αγριά κορύνες στον άξονα της οδού, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η εκατέρωθεν στάθμευση και να μην εμποδίζεται η ροή της κυκλοφορίας. Αμ πώς!, που θα ’λεγε και ο Θύμιος του Κώστα Χατζηχρήστου. Κάτι συγκράτησαν οι πάσης φύσεως αρμόδιοι περί την κυκλοφορία από την οκταετή (2007-2014) πολύ καλή λειτουργία των κορυνών στους άξονες των αρτηριών του Βόλου. Θα δούμε τι θα γίνει στις επόμενες Κυριακές του καλοκαιριού.
Στον Αη Γιάννη του Αιγαίου η τουριστική ζωή επανέρχεται πολύ-πολύ αργά, η απουσία αλλοδαπών τουριστών είναι πασιφανής, τα ελληνικά Σαββατοκύριακα διασώζουν κάπως την κατάσταση – μόνη ελπίδα ο Αύγουστος. Ο Αύγουστος, που ελούζονταν στην αστροφεγγιά, κι από τα γένια του έσταζαν άστρα και γιασεμιά, κατά πως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης. Όμως η επισκευή του λιμανιού προχωρεί, ελπίζουμε σε ένα έργο σωστό, ανθεκτικό στις φουρτούνες του Αιγαίου.
Εύχομαι σε όλους μας υγεία και μακροημέρευση, μακριά από «τοξικούς» ανθρώπους. Γεια σας.
Στη φωτογραφία ο νέος κυματοθραύστης στο λιμάνι του Αη Γιάννη.
