Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα, για εννιακοσιοστή ενενηκοστή όγδοη (998η) φορά, πάει κι ο πρώτος μήνας του καινούργιου χρόνου, ούτε θα καταλάβουμε πότε θα ‘ρθει το Πάσχα…
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020, 75 χρόνια από την είσοδο του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης απελευθερωτή στο ναζιστικό στρατόπεδο του Άουσβιτς, όπου εξοντώθηκαν 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι. Μεγάλη εκδήλωση μνήμης έξω από την είσοδο του κεντρικού κτιρίου, μπροστά στη λεγόμενη «Είσοδο του θανάτου», αγγλιστί death gate, πολλές εκατοντάδες άνθρωποι καθιστοί κάτω από μια τεράστια σκηνή, υποβλητικά φωτισμένη. Και στο βήμα συγκλονιστικοί επιζώντες του ολοκαυτώματος, άντρες και γυναίκες, όχι μόνο Εβραίοι, με δύο κύρια μηνύματα: Ποτέ ξανά! και μην αδιαφορείς! Παρακολούθησα την εκδήλωση, που τη μετέδωσε ολόκληρη το BBC και η Deutsche Welle, το ένα αγγλικό, το άλλο γερμανικό κανάλι, τα οποία βλέπουμε εμείς οι ιθαγενείς χάρη στην ΕΡΤ. Βεβαίως κανένα ελληνικό κανάλι, ούτε η ίδια η ΕΡΤ, δεν έκανε τον κόπο να μεταδώσει αυτό το ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός. Σημαντικό κυρίως για το μήνυμα που εκπέμπει, αυτό το ποτέ ξανά! Ποτέ ξανά φασισμός, ποτέ ξανά ρατσισμός, ποτέ ξανά ξενοφοβία, ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ!
Απεναντίας, ώρες ολόκληρες αφιέρωσαν οι ελληνικοί τηλεοπτικοί σταθμοί στη μνήμη του Αμερικανού μπασκετμπολίστα Cobe Bryant, που σκοτώθηκε στις 26.01.2020 σε αεροπορικό δυστύχημα.
Όντως κρίμα το παλικάρι, κρίμα. Αλλά το μέτρο έχει χαθεί, δεν υπάρχει αμφιβολία…
Το μέτρο, το μέτρο, αυτό το διαχρονικό «μέτρον άριστον» του Κλεόβουλου του Λίνδιου, κατ’ εξοχήν ζητούμενο στην Ελλάδα του σήμερα. Και στον Βόλο κάτι λίγο περισσότερο.
Στον Βόλο, όπου λεφτά υπάρχουν. Έτσι, «για πλάκα», ένα έργο που θα εκτελούνταν με 775.446,59 € + ΦΠΑ, λόγω «δεν ξέρω ‘γω τι» θα εκτελεστεί (αν τελικά εκτελεστεί…) με 939.678,65 € + ΦΠΑ. Άρα ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΑΔΙΚΩΣ 164.232,06 € +ΦΠΑ, τα οποία, βεβαίως, κάποιος-κάπου-κάποτε θα τα επωφεληθεί. Χάλια κατάσταση. Κι αυτά τα λεφτά για ένα έργο καταστροφής, ένα έργο τελείως άχρηστο και παράλογο, που το εισηγήθηκαν με ολοφάνερες ανακρίβειες «συγκοινωνιολόγοι» και άνθρωποι που επί 30 χρόνια ζητούν, απλώς, εκδίκηση γι’ αυτό που δεν τους αφήσαμε να κάνουν το 1990. Μιλώ για την καταστροφή της παρόχθιας του χειμάρρου Κραυσίδωνα οδού ήπιας κυκλοφορίας Καραμπατζάκη.
Τώρα ετοιμάζεται δημοπράτηση νέου δικτύου ποδηλατόδρομων με ζωγραφισμένες στην άσφαλτο λωρίδες για την κίνηση των ποδηλάτων με προϋπολογισμό 1.465.000 € συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Με τόσα λεφτά συν τα όσα ξοδεύτηκαν για το γκρέμισμα των προηγούμενων στηθαίων θα είχαμε τώρα ένα ωραιότατο δίκτυο ποδηλατόδρομων διπλής κατεύθυνσης με διευρυμένα πεζοδρόμια. Όμως δυστυχώς ο φανατισμός σε συνδυασμό με την απληστία, η αδυναμία (;) των αρμοδίων επιστημόνων να αρθρώσουν έναν ορθό λόγο και η άρνηση του συνόλου του δημοσιογραφικού δυναμικού να δει χωρίς παρωπίδες το πραγματικό καλό της πόλης, οδήγησαν με άναρθρες κραυγές στην καταστροφή και οδηγούν τώρα, πάλι με άναρθρες κραυγές πανηγυρισμών, σε ακόμη μία σπατάλη πολύτιμου δημοσίου χρήματος. Και βέβαια όλα αυτά απέναντι σε μια κοινωνία παντελώς αδιάφορη όταν το ποδήλατο περνάει από τον αποκάτω δρόμο και εντόνως εχθρική όταν περνάει μπροστά στην πόρτα της. «Θα μας σκοτώσουν!» ωρύονταν αγανακτισμένοι κάτοικοι της οδού Κασσαβέτη όταν αποπειραθήκαμε να οργανώσουμε ποδηλατόδρομο πλάτους 1,50 μέτρων στο πλάτους 6,00 μέτρων (!) πεζοδρόμιο της οδού – αλλά οι ίδιοι Βολιώτες κάτοικοι όταν επισκέπτονται ευρωπαϊκές πόλεις εκστασιάζονται με τους ποδηλατόδρομους πάνω στα πεζοδρόμια και αλλού…
Κι άλλα, κι άλλα, ποτέ προσωπικά, πάντα πολιτικά με την ευρεία έννοια του ταλαίπωρου αυτού όρου, – καθώς πλησιάζουν τα 1000 κυκλο-φ-οριακα, μετά από 38 συναπτά έτη ενασχόλησης με τα κοινά σ’ αυτή την όμορφη πόλη έχω, πλέον, βγάλει τα συμπεράσματά μου για όλα και για όλους. Όσο κι αν αυτά τα όλα με πληγώνουν.
Και το μόνο που τώρα πια κάνω με χαρά είναι το τραγούδι με τη Βολιώτικη Χορωδία. Να είστε καλά, γεια σας!
Η φωτογραφία δεν χρειάζεται επεξηγήσεις.
