κυκλο – φ – οριακα

Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης

Μια εικόνα αντιστοιχεί σε χίλιες λέξεις, δυο εικόνες αντιστοιχούν σε μια απελπισία. Απελπισία για την κατάντια ετούτου του κάποτε ένδοξου τόπου. Που πάντοτε είχε δημοκρατικές πλειοψηφίες και δημοκρατικές μειοψηφίες στα όργανα εξουσίας. Που πάντοτε είχε, επίσης, διαφορετικές απόψεις και τρόπους έκφρασης, ομάδες και κινήματα διαμαρτυρίας – αυτό είναι μια υγιής κοινωνία. Στον Βόλο του σήμερα, λυπάμαι που το λέω αγαπητοί μου συμπολίτες, δεν είμαστε μια υγιής κοινωνία. Απλούστατα, διότι δεν υπάρχει το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα της διαφωνίας – κι ας επικαλούνται διαρκώς αυτή την έρμη τη Δημοκρατία αυτοί που συστηματικά τη βιάζουν.
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τέτοιος αισχρός δημόσιος λόγος, με φρασεολογία χειρότερη κι από γηπεδικής εξέδρας, Και ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόση μουγκαμάρα της «σιωπηλής πλειοψηφίας» στην κάποτε δημοκρατική μας πόλη.

Η οδός Καραμπατζάκη, το Νερό στις Σταγιάτες, το εργοστάσιο των Σκουπιδιών. Μέρες τώρα παλεύουν τα κυκλο-φ-οριακά να ολοκληρωθούν χωρίς να προδώσουν τις Αρχές τους, που τις τηρούν εδώ και 30 χρόνια, χωρίς να αλλάξουν επίπεδο, χωρίς να υποκύψουν στη σαγήνη του δημοτικού κοντυλοφόρου – δεν φαντάζεστε πόσο εύκολο είναι να γράψει κάποιος κείμενα όπως οι ανακοινώσεις της Δημοτικής Αρχής, ούτε καν λίγο ταλέντο δεν χρειάζεται, όλα είναι κλισεδάκια και εξυπναδικίστικες κοινοτοπίες, για τις οποίες, μάλιστα, πληρώνουμε κιόλας οι Δημότες!
Μέρες τώρα γράφονται και σβήνονται (ευτυχώς υπάρχουν οι υπολογιστές…), ξαναγράφονται και αναδιατυπώνονται και δεν μπορούν να καταλήξουν, τα κυκλο-φ-οριακα. Γιατί το καζάνι βράζει, κι όσο υπάρχει βρασμός το καταστάλαγμα είναι θολό – πρέπει να ξελαμπικάρει σιγά-σιγά, σταγόνα-σταγόνα.
Αγαπητοί μου αναγνώστες, «απόψε είναι βαριά η δόλια μου η καρδιά…». Ας αρκεστούμε σε δυο φωτογραφίες από την καταστροφή της Περιοχής Ήπιας Κυκλοφορίας στην παρόχθια του χειμάρρου Κραυσίδωνα οδό Καραμπατζάκη στον ενιαίο, σήμερα, Δήμο Βόλου. Στα μπάζα και η πινακίδα της Ήπιας Κυκλοφορίας, που ήταν σ’ αυτή τη θέση από το 1994…
Θα τα ξαναπούμε, να είστε καλά. Γεια σας.