Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα συμπολίτες. Μπήκαμε στην τελευταία δεκάδα πριν από τον «μαγικό» αριθμό 1.000 και κάπως πρέπει να το γιορτάσουμε. Κι αν νομίζετε ότι κάτι τέτοιο είναι αυταρέσκεια ή ψωροπερηφάνια ή δεν ξέρω τι άλλο εγωιστικό ή υπερφίαλο, θα παρακαλέσω να φέρετε στη συζήτηση μία ακόμη τέτοιου είδους εβδομαδιαία ερασιτεχνική προσπάθεια με τέτοια διάρκεια στον ελληνικό Τύπο. Διότι την σήμερον ημέραν κάθε αλαλάζον κύμβαλον θεωρεί ότι «υπάρχει» μόνον ότι διασπείρεται δια των «μέσων κοινωνικής δικτύωσης», λόγια του αέρα, δηλαδή, και τίποτε περισσότερο.
Εορτάστηκε και η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη 1973. Πλήθος κόσμου στην πορεία της Αθήνας, πλήθος αστυνομικών, λίγα τα επεισόδια, γελοιότητες στις δύο πορείες στον Βόλο, ένα ψυχοπλάκωμα. Από όσα άκουσα αυτές τις μέρες έχω την αίσθηση ότι η κανονικότητα σκοπεύει να έρθει και σ’ αυτό το θέμα, οι αγέννητοι κανονικοί, ακόμη και οι εξαμηνίτες εξόριστοι, δεν πιστεύουν ότι η Μαρία απ’ τη Σπάρτη ή ο Ορέστης απ’ τον Βόλο έπαιξαν κάποιον ρόλο στην Ιστορία της Ελλάδας, απεναντίας θεωρούν ήρωες τους «πατριώτες» που παρέδωσαν την Κύπρο στους Τούρκους. Ο Θεός ας μας φυλάξει.
Άσχετο. Πόσα λεφτά, τελικά, ξοδεύονται για τις εορταστικές εκδηλώσεις των Χριστουγέννων; Αληθεύει ότι οι δεινόσαυροι κοστίζουν κάπου 200.000 €; Αληθεύει ότι μόνο η προβολή αυτών των εκδηλώσεων (πού; πώς; πότε;) θα κοστίσει περίπου 75.000 €; Πόσο θα πληρωθούν η κυρία Βανδή και ο κύριος Μάστορας; Αν όλα αυτά προστεθούν στα αν δεν κάνω λάθος 180.000 € για τα λαμπιόνια φτάνουμε σε κάτι στρογγυλά ποσά της τάξης των 500.000 €. Πόσα από αυτά τα ευρώ επιστρέφουν στον μωβ Βόλο; Πόσοι είναι οι επισκέπτες της πόλης εξαιτίας και μόνο αυτών των εκδηλώσεων; Τι αφήνουν αυτοί οι επισκέπτες στην πόλη; Τι ποσά επιστρέφουν άμεσα στα ταμεία του Δήμου; Γιατί δεν δίνονται ποτέ στη δημοσιότητα κάποια τέτοια στοιχεία; Κι ένα τελευταίο ερώτημα: Πόσο κοστίζει η επισκευή του Εθνικού Σταδίου;
Και η Αργώ ξαναβγήκε στη στεριά, τι ωραία τι καλά! Τώρα φαίνεται ότι το νούμερο ένα αίτημα είναι ένα άγαλμα του Ιάσονα, «που θα τοποθετηθεί στο παραλιακό μέτωπο του Βόλου, ακριβώς μπροστά από τον χώρο ελλιμενισμού της μυθικής Αργούς» πολύ σωστά, αλλά αναρωτιέμαι, όταν ο γερανός θα σηκώνει την Αργώ για να την βγάλει στη στεριά στη γωνία του Παπαστράτου θα σηκώνει μετά και το άγαλμα του Ιάσονα; Έτσι, ρωτάω, κι αν με πείτε κακό δεν θα ‘χετε άδικο, σήμερα έχω πράγματι τις πολύ κακές μου.
Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον και την Επιστημονική Ημερίδα για την αέρια ρύπανση, μια επικαιροποίηση των σχετικών γνώσεων για εμάς, ωραίες πληροφορίες για πολλούς που δεν έχουν «επαφή» με τέτοιου είδους θέματα. Για παράδειγμα πληροφορηθήκαμε ότι η κυκλοφορία, τουτέστιν οι εκπομπές καυσαερίων από τα μέσα μεταφοράς, συμμετέχει κατά 18-20% στη ρύπανση (και κάπως ησύχασα ως συγκοινωνιολόγος και ως άνθρωπος…), ότι ο μεγαλύτερος ρυπαντής είναι τα τζάκια (και ένιωσα βαθύτατα ένοχος διότι κι εγώ καίω σποραδικά ένα τζάκι…) και ότι η καύση των κλαδιών από το κλάδεμα των εκατομμυρίων ελαιόδεντρων της ελληνικής επικράτειας προκαλεί ομολογουμένως απίστευτη ρύπανση (ελαιόδεντρο δεν έχω ούτε σε φωτογραφία, που λέει ο λόγος…). Για την καύση του RDF και των λοιπών σκουπιδιών δεν άκουσα σχεδόν τίποτε, για μετρητές και μετρήσεις άκουσα πολλά. Παρόντες και άπαντες πλην μιας οι βουλευτές Μαγνησίας, πανηγυρικά απόντες ο Δήμος και η Περιφέρεια, απρόσκλητη η σχετική Επιτροπή Πολιτών, οι βουλευτές … μας τα έψαλαν ολίγον, ωραία περάσαμε ένα πρωινό Σαββάτου, δε λέω. Ύστερα πήγαμε για τσίπουρα…
Όμως ως Βολιώτικη Χορωδία τραγουδήσαμε σε φιλανθρωπική συναυλία για την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών, με γενικό τίτλο «Μνήμες και Αναμνήσεις». Ευχάριστα τραγούδια και αλληλεγγύη στους διπλανούς μας ανθρώπους, που παλεύουν για τη ζωή του παρόντος και του μέλλοντός τους στερημένοι από τις εικόνες και τις εμπειρίες του παρελθόντος τους.
Και αισθανθήκαμε κάπως καλύτερα. Γεια σας.
Στη φωτογραφία, σε συνέχεια του προηγουμένου περί υδροπλάνων, ένα γερμανικό υδροπλάνο το 1941 στην παραλία του Βόλου, δανεισμένη από δημοσίευση του κ. Δ. Διανελλή στο φατσοβιβλίο.
